جوان آنلاین: کتاب «حماسه کوثریه» اثر مجید زجاجی‌کاشانی، به شرح مبارزات حضرت فاطمه زهرا (س) و تحلیلی از زندگانی اهل بیت عصمت (ع) می‌پردازد.
این کتاب در ابتدا شروع به بررسی شمه‌ای از اوضاع اعراب قبل از اسلام و هنگام ظهور اسلام، ساختار خانه‌های مدینه، بررسی متون تاریخی مبنى بر آتش‌گرفتن در خانه حضرت زهرا می‌کند. در ادامه با پاسخ به پرسش‌هایی همچون آیا با امیرالمؤمنین على (ع) بیعتى صورت گرفته است؟ آیا یک مرتبه براى اخذ بیعت به خانه حضرت على (ع) آمدند؟ آیا حضرت زهرا (س) موفق شدند از بیعت جلوگیرى کنند؟ مسئله بیعت را بررسی می‌کند.
در بخش‌های بعدی علت شهادت فاطمه (س)، رنج‌ها و فریادها، آخرین لحظات زندگى و در آخر هم وقایع بعد از به شهادت رسیدن از ورود امام حسن و امام حسین (ع) به خانه تا مراسم تشییع و تدفین ایشان و مظلومیت‌های حضرت علی (ع) را نشان می‌دهد.
در بخشی از کتاب حماسه کوثریه می‌خوانیم:
اى پدر فاطمه! در محضر خدا دختر تو مخفیانه به خاک سپرده شد... ولى براى على (ع) خیلى سخت است مشاهده این لحظات و شنیدن صداى سوزناک یتیمان فاطمه (س)، چگونه مى‌توان آن لحظه و صحنه‌ها را تحمل کرد؟ آن صحنه‌هایى که یکى پس از دیگرى جلوی چشمان گریان على (ع) ظاهر مى‌شود، اکنون شبیه‌ترین مردم از حیث سیما و رفتار و سخن گفتن به رسول خدا (ص) را به خاک سپرده، اولین شهید آل‌محمد (ص)، شهیدى که حقش پایمال شده را دفن مى‌کند و از طرفى درد با شدیدترین وجه ممکن به على (ع) روى آورده، زیرا به فقدان همسرى که حوریه‌اى به صورت انسان بود و در میان زنان، هم‌سطح و نظیر و مانندى نداشت، گرفتار آمده بود، بنابراین هنگامى که تمام این صحنه‌ها را پیش‌رو دارد، پس از اینکه خشت‌ها را چید و حاضران خاک‌ها را بر پیکر آن مظلوم ریختند، در این لحظه‌ها بود که دست خود را تکان داد تا خاک‌هاى قبر را از دست بیفشاند، در حالى که قطرات اشک روى گونه‌هایش غلتان بود، فرمود: «کمَد مُقَیحٌ وَ هَم مُهَیجٌ»، «غصه‌اى دارم که دل را خون مى‌کند و اندوهى دارم که به جوشش درآمده است»، چه زود خدا میان ما جدایى انداخت و من از این فراق به خدا شکایت مى‌برم و اى رسول خدا (ص)، به زودى دخت شما براى شما خبر خواهد آورد که امت شما علیه من با یکدیگر همدست شدند و حق دخترت را پایمال کردند، سرگذشت را از او بپرس و گزارش را از او بخواه. آرى، آن بزرگمرد بشریت در عین حال، همه خون‌دل‌خوردن‌ها و رنج‌هاى بسیار، بردبارى را پیشه ساخته و مى‌فرماید: «فَصَلَواتُ اللهِ عَلَیها وَ عَلَیک وَ رَحْمَۀُ اللهِ وَ بَرَکاتُه».
