اولین موضوعی که در خصوص استقلال می‌توان به آن اشاره کرد، اصرار بیهوده مسئولان این تیم بر عدم حذف آبی‌ها از مسابقات لیگ قهرمانان آسیاست. جالب اینکه حتی بعد از اعلام رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا در این خصوص مسئولان این باشگاه همچنان بر حرف خود مبنی بر عدم حذف استقلال از لیگ قهرمانان اصرار دارند و معلوم نیست آن‌ها از این اصرار بی‌فایده به دنبال چه اهدافی هستند و چه چیزی را می‌خواهند به هواداران این تیم القا کنند.
مسئله مهم بعدی این روز‌های استقلال، انتخاب سرمربی برای تیم است. در‌حالی‌که قانون سقف قرارداد و نوع عقد قرارداد با مربیان و بازیکنان خارجی ابلاغ و مشخص شد که باید با آن‌ها به‌صورت ریالی قرارداد منعقد شود، استقلال در یک اقدام تأمل‌برانگیز به سراغ خوان رامون لوپس کارو، سرمربی اسپانیایی رفت. صرف‌نظر از اینکه این مربی بیکار و فاقد کارنامه موفق چگونه از استقلال سر درآورد و قرار بود برای استقلال چه کاری انجام دهد، اصرار و بزرگنمایی مدیریت استقلال در این خصوص بسیار جالب توجه بود. اینکه این مربی بعد از چهار سال بیکاری به عنوان سرمربی رئال‌مادرید به استقلال بیاید و کارنامه ناموفقش در پس سروصدا‌های زیاد پهنان شود، نکته‌ای بود که برای خیلی از هواداران این تیم جای سؤال داشت.
جالب اینکه لوپس به ایران آمد و ما را نپسندید! والا همه چیز آماده بود تا یک بیکار اروپایی دیگر در ایران قرارداد میلیاردی ببندد و حسابی جیب خالی‌اش را پر کند. قابل تأمل‌تر اینکه باشگاه استقلال برای شخصی که هنوز قرارداد نبسته نشست خبری برگزار کرد که در نوع خود بسیار جالب توجه بود. در نهایت هم کار به انتخاب سرمربی ایرانی رسید که بنا به گفته حجت کریمی امروز معرفی خواهد شد.
در این میان سؤال اصلی همچنان پابرجاست و آن اینکه در استقلال چه خبر است؟ به نظر می‌رسد مسئولان باشگاه با تمام قدرت سعی دارند با شلوغ‌کاری و فضاسازی به نوعی نشان دهند مشغول کار برای رفع و رجوع مشکلات هستند، اما در عمل کار خاصی انجام نمی‌دهند و در نهایت هم می‌خواهند همه چیز را به گردن بقیه بیندازند. باید به انتظار نشست و دید سرانجام باشگاهی که حتی سرپرست آن را با وعده‌وعید‌های توخالی مدیریت می‌کند به کجا می‌رسد.
