نبرد با چین آخرین فرصت ما برای صعود به جمع ۳۲ تیم حاضر در جام‌جهانی بسکتبال است. دیدار‌های انتخابی جام‌جهانی ۲۰۲۳ در گروه F در حالی به پایان می‌رسد که تیم‌ملی بسکتبال ایران صبح امروز (۷:۳۰) در هنگ‌کنگ دیداری سخت با چین برگزار می‌کند. جدا از نتیجه‌ای که شاگردان ارمغانی در این بازی به ثبت می‌رسانند، باید حواس‌مان به دیدار همزمان در شهر ملبورن نیز باشد؛ استرالیا در خانه پذیرای قزاقستانی است که هنوز شانس صعود دارد، اما با توجه به قدرت کانگوروها، قزاق‌ها نیز کار سختی پیش‌رو دارند. با توجه به قوانین فیبا، در صورت هم امتیاز شدن تیم‌ها نتیجه بازی‌های رودررو تکلیف تیم صعود‌کننده را روشن می‌کند. از آنجا که هر دوبازی‌مان را به قزاق‌ها باخته‌ایم نباید اجازه دهیم کار تا این اندازه سخت شود. انتظار نداشتیم شرایط به گونه‌ای رقم بخورد که نتیجه بازی قزاقستان در سرنوشت‌مان تأثیر بگذارد. هفته گذشته ملی‌پوشان به مصاف ژاپن رفتند و با ارائه عملکردی ضعیف با اختلاف ۳۵ امتیاز شکست خوردند. همین باخت اوضاع را بحرانی کرد. با اینکه تصور می‌شد گذشتن از سد سامورایی‌ها سخت نباشد، اما شاگردان ارمغانی ناآماده، سردرگم و بدون تمرکز بودند و عملاً هیچ راهی برای مهار ژاپن پیدا نکردند. غیبت حامد حدادی بزرگ‌ترین چالش کادر فنی است؛ چالشی که در دیدار قبلی مشخص شد، هیچ راهکاری برای آن وجود ندارد. امروز در زمین بی‌طرف با تیمی می‌جنگیم که صعودش قطعی شده است و نگرانی از این بابت ندارد. چینی‌ها خود را برای موفقیت در جام ۲۰۲۳ آماده می‌کنند و برای رسیدن به این هدف برنامه ویژه دارند، با این حال چین یکی از قدرت‌های بسکتبال قاره است و تحت هر شرایطی کسب پیروزی مقابل این تیم راحت نیست، به خصوص برای تیم کشورمان که با اختلاف سنگین به ژاپن باخته و برای گرفتن سهمیه صعود کارش گره خورده است. در بازی رفت در آزادی به چین باختیم و با در نظر گرفتن شرایط فعلی نمی‌توان امیدی به گذشتن از سد چینی‌ها داشت. تنها امیدواری‌مان به باخت قزاق‌ها مقابل استرالیاست. اگر ایران موفق به شکست چین شود، بدون حرف و حدیث مسافر جام‌جهانی می‌شویم، البته رسیدن به این هدف سخت است. اگر هم تیم کشورمان ببازد و هم قزاقستان، باز هم سهمیه باقی مانده نصیب ما می‌شود. اما اگر ما ببازیم و قزاق‌ها با غلبه‌بر استرالیا شگفتی‌سازی کنند، حسرت حضور در جام‌جهانی به دل‌مان می‌ماند. دیدار‌های انتخابی امروز به پایان می‌رسد ولی جدا از نتیجه جدال با چین، باید برنامه‌ای برای آینده داشته باشیم. سال‌هاست سطح بسکتبال ملی ایران افت کرده و این واقعیتی است غیرقابل کتمان. در این سال‌ها فدراسیون همواره دم از استعدادیابی، کار روی تیم‌های پایه و پیدا کردن جایگزین برای ستاره‌ها زده، اما عملکرد تیم‌ملی در بازی‌های انتخابی ثابت کرد هیچ قدمی برای نجات بسکتبال برداشته نشده است.
