دنياي امروز، دنياي تكنولوژي و پيشرفت است. عصر ارتباطات و دهكده‌اي كه در كمترين زمان مي‌توان از اتفاقات اقصي‌نقاط آن مطلع شد. اما در همين دنيا، آسيب‌هاي اجتماعي آنقدر زياد شده‌اند كه حكومت‌ها را بر آن داشته تا تدابير خاصي براي حل آنها بينديشند. البته ايران نيز درگير همين بازي‌ها شده و آسيب‌هاي نوظهور مشكلات زيادي براي آن پديد آورده‌اند.
در كشور ما، فقر و نابرابري رابطه تنگاتنگي با افزايش آسيب‌هاي اجتماعي دارد و هم اكنون شواهد نشان مي‌دهد به علت سخت‌تر شدن وضعيت معيشتي مردم، آسيب‌هاي اجتماعي نيز در حال گسترش هستند.
بر اساس گزارش‌هاي سازمان بهزيستي كشور در حال حاضر ۱۸۰ مركز مداخله در بحران در سراسر كشور فعال است و اين در حالي است كه نمي‌توان با چند مركز در برابر آسيب‌هاي اجتماعي ايستادگي كرد.
كارشناسان معتقدند كنترل و مقابله با آسيب‌هاي اجتماعي نياز به استراتژي قوي و برنامه و سياست‌هاي مدوني دارد كه دستگاه‌هاي مختلف و همچنين دولت بايد براي آن، اقدامات مهمي اتخاذ كنند كه يكي از آنها پايين آوردن سطح فقر در جامعه است.
با اينكه در حال حاضر و در بعد آسيب‌هاي اجتماعي، شاهد افزايش آمار اعتياد و كاهش سن مصرف‌كنندگان مواد مخدر در كشور هستيم و شايد برخي مشكلات مربوط به عصر تحولات، ارتباطات و برخي نيز محصول سايت‌هاي اينترنتي باشد اما حقيقت اين است كه در بعد پيشگيري هم كوتاهي‌هاي زيادي صورت گرفته است.
در كنار معضلات فوق، متأسفانه طي سال‌هاي گذشته شاهد رشد آسيب‌هاي اجتماعي در ابعاد مختلف همچون افزايش طلاق، افزايش زنان سرپرست خانوار، افزايش بيكاري و افزايش بيماري‌هاي روحي و رواني هم در جامعه بوده‌ايم.
آمارها نشان مي‌دهند كه طي سال‌هاي 85 تا 90 جامعه شاهد افزايش 53 درصدي زنان سرپرست خانوار بوده است كه نشان مي‌دهد در گذشته، دولت خود را مكلف به اجراي قوانيني همچون قانون جامع حمايت از حقوق معلولان و پيشگيري از شيوع و بروز آسيب‌هاي اجتماعي نكرده بود.
تقريباً تمام دولت هايي كه در ايران قدرت را به دست گرفته‌اند، كمتر در حوزه رفاه اجتماعي و تقويت بيمه‌هاي حمايتي – اجتماعي و سلامت كاري صورت داده‌اند. به همين دليل هميشه جامعه با افزايش عمق آسيب‌هاي اجتماعي روبه‌رو بوده است، به نحوي كه افراد درگير با آسيب‌ها با مشكلات متعددي مواجه شده و در حال حاضر برگشت اين افراد به وضعيت عادي با مشكلات زيادي همراه است.
از طرف ديگر، ايران به دليل گستردگي سرزمين و تنوع اقوام و زبان و رسم و رسوماتش در زمينه اجتماعي با آسيب‌هاي مختلفي مواجه است كه همين امر موضوع برنامه‌ريزي را قدري مشكل ساز مي‌كند، به طور معمول شهرهاي بزرگ نسبت به شهرهاي كوچك آسيب‌هاي اجتماعي بيشتر و متفاوت‌تري دارند اما در نقاط مختلف كشور با توجه به فرهنگ و مختصات جغرافيايي و بومي منطقه، ممكن است آسيب‌ها متفاوت از يكديگر باشند.
البته در همين راستا قسمتي از پيشگيري به اطلاع‌رساني، آگاه‌سازي و آموزش مهارت‌هاي اجتماعي مردم ربط پيدا مي‌كند كه اختصاص اعتبار نيز براي جلوگيري از آسيب‌هاي اجتماعي و رواني نقش مهمي بر عهده دارد.
به هر حال آزادي از قيد و بندها، كاهش نظارت خانواده‌ها بر رفتار و رفت و آمد فرزندان، بروز استرس، افسردگي، هجوم منابع رسانه‌اي و شكسته شدن حريم منازل، ورود امواج نامحرم به خانواده‌ها و به طور كلي حركت جهان در مسير غير استاندارد فرهنگي از پيامدهاي عصر حاضر و تحول‌هاي منفي مدرنيته به شمار مي‌آيند كه به شدت جوامع را تحت تأثير خود قرار داده است. با اين تفاسير اگر مسئولان بنشينند و دست روي دست بگذارند و از كمبود اعتبارات و هماهنگ نبودن سازمان‌ها و نهاد‌ها با يكديگر و مشخص نبودن شرح وظايف آنها بنالند، حتماً روزي خواهد رسيد كه ديگر هيچ قدرتي تاب مقابله با آسيب‌ها را نخواهد داشت.
