جوان آنلاین: یــورو ۲۰۲۴ غـافلگیـرمان کرد، نه بابت اینکه بازی‌های خوب و زیبایی ببینیم، نه از این جهت که از گل‌های تماشایی لذت ببریم و نه به‌خاطر اینکه فوتبال واقعی را تماشا کنیم. یورو غافلگیرمان کرد درست مانند انگلستان، فرانسه، کرواسی و ایتالیا که غافلگیر شدند. مانند تمام مدعیانی که آمده بودند تا با توپ پر مسابقات را آغاز کنند، اما غافلگیر شدند و کارشان گره خورد تا حالا در آستانه شروع بازی‌های دوم مرحله گروهی متوجه باشند که اگر غفلت کنند باید خیلی زود چمدان‌هایشان را به مقصد خانه ببندند.
بازی‌های اول تمام شد (من‌های بازی‌های شب گذشته گروه F)، در جمع غول‌های فوتبال جهان و اروپا فقط دو تیم بزرگی کردند؛ آلمان‌های میزبان و اسپانیایی که در جمع بزرگان چندان شانسی برایش قائل نبودند، اما خودی نشان داد و برای ژرمن‌ها در راه قهرمانی خط و نشان کشید. هرچند که نمی‌توان با نتیجه یک بازی در خصوص این تیم‌ها نظر داد، اما نمایش نه‌چندان جالب انگلستان، ایتالیا و فرانسه و تصویر ناامید‌کننده کرواسی و بلژیک در بازی اول با تمام خط و نشان کشیدن‌های قبل از مسابقات آن‌ها قابل مقایسه نبود.
با کرواسی و بلژیک شروع کنیم. کروات‌ها که نزدیک یک دهه در فوتبال جهان خوش درخشیده‌اند به آلمان آمدند تا وداعی تاریخی با نسل طلایی‌شان به رهبری لوکا مودریچ داشته باشند، اما در گام اول هیچ حرفی برای گفتن مقابل اسپانیا نداشتند. کرواسی حتی در رساندن توپ به محوطه جریمه اسپانیا هم ناکام بود و از پنالتی تقدیم شده هم نتوانست استفاده کند تا بازنده بزرگ بازی‌های اول لقب بگیرد. کروات‌ها امروز به مصاف آلبانی می‌روند. شاید قبل از شروع مسابقات آن‌ها سه امتیاز را برای خودشان می‌دیدند، اما وقتی آلبانی یقه ایتالیا مدافع عنوان قهرمانی را گرفت، کروات‌ها متوجه شدند که چه کار سختی پیش‌رو دارند.
بلژیک مغرور و پا به سن گذاشته هم دست‌کمی از کرواسی نداشت. شیاطین سرخ اروپا نمایشی بدتر از کرواسی داشتند. اگر کروات‌ها به اسپانیا باختند، آن‌ها نتیجه را به اسلواکی واگذار کردند تا نشان دهند نسل طلایی پا به سن گذاشته‌شان دیگر کارایی لازم را ندارد و آن‌ها اگر می‌خواهند باز هم در فوتبال اورپا سری در سر‌ها داشته باشند باید جوانگرایی کاملی انجام دهند.
انگلستان، ایتالیا و فرانسه بردند، اما فقط بردند، چراکه نه نشانی از بازی خوب از آن‌ها دیده شد و نه نمایشی از اقتدار گذشته داشتند. ایتالیا، مدافع عنوان قهرمانی و البته غایب دو جام جهانی گذشته هیچ نشانی از بزرگی ندارد. به جرئت می‌توان گفت که این نام ایتالیا بود که مقابل آلبانی پیروز شد و اگر حریف کمی بیشتر خود را باور داشت بازی را نمی‌باخت. آلبانی ثابت کرد با خوش‌تیپی و جذابیت بصری جام به کسی نمی‌دهند.
انگلستان با انبوهی از ستاره‌های باشگاهی اروپا هنوز اسیر تفکرات خاص گرت ساوت‌گیت است. تیمی که سال‌هاست در حسرت قهرمانی می‌سوزد و با وجود یک‌دوجین نام و ستاره نمی‌تواند بزرگی خود را به حریفان دیکته کند. البته ساوت‌گیت خوش‌شانس است که امثال بلینگام بازی‌ها را برایش درمی‌آورند، والا با تاکتیک‌های او انگلستان راه به جایی نمی‌برد. به هر حال این آخرین فرصت او و نسل طلایی سه‌شیرهاست تا با یک قهرمانی در تاریخ فوتبال جزیره ماندگار شوند.
از اردوی فرانسه هم اخبار خوبی به گوش نمی‌رسد. یک بینی شکسته روی دست «دشان» مانده و البته انبوهی از اعتراض‌ها بابت عملکرد پرانتقاد مقابل اتریش. نه امباپه مغرور به کار دشان آمده، نه نفوذ‌های دمبله تک‌رو و نه حتی گریزمان بداخلاق. فرانسه باید ممنون «ووبر» مدافع اتریش باشد که توپ امباپه را با سر به تور دروازه خودی رساند، والا خروس‌ها گلزن نبودند.
در این میان خیال آلمان‌ها راحت است. مردان ناگلزمان کم‌کم شبیه آلمانی می‌شوند که همه توقع دارند. تیمی که واقعاً تیم است و حتی در دقیقه ۹۰ هم غیرقابل پیش‌بینی بازی می‌کند. آن‌ها امروز به مصاف مجارستان می‌روند، تیمی که بعید به نظر می‌رسد بتواند برای ژرمن‌ها دردسر‌ساز شود. مجار‌ها بد زمانی به میزبان خوردند و شاید امروز آماده بازگشت شوند. دیگر بازی گروه را امروز سوئیس مقابل اسکاتلند برگزار می‌کند. سوئیسی که جزو برنده‌های روز اول بود، امروز خود را آماده صعود می‌کند.
اسپانیا برخلاف پیش‌بینی‌ها خوب شروع کرد؛ طوفانی تا ترس را به دل ایتالیا بیندازد و در بازی دوم حرف‌های زیادی دارد که باید به وقتش به آن رسید، دیداری که عیار واقعی ماتادور‌ها و آتزوری را نشان می‌دهد و ایتالیا می‌تواند مانند کرواسی قربانی جاه‌طلبی ماتادور‌ها شود.
در میان برندگان بازی‌های اول نباید از هلند هم به سادگی گذشت. لاله‌های نارنجی هرچند به سختی مقابل لهستان پیروز شدند، اما نشان دادند که حرف‌های زیادی برای گفتن دارند، حرف‌هایی از جنس حرف‌های دهه ۸۰، حرف‌هایی از جنس حرف‌های گولیت، ریکارد، اورمارس و فان باستن.
یورو غافلگیرمان کرد. یک غافلگیری دوست داشتنی تا حداقل بتوانیم از دیدن فوتبال خوب و بی‌حاشیه لذت ببریم و به یاد آوریم که فوتبال برای لذت بردن درست شده است.
