جوان آنلاین: علیرضا کمیلی، فعال رسانه در کانال تلگرامی خود نوشت:
با یک جوان سعودی در قطر دم خور شدیم. انسان معتدلی بود. امشب یک کویتی گفت ما اگر بخواهیم به اسراییل برویم دولت مان کاری به ما ندارد، ولی ما خودمان نمی‌رویم و ما تنها شرکت هواپیمایی هستیم که هیچ اسراییلی را حتی در ترانزیت‌ها سوار نمی‌کنیم... نگذاشت سخن ش تکمیل شود و گفت نگو اسراییل بگو اشغالگر! محکم گفت و اصرار کرد تا آن پیرمرد کویتی گفت محتل!
نه اینکه ضد سعودی باشد اتفاقا کشورش را دوست داشت و از اینکه در ریاض کلی توسعه اقتصادی علمی رخ میدهد خوشحال بود، ولی نگاهش به فلسطین این بود و با ما ایرانی‌ها هم خیلی خوب برخورد کرد و می‌گفت من نگاهم ملی یا مذهبی نیست و ارزش‌های دیگری برایم مهم است.
بنظرم راه حل مشکلات امت اسلامی همین است و بس! برخی تقویت ملی گرایی را در مقابل قومیت گرایی مفید می‌دانند، ولی می‌بینیم که اتفاقا ملی گرایی افراطی بزرگترین سد امت گرایی است و فریاد‌های «وطنی اولا» و «به ما چه» می‌شود فرزند نامشروع ملی گراها!
اینجاست که حتی برای کمک به غزه که سرنوشت آن به وضوح به همه منطقه ما پیوند خورده هم باید دلیل بیاوریم و دیگر حتی گفتگو درباره اینکه «چرا دولت افراطی هند دارد روی مسجد تخریب شده بابری، معبد می‌سازد» دیگر کاملا بی معنا می‌شود و ما باید به منافع ملی خودمان بیاندیشیم و بگوییم هیس!
ترجیح دادن چه در قوم گرایی، چه در مذهب گرایی و چه در ملی گرایی، سمی مهلک برای «سرنوشت مشترک مسلمانان» است و امروز که همه از ذلت بی تفاوتی کشور‌های متعدد اسلامی در غزه رنج می‌بریم نتایج آن بیش از گذشته عریان شده است!
این روز‌ها که فوتبال بهانه‌ای شده تا با خیلی‌ها که هیچ وقت با هم گفتگو نمی‌کردیم حرف بزنیم خیلی بهتر می‌فهمم که چقدر آن‌ها که بر «هویت گرایی» افراطی قومی و مذهبی و ملی تاکید می‌کنند مضرند و چقدر خبیث هستند آن‌ها که با توهین هاشان مانع شنیده شدن ندای امت محور انقلاب اسلامی شده اند. همان‌ها که صبح و شب بر طبل اختلافات می‌کوبند و با استناد به روایات ضعیف، تمسخر و تهمت به مسلمانان دیگر را نیز روا می‌کنند!
