کانال رسمی آیت‌الله احمد عابدی بخشی از سخنرانی این استاد اخلاق در حرم امامین عسکریین مورخ ۴/۳/۱۳۹۱ را به اشتراک گذاشت. آیت‌الله عابدی فرموده‌اند: امام هادی (ع) در سال ۲۱۲ متولد شدند و در سال ۲۵۴ به شهادت رسیدند و قبر مطهرشان در منزل خود امام (خانه امام عسکری (ع) و خانه حضرت صاحب الامر سلام الله علیه) قرار دارد. ان‌شاءالله خداوند به همه شیعیان آن حضرت توفیق دهد در این ایام به زیارت این دو امام عزیز مشرف شوند.
نکاتی در خصوص مسائل فرهنگی در زمان امام هادی (ع)
تحولات فرهنگی و اجتماعی بسیار زیادی در زمان امام دهم (ع) در شیعه و در جامعه اسلامی رخ داد. مسائل کلامی جدیدی مطرح گردید که امام هادی (ع) به آن‌ها جواب می‌دادند، مانند:
مسئله جبر و اختیار
شاید مهم‌ترین مسئله اعتقادی در زمان امام هادی مسئله جبر و اختیار بود و حکومت عباسی به واسطه اغراض سیاسی مروج تفکر جبری‌گری بود، که متأسفانه هم اکنون نیز در بسیاری از کشور‌های اسلامی سایه افکنده است. تفکر جبری‌گری نوعی مجوز فرار از مسئولیت بود. تفکر جبری یعنی اینکه هر کاری که انجام شود بگوییم کار خدا بوده است؛ و خود را تبرئه کنیم.
امام هادی (ع) بود که در این شرایط این مسئله را بیان کرد که: «لا جبر و لا تفویض بل امر بین الامرین» یعنی جبر اشتباه است و اختیار نیز اشتباه است و کار‌هایی که انجام می‌دهیم، نه صددرصد مختاریم و نه صددرصد مجبور بلکه در کار‌ها هم ما نقش داریم و هم خدای متعال.
حادث یا قدیم بودن قرآن
مسئله دیگری که بنی‌عباس مطرح کرد بحث حدوث یا قدیم بودن قرآن بود. بنی‌عباس بواسطه اغراض سیاسی اهل سنت را به دو دسته تقسیم کرده بود، عده‌ای می‌گفتند قرآن حادث است و عده‌ای می‌گفتند قرآن قدیم است و اهل سنت را به جان یکدیگر انداخته بود.
امام هادی (ع) فرمود: فایده این بحث چیست؟ و فرموند: تلفظ ما به قرآن حادث است و با این روش شیعه را از وارد شدن به جریان نجات دادند و نگذاشتند تفرقه بین آن‌ها بیافتد. امام خمینی نیز در کتاب‌هایش فرموده است که قرآن قدیم است ولی تلفظ ما به قرآن حادث است.
مسئله رزق
لقمه حرام آیا رزق انسان است، یا خیر؟ یا اینکه بعضی‌ها این‌قدر ثروت اندوزی می‌کنند و می‌گویند رزق من بود آیا درست است یا خیر؟ از دیگر مسائل بود. امام هادی (ع) به آن پاسخ داد و فرمود: رزق چیزی نیست که در اختیار شماست اگر کسی نانی در دست او است، رزق او نیست، آن چیزی رزق او است که از گلویش پایین برود و حلال باشد. امام (ع) با بیان این مسئله به مردم یاد می‌داد که حرص و طمع نداشته باشند و ثروت‌اندوزی نکنند و قناعت داشته باشند.
تشبیه خدا
خلفای عباسی به شدت طرفدار تشبیه بودند یعنی خداوند متعال را به صورت انسان، فرض و معرفی می‌کردند همانند تفکر مادی گراها. البته اصل این تفکر برای زمان بنی‌امیه است و بنی‌امیه طرفدار و مروج جبر و تشبیه بودند و این موضوع به بنی‌عباس نیز رسید. یعنی بنی‌عباس می‌گفتند خدا مثل انسان است، دست دارد، راه می‌رود و... در حالی که امام هادی به ما یاد داد که خدا شبیه ندارد، «لیس کمثل شیء (سوره شوری آیه ۱۱)، خدا جسم ندارد و تشبیه شدنی نیست.»
