محمداسماعیل سعیدی با اشاره به جایگاه گردشگری ایران در منطقه و انتقاد از داشتن فاصله با اهداف سند چشم انداز 1404 در حوزه گردشگری اظهار داشت: متاسفانه در سالهای اخیر مدیرانی که در رأس سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی قرار داشتند، هیچ اهتمامی برای اعتلای جایگاه گردشگری کشور نداشتند که این عدم اهتمام باعث پایین آمدن جایگاه ایران در منطقه و دورشدن از اهداف سند چشم انداز 1404 شده است.
نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: رسیدن به رتبه نخست صنعت گردشگری در منطقه، نیازمند اصلاح ساختارهای موجود، تامین زیرساخت های لازم و تغییر نوع نگاه مسئولان امر گردشگری به بحث گردشگری دارد.
کشورهای منطقه از تمام توان خود برای ارتقای جایگاه گردشگری خود استفاده کردند
این نماینده مجلس در دوره دهم افزود: کشورهای منطقه به این فهم و درک رسیدهاند که با توجه ویژه به صنعت گردشگری میتوانند راههای توسعه و پیشرفت را یکی پس از دیگری طی کنند، اما مسئولان گردشگری کشور نتوانستهاند از این صنعت پولآور، استفادهای برای جذب سرمایههای خارجی کنند.
غالب مدیران سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، سیاسی بودهاند
وی بیان کرد: متاسفانه دولتها در سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، مدیرانی را انتخاب می کنند که هیچ آشنایی با حیطه وظایف خود ندارند و غالب مدیران این سازمان سیاسی بوده اند که متاسفانه این نوع نگاه دولت، ضربه ای سهمگین به صنعت گردشگری کشور ایجاد کرده است.
اهداف سند 1404 در حوزه گردشگری حاصل نشده است
سعیدی تصریح کرد: عقب ماندگی کشور در حوزه گردشگری از کشورهای منطقه باید به هر نحوی جبران شود و این جبران، نیازمند اقدامی سریع و انقلابی است؛ چراکه سال 1404 نزدیک است و از اهداف این سند در زمینه گردشگری بسیار عقب هستیم؛ لذا جای دارد دولت در این زمینه کوتاهی های گذشته را جبران کند.
وزارت میراث فرهنگی، راهی درست در به ریل افتادن صنعت گردشگری کشور
نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس دهم ادامه داد: متاسفانه عدم پاسخگویی رییس سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به نمایندگان مردم در مجلس در بروز وضعیت امروز گردشگری کشور دخیل بوده است؛ چراکه نهادهای نظارتی نظیر مجلس نتوانسته است از روسای این سازمان در خصوص اقدامات خود سوالی داشته یا توضیحی طلب کنند.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس خاطر نشان کرد: وزارت شدن سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی می تواند اقدامی درست در جهت پاسخگویی رییس این سازمان به نمایندگان مردم باشد و اگر این اتفاق بیافتد، به طور قطع، می تواند سرمنشا بسیاری از تحولات در این سازمان برای رسیدن به قطب اول گردشگری در منطقه در سال 1404 باشد.