مسئولان خجالت نكشيد! مي‌توانيد تقصير غافلگيريتان در بارش برف را به گردن دولت گذشته يا دولت‌هاي ما قبل يا حتي شاهان قاجار بيندازيد. دولت مستقر سال‌هاست كه ناكامي‌اش در ارائه خدمات عمومي را به گردن دولت قبل از خود مي‌اندازد. همين قدر كه تا اين‌جاي كار توانسته چشمش را روي واقعيت‌هاي موجود ببندد و مقابل انتقادات مردم به نيش و كنايه نامي از دولت قبل بياورد، يعني كه راهكارش تا اين جاي کار جواب داده است. مسئولان كشور صبح ديروز وقتي از خواب ناز بيدار شدند و حياط خانه‌شان را پوشيده از برف ديدند به سراغ گوشي تلفن‌هاي همراهشان رفتند و توصيه‌هاي جانانه‌اي به مردم كردند. مثلاً شهردار تهران به پايتخت‌نشينان توصيه كرد، اگر كار ضروري ندارند از خانه‌هايشان خارج نشوند كه در جاي خودش توصيه مديريتي بود كه به ذهن هر كسي در شهر نمي‌رسيد! معاون اول رئيس‌جمهور هم كه از ديدن اين حجم برف به هيجان آمده بود به وزير راه دستور داد تا با تمام توان به وظيفه خودشان عمل كنند! خبر رسيده است كه بعد از صدور اين فرمان مهم، راه‌هاي كشور به خودي خود باز شد و تردد در آن جريان پيدا كرد!
البته عده‌اي از مسئولان شب قبل از بارش برف و رفتن به رختخواب، جلسه‌اي تشكيل دادند و بعد از صرف چند موز، مدارس را تعطيل اعلام كردند. تعطيل اعلام كردن مدارس يكي از مهم‌ترين راهكارهاي مديريتي كشور براي پيشگيري از وقوع حوادث و گرفتار شدن در معضلاتي است كه مي‌شود به واسطه آن از سيل بسياري انتقاد‌ها جلوگيري كرد. اين تصميم بعد از ساعت‌ها حضور در جلسه نهايي مي‌شود و فقط اين ذهن مسئولان ما است كه به اين راهكار مهم مي‌تواند توجه كند و گرنه در ديگر كشورها قبل از بارش شديد باران و برف رسانه‌ملي‌شان ابتدا مردم را از وقوع آن آگاه مي‌كند، همه تيم‌هاي امدادي در كوچه‌ها، خيابان‌ها و جاده‌ها حضور پيدا مي‌كنند و كسي هم غافلگير نمي‌شود. من تصورم اين است كه مسئولان كشور ما براي ايجاد هيجان ناشي از زلزله، باران يا برف تصميم به غافلگير كردن مردم در اين شرايط سخت اقتصادي گرفته‌اند كه حتماً تصميم درستي است و اين كشورهاي پيشرفته هستند كه به اشتباه توانشان را براي خدمت رساندن مطلوب به شهروندانشان به كار گرفته‌اند! شايد ما بتوانيم در كنار صادرات نفت، برخی مسئولان‌مان را به آن كشورها صادر كنيم تا آنها هم از فوايد اين تصميم‌ها و غافلگيري‌ها و هيجان‌ها بهره‌مند شوند.
البته اينكه هزاران نفر در برف و كولاك جاده‌ها گرفتار شدند و در سرما و يخبندان چشمشان به جاده سفيد، سياه شد تا شايد امدادگري از راه برسد را مي‌شود به قضا و قدر الهي حواله كرد كه مسئولان قادر نيستند جلوي بارش برف در جاده‌ها و بيابان‌ها را بگيرند. دسته‌اي از مسئولان اما براي كساني كه در اين جاده‌ها گرفتار شدند توصيه‌هايي كردند كه اين دست از سفارش‌ها هم فقط به ذهن مسئولان ما مي‌رسد. اينكه اگر ميان برف و كولاك گرفتار شديد و نه راه پس و نه راه پيش داريد بهتر است كه خونسردي خودتان را حفظ كرده و نوشيدني داغ بخوريد. در ضمن مراقب زنان و كودكان هم باشيد تا آنها خداي نكرده در سرما جانشان را از دست ندهند. همين طور اين دسته از مسئولان به راه ماندگان توصيه كرده‌اند كه مي‌توانند از بخاري خودروي خود براي گرم كردن استفاده كنند!
آوار شدن ساختماني مثل پلاسكو، ريختن معدني مثل آزاد شهر، تصادف قطار، كشتي، اتوبوس يا بارش برف و باران اتفاق خواهد افتاد منتها اين ما هستيم كه نبايد با اين اتفاق‌ها زمين بخوريم و سوگوار شويم، منتها مدام زمين مي‌خوريم و مدام سوگوار مي‌شويم آن هم در ماجراهايي كه قابل پيشگيري است و بيشتر از طرف مسئولاني كه گوشي براي شنيدن و انگيزه‌اي براي اقدام و عمل ندارند.
