اختتامييه جشنواره بين‌المللي فيلم فجر در شامگاه بيست و دوم بهمن‌ماه برگزار شد، اختتاميه‌اي كه داراي حواشي نيز بود.
به گزارش«جوان»، سالن اجتماعات برج ميلاد تهران مانند چند سال اخير ميزبان اختتاميه فيلم فجر بود؛ اختتاميه‌اي كه با حضور چند مقام كابينه، رنگ و بوي دولتي بودن نيز به خود گرفته بود.
مزد زحمات جنتي! علي جنتي از زمان تصدي پست وزارت ارشاد سعي كرده است تا با گماردن حجت‌الله ايوبي به رياست سازمان سينمايي و بازگشايي خانه سينما - كه هنوز هم ايرادات قانوني زيادي به اين بازگشايي وجود دارد- روابط حسنه‌اي با اهالي سينما برقرار كند. جنتي در مواضع خود هميشه جانب سينمايي‌ها را نگه داشته و ايوبي نيز به عنوان مدير تابع وي تلاش داشته است تا كارگردانان قديمي اما كم‌كار سينما را جذب كند و شرايط را براي فعاليت دوباره آنها فراهم آورد. اما در مقابل همه لطفي كه جنتي و مجموعه وزارت ارشاد در حق اهالي سينما داشتند، برخي از مدعوين مراسم اختتاميه در زمان سخنراني وزير ارشاد بارها با سوت و كف‌زدن تلاش كردند تا باعث اخلال در سخنراني شخص وزير شده و جنتي را وادارند تا سخنانش را نيمه‌تمام بگذارد؛ اقداماتي كه واكنش جنتي را نيز به همراه داشت.
به‌رغم تذكر، تا پايان سخنراني وي همچنان برخورد‌هاي خارج از اخلاق برخي از حضار كه قطعاً با كارت دعوت جشنواره به سالن برج ميلاد آمده بودند، ادامه داشت. آيا اين كار پاسخي به محبت‌هاي جنتي است؟!
ترازوي كج‌داوري‌ها هيچ دوره‌اي از جشنواره را نمي‌توان پيدا كرد كه داوري‌هاي آن با اعتراض روبه‌رو نشده باشد. اين يك حقيقت تاريخي است كه هميشه عده‌اي محق به حق خود نرسيده‌اند. در اين دوره نيز نمي‌توان ناراحتي مسعود جعفري‌جوزاني و بهروز افخمي را از داوري‌ها ناديده گرفت. اين دو كارگردان بعد از اعلام نامزد‌هاي جشنواره بارها نسبت به داوري‌هاي اين دوره اعتراض داشته‌اند. فيلم «روباه» در هيچ يك از رشته‌ها حتي نامزد دريافت جايزه نشده است در صورتي كه اين فيلم را مي‌توان اثري خوش‌ساخت و با موضوعي بهروز دانست كه به جاي پرداختن به دغدغه‌هاي ذهني كارگردان به مسائلي كه جامعه با آن آشناست، پرداخته است. «ايران برگر» نيز طنز سياسي است كه با بي‌مهري روبه‌رو شده است. داوران دوره سي‌و‌سوم گويا علاقه‌اي به اين مسائل نداشته‌اند. در عوض جوايزي مانند جايزه ويژه هيئت داوران را به كسي اهدا كردند كه انتخابش سؤال‌هاي زيادي را در پي داشته است.
تحريم اختتاميه يكي از نكاتي كه در شب اختتاميه جشنواره كاملاً به چشم آمد عدم حضور هيئت مديره خانه سينما بود. خانه سينما متولي جمع‌آوري آراي مردمي و انتخاب بهترين فيلم از نگاه تماشاگران است كه يكي از سيمرغ‌هاي اصلي جشنواره به‌شمار مي‌رود و مدير عامل خانه سينما در مراسم اختتاميه با ارائه گزارشي از چگونگي جمع‌آوري آرا و تعداد آراي اخذ شده برنده سيمرغ بهترين فيلم از نگاه تماشاگران را معرفي مي‌كند. امسال محمدمهدي عسكرپور نه در اين بخش و نه در بخش نگاه‌نو كه جزو داوران بود، حضور پيدا نكرد. دليل اين كار تحريم مراسم اختتاميه توسط خانه سينما است. گفته مي‌شود دبيرخانه جشنواره 50 كارت مخصوص اختتاميه را در اختيار خانه سينما قرار مي‌دهد در صورتي كه خانه سينما درخواست 200 كارت براي اعضاي شوراي مركزي صنوف كرده بود. عدم‌توجه به درخواست خانه سينما باعث مي‌شود تا آن 50 كارت به دبيرخانه عودت داده شود و خانه سينما اختتاميه جشنواره را تحريم كند.
رضاداد كه دبيري دوره قبل جشنواره را در اختيار داشت، سال گذشته حدود 150 كارت در اختيار خانه سينما قرار داده بوده اما امسال به‌رغم درخواست افزايش كارت‌ها از سوي خانه سينما، دبيرخانه اقدام به كاهش چشمگير سهميه خانه سينما كرده است.
ما خارج رفتههاايران از جمله كشورهايي است كه هم در مهاجرپذيري و هم در مهاجر فرستي رتبه خوبي دارد. هر ساله تعدادي از نخبگان علمي يا شهروندان عادي براي ادامه زندگي به خارج از كشور مي‌روند و اكثر خانواده‌هاي ايراني شخص يا اشخاصي از اقوام را در بيرون از مرزها دارند، اما همه اينها دليلي مي‌شود كه به آن تفاخر كنيم؟! در اختتاميه جشنواره فيلم امسال سه تن از كساني كه براي دريافت جايزه روي سن رفتند، از حضور خانواده‌شان در خارج از كشور گفتند. نيكي كريمي گفت: پدر و مادر من نيز در اين 30 سال در لندن زندگي مي‌كنند و حمايت عاطفي هم نشدم. ممنونم از كساني كه در فيلم شيفت شب به من كمك كردند. ابوالحسن داوودي هم به دخترش كه در 15 هزار كيلومتري ايران قرار دارد، سلام رساند و جواد نوروزبيگي نيز گفت كه فرزندانش در خارج از كشور هستند. البته اين تفاخر‌ها هيچ ربطي به جشنواره نداشت. تهيه‌كننده‌اي كه از اعضاي سپاه پاسداران و از افسران ارشد به‌شمار مي‌رود به جاي آنكه به پوشيدن لباس خدمت و عضويت در سپاه كه امام خميني(ره) درباره‌اش فرموده است: اي كاش من هم يك پاسدار بودم، فخر بفروشد به اين فخر مي‌فروشد كه فرزندانش در ايران نيستند! شنيده مي‌شود كه نوروزبيگي اقامت خود را در يكي از كشور‌هاي امريكاي شمالي به دست آورده است.
بوي عطر رفاقت و رفيق بازي جايزه ويژه هيئت داوران سي‌و‌سومين جشنواره فيلم فجر با افتخار به جواد نوروز بيگي تعلق گرفت. دليلي كه داوران براي اين كار اعلام كردند اين بود كه نوروزبيگي تهيه‌كننده سه فيلم «برف»، «من ديگو مارادونا هستم» و «اعترافات ذهن خطرناك من» بود. سه فيلمي كه از نظر فني هيچگاه در بين چند فيلم برتر جشنواره حضور نخواهند داشت اما تهيه‌كننده آنها يكي از چند جايزه اصلي جشنواره را از آن خود كرد. دليل اين انتخاب هيئت داوران آيا پر كار بودن نوروزبيگي با سه اثر متوسط و ضعيف است؟ جواب اين سؤال را مي‌توان در روابط سينماي ايران جست‌وجو كرد، جايي كه روابط بر ضوابط پيشي مي‌گيرد.
نوروزبيگي خود در هنگام دريافت جايزه ويژه هيئت داوران نشان داد كه اهل قدرداني از رفيق قديمي خود است. اين تهيه‌كننده سينما و تلويزيون دست مجيد مجيدي را بوسيد. اقدامي كه گفته مي‌شود تنها در شأن اولياي الهي، پدر و مادر و علماي دين است اما نوروزبيگي مي‌خواست ارادت خود را به مجيدي كه جايزه ويژه برايش كنار گذاشته بود، نشان دهد. يكي از عواملي كه باعث شد تا اختتاميه جشنواره فيلم فجر بيش از سال‌هاي گذشته رنگ و بوي رفيق‌بازي به خود بگيرد، همين بده و بستان جايزه و بوسه ميان مجيدي و نوروزبيگي بود. كارگردان فيلم «محمد(ص)» كه رئيس هيئت داوران جشنواره را نيز برعهده داشت در تيتراژ فيلمش از نوروزبيگي تشكر ويژه‌اي كرده است؛ فيلمي كه نوروزبيگي گفته است مي‌خواهد شش بار آن را تماشا كند!
با برگزاري اختتاميه در روز 22 بهمن‌ماه، جشنواره سي‌و‌سوم در بخش ملي به پايان رسيد، اما بخش بين‌الملل آن سال آينده برگزار خواهد شد. جشنواره‌اي كه با اين وضعيت شايد با عنوان «بين‌المللي» بودن خداحافظي نيز كند.
