جوان آنلاین: در دل کوچههای باریک و پر از سایههای ناامیدی، کودکی با چشمانی پر از آرزو، دفترچهای کهنه را در دست گرفتهاست. آرزو میکند روزی بتواند در مدرسهای خوب درس بخواند، جایی که به او یاد بدهند چگونه میتواند دنیایش را تغییر دهد، اما واقعیت، پیچیدهتر از آن است. فقر، نبود امکانات آموزشی و آسیبهای اجتماعی سایهای سنگین روی آیندهاش انداختهاست. این داستان تنها یک مثال از هزاران داستان دیگر است که در جای جای کشورمان میتوان شنید، اما آیا میتوان چنین چرخه معیوبی را شکست؟ آیا آموزش میتواند پلی باشد برای عبور از این تاریکیها به سوی روشنایی؟
گردهمایی مشترک اعضای شورای معاونان و مدیران کل آموزش و پرورش استانها که از ۲۹ تا ۳۱ فروردین ۱۴۰۳ در اردوگاه شهید باهنر تهران برگزار شد، پاسخی به این سؤالات بود. این گردهمایی فرصتی بود برای بررسی نقش آموزش در کاهش آسیبهای اجتماعی و ارائه راهکارهایی برای تحقق عدالت آموزشی، اما اگر برنامهها و تصمیمات گرفتهشده در آن به درستی اجرا شود و تنها در حد حرف باقی نماند.
نقش آموزش در ترمیم زخمهای جامعه
بیتردید آموزش تنها انتقال دانش نیست، بلکه چراغی است که تاریکیها را روشن میکند. دانشآموزانی که به مدارس دسترسی پیدا میکنند، نهتنها خواندن و نوشتن میآموزند، بلکه ارزشهایی، چون احترام، عدالت و همکاری را درک میکنند. تحقیقات نشان داده که سیستمهای آموزشی قوی میتوانند به کاهش فقر، کاهش خشونت و ارتقای کیفیت زندگی کمک کنند، اما آیا به این موضوع مهم آنطور که باید و شاید توجه کردهایم؟
در این گردهمایی، علیرضا کاظمی، وزیر آموزش و پرورش تأکید کرد که تحقق عدالت آموزشی و ارتقای کیفیت مدارس دولتی از مهمترین اولویتهای نظام تعلیم و تربیت است. او گفت: «تبدیل یک ایده به عمل نیازمند پیگیری مداوم است. نباید دچار رهاشدگی در امور شویم.» او همچنین بر اهمیت برنامهریزی و هماهنگی میان مدیران تأکید کرد و افزود: «مدیران باید با نقشه راه آشنا باشند و تمام تمرکز خود را بر اهداف کلان نظام تعلیم و تربیت قرار دهند.»
کاظمی همچنین به ضرورت محرومیتزدایی از فضاهای آموزشی اشاره کرد و گفت: «این دو محور، یعنی محرومیتزدایی و ارتقای کیفیت آموزشی، از مهمترین سیاستهای دولت هستند که باید در سال جاری اقدامات ارزندهای در این خصوص صورت پذیرد.»
همکاری بینسازمانی؛ تعهد به ساختن آیندهای بهتر
اسکندر مؤمنی، معاون فراجا نیز در این گردهمایی با لحنی پر از امید و تعهد، بر اهمیت همکاری میان نهادهای مختلف برای تقویت نظام آموزشی تأکید کرد. او با اشاره به نقش کلیدی آموزش در کاهش آسیبهای اجتماعی گفت: «ما آمادهایم هر مأموریتی را برای حمایت از فرهنگیان و تقویت سیستم آموزشی کشور انجام دهیم. این تعهد نه فقط یک وظیفه، بلکه افتخار ماست.» مؤمنی در ادامه سخنان خود به همکاریهای موفق میان فراجا و وزارت آموزش و پرورش اشاره کرد و افزود: «هر طرح و برنامهای که با وزارت آموزش و پرورش آغاز کردهایم، مسیر خوبی را پیمودهاست. این همکاریها نشاندهنده توانایی ما در ایجاد تغییرات مثبت و پایدار در جامعه است.» او همچنین بر اهمیت ایجاد امنیت اجتماعی از طریق آموزش تأکید کرد و گفت: «آموزش، نهتنها ابزاری برای انتقال دانش، بلکه راهی برای تقویت انسجام اجتماعی و کاهش آسیبهاست.»
انسجام برای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی
همچنین اسکندر مؤمنی، وزیر کشور نیز در این نشست، با نگاهی جامع به مسائل اجتماعی، بر ضرورت انسجام میان دستگاههای مختلف تأکید کرد. او گفت: «پیشگیری از آسیبهای اجتماعی، وظیفهای چندجانبه است که نیازمند همفکری، سرمایهگذاری پایدار و عمل هماهنگ میان تمام نهادهاست.» این سخنان نشاندهنده درکی عمیق از پیچیدگیهای مسائل اجتماعی و ضرورت نگاه سیستمی به آموزش بود. وزیر کشور با اشاره به نقش آموزش در کاهش آسیبهای اجتماعی افزود: «آموزش میتواند بهعنوان ابزاری قدرتمند برای پیشگیری از مشکلات اجتماعی عمل کند، اما این امر تنها زمانی محقق میشود که تمام نهادها دست به دست هم دهند و با انسجام و هماهنگی عمل کنند.» او همچنین بر اهمیت سرمایهگذاری در زیرساختهای آموزشی و تربیتی تأکید کرد و گفت: «بدون سرمایهگذاری پایدار، نمیتوان به اهداف بلندمدت در حوزه آموزش و کاهش آسیبهای اجتماعی دست یافت.»
حمایت از دانشآموزان محروم
رضوان حکیمزاده، معاون آموزش ابتدایی که همواره بر عدالت آموزشی و حمایت از دانشآموزان محروم تأکید داشتهاست، در این گردهمایی با اشاره به اهمیت آموزش ابتدایی بهعنوان سنگ بنای عدالت آموزشی گفت: «خدمت به دانشآموزان عشایری و مناطق محروم، مدال افتخاری است که آموزش و پرورش به آن میبالد.»
حکیمزاده به اقدامات عملی معاونت ابتدایی اشاره کرد و افزود: «در قالب طرح جهاد آموزشی، بیش از ۳هزار درسنامه در مناطق محروم توزیع شدهاست. همچنین، خرید تلویزیون برای خانوادههای بیبضاعت و تماس تلفنی برای رفع مشکلات درسی دانشآموزان، بخشی از تلاشهای ما بودهاست.» او تأکید کرد که آموزش ابتدایی باید بهگونهای تقویت شود که هیچ کودکی از فرصتهای یادگیری محروم نماند.
مهارتآموزی و توسعه حرفهای
علاوه بر آن، سید مصطفی آذرکیش، معاون آموزش متوسطه، با دیدگاهی آیندهنگرانه به اهمیت مهارتآموزی در نظام آموزشی اشاره کرد. او گفت: «مهارتآموزی از اهداف اصلی ماست. توسعه هنرستانها و آموزش مهارتهای کاربردی به دانشآموزان، گامی مهم در راستای تحقق عدالت آموزشی است.»
آذرکیش به نقش فناوریهای نوین در بهبود یادگیری اشاره کرد و افزود: «ما باید دانشآموزان را برای دنیای واقعی آماده کنیم، جایی که مهارتهای عملی و خلاقیت حرف اول را میزند.» او همچنین به برنامههایی برای تقویت زیرساختهای هنرستانها و ارائه آموزشهای عملی در حوزههای مختلف اشاره کرد و گفت: «این اقدامات میتواند به کاهش نرخ بیکاری و افزایش توانمندیهای دانشآموزان کمک کند.»
برنامههایی برای تحول در آموزش
آینده آموزش، نه فقط در برنامههای کلان بلکه در تغییرات کوچک و تأثیرگذار نهفته است. این گردهمایی بستری برای ارائه برنامههایی بود که میتوانند مسیر آموزش را به سوی عدالت و تحول هدایت کنند.
برنامههای آینده، بر اساس نیازهای واقعی جامعه و دانشآموزان طراحی شدهاند. عدالت آموزشی، بهعنوان محور اصلی، تلاش دارد تا شکافهای موجود میان مناطق محروم و برخوردار را کاهش دهد. تجهیز مدارس، ارائه امکانات آموزشی ویژه برای دانشآموزان با نیازهای خاص و حمایت از خانوادههای بیبضاعت، تنها بخشی از این اقدامات است.
توانمندسازی معلمان نیز یکی دیگر از اولویتهاست. معلمان، بهعنوان ستون اصلی نظام آموزشی، نیازمند حمایتهای مالی، معنوی و آموزشی هستند. دورههای آموزشی برای تقویت مهارتهای تدریس و مدیریت کلاس درس، ابزارهایی برای موفقیت آنها فراهم میکند. فناوریهای نوین، همچون شبکههای آموزشی دیجیتال، میتوانند شکافهای آموزشی را پر کنند و فرصتهای برابر برای همه دانشآموزان ایجاد کنند. این فناوریها، نه تنها به دانشآموزان بلکه به معلمان نیز کمک میکنند تا کلاسهای درس را به محیطی پویا و مؤثر تبدیل کنند.
این برنامهها، اگر با نظارت مستمر و هماهنگی میان نهادها اجرا شوند، میتوانند به کاهش آسیبهای اجتماعی و ایجاد فرصتهای برابر، برای تمام کودکان کشور کمک کنند.
گامی برای تحقق رؤیای آیندهسازان
تصور کنید روزی فرا برسد که تمام کودکان این مرز و بوم، بدون ترس از فقر یا نابرابری، در کلاسهای درس حضور پیدا کنند. روزی که آموزش به پلی تبدیل شود که آنها را از چرخه آسیبهای اجتماعی عبور دهد و به جهانی روشنتر هدایت کند.
این رؤیا اگرچه بلندپروازانه به نظر میرسد، اما با برنامهریزی دقیق، هماهنگی میان نهادها و پیگیری مداوم قابلدستیابی است. عدالت آموزشی، توانمندسازی معلمان و فناوریهای نوین، گامهایی در این مسیر هستند؛ آیندهای که در آن، آموزش، نه یک امتیاز بلکه حق همگان باشد، تنها آیندهای برای کودکان نیست؛ بلکه امیدی برای جامعهای سالمتر و پایدارتر است. این آینده، ارزش هر تلاشی را دارد.