روایت مسعود جعفری جوزانی از چرایی ساخته نشدن سریال پوریای ولی

مدیران رسانه ملی جلسه می‌گذارند ولی خبری نمی‌شود

چرا سینمای ایران به این وضع دچار شده است که فیلم‌ها به مسخره‌بازی و لودگی افتاده‌اند؟ بالأخره سرمایه‌گذار به دنبال سود بیشتر و سلیقه موجود می‌رود و سوژه‌های امتحان پس‌داده را انتخاب می‌کند. می‌خواهد از پولی که می‌گذارد، سود بیشتری ببرد، اما فرهنگ را با این مدل نمی‌شود اداره کرد

جوان آنلاین: مسعود جعفري جوزاني درباره اينكه چرا سريال «پورياي ولي» به توليد نمي‌رسد، توضيح داد و بيان كرد كه رئيس صداوسيما و سيمافيلم بسيار پيگير هستند اما اتفاقي رخ نمي‌دهد. 
مسعود جعفري جوزاني كه فيلمنامه «پورياي ولي» او بيش از دو دهه است كه در تلويزيون باقي مانده درباره پيشنهاد ساخت اين سريال به مهر بيان كرد: پيمان جبلي رئيس صداوسيما سه بار با من جلسه گذاشته است و به شدت به دنبال اين بودند كه سريال «پورياي ولي» ساخته شود. مهدي نقويان، رئيس سيمافيلم نيز بسيار پيگير بود تا بتوانيم همكاري داشته باشيم اما تا امروز هيچ اتفاقي نيفتاده است.  وي درباره تمايل سيمافيلم به ساخت سريال اظهار كرد: آقاي نقويان به شدت مي‌خواهند اين سريال ساخته شود. اما اين كافي نيست. بايد از افرادي كه سرمايه و قدرت در دستشان است بپرسيد. اگر فضاي مناسب فراهم شود، اتفاقات خوبي خواهد افتاد. 
جوزاني درباره سريال «بهشت تبهكاران» كه نسخه‌اي از فيلم است نيز توضيح داد: فعلاً براي خود فيلم بايد پروانه نمايش دريافت كنيم. وي درباره وضعيت امروز سينما گفت: اراده توليد يك اثر هنري، از نقاشي و شعر گرفته تا تئاتر، اسير سرمايه است. سينما نيز اسير سرمايه است. جعفري جوزاني در ادامه درباره اينكه بودجه و امكانات لارم براي ساخت سريال فراهم است يا خير بيان كرد: اراده توليد لزوماً به اقتصاد وابسته نيست، بلكه به تحميل سياست‌هاي مسئولاني كه هنر را هدايت مي‌كنند نيز بستگي دارد. اراده يعني اراده موجود، چون هر چيزي كه بشر اراده كند، قطعاً شدني است. وقتي مي‌دانيد كه اراده شما براي اجرا يا ساخته شدن عملي نمي‌شود، اين خود اولين چيزي است كه شما را به عقب مي‌كشاند. اين كارگردان باسابقه سينما درباره فيلم «كوروش كبير» كه چند باري نام آن هم براي توليد مطرح شده است، گفت: آرزوي ماست كه اين فيلم ساخته شود اما همان‌طور كه گفتم اراده توليد در دست ما نيست. تلاش براي توليد در دست سازنده است ولي اراده توليد را سياست تعيين مي‌كند. تا موقعي كه سياست كشور يا سياسيون كشور، نه فرهنگيان كشور، اراده توليد را در انحصار خود دارند نه اين سينما به جايي مي‌رسد، نه «كوروش كبير» ساخته مي‌شود و نه «يعقوب ليث» و ديگر فيلم‌ها. 
كارگردان «جاده‌هاي سرد» با اشاره به فيلمنامه سينمايي «يعقوب ليث» كه هنوز پروانه ساخت ندارد، يادآور شد: يعقوب ليث شخصيت مهمي در تاريخ است به گونه‌اي كه مي‌توان گفت اگر او نبود، فردوسي هم بعدها پديد نمي‌آمد و زبان فارسي را كه ما امروز با آن صحبت مي‌كنيم، نداشتيم. وي در پايان صحبت‌هايش با طرح سؤالي درباره وضعيت اين روزهاي سينما مطرح كرد چرا سينماي ايران به اين وضع دچار شده است كه فيلم‌ها به مسخره‌بازي و لودگي افتاده‌اند، بالأخره سرمايه‌گذار به دنبال سود بيشتر و سليقه موجود مي‌رود و سوژه‌هاي امتحان پس‌داده را انتخاب مي‌كند. او حق دارد، بخواهد از پولي كه مي‌گذارد، سود بيشتري ببرد، اما فرهنگ را با اين مدل نمي‌شود اداره كرد.