جوان آنلاین: قاره سبز که کارنامهای سیاه در حوزه حقوق بشر دارد و همواره حامی جنایتکاران بوده و تا توانسته ایران ما را اذیت کرده، حالا زیر میز مذاکرات زده است، آن هم با اقدام عملی؛ تحریم شرکتهای هواپیمایی.
به گزارش مهر، زمان زیادی از کارزار انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری نگذشته است که پیرو شهادت «سیدابراهیم رئیسی» رئیسجمهور شهید کشورمان در یک بازه زمانی فشرده برگزار شد.
در همان ایام، نامزدهای انتخابات طبق روال به تشریح برنامههای خود پرداختند، اما این بار با یک تفاوت؛ اینکه از همان ابتدا «مسعود پزشکیان» با مشورت جمعی از دیپلماتها با یک نگاه سیاسی مشخص، به کشورهای اروپایی پیام معنادار و به اصطلاح «پالس» مثبت مخابره میکرد و به واسطه همین اقدامات، اینگونه تلقی میشد که با روی کار آمدن دولتی با سمتوسوی متمایل به جریان حزبی موسوم به اصلاحطلبان، گشایشهای زیادی حاصل خواهد شد. به نظر میرسید فضایی ایجاد شده است که باری دیگر صداقت اروپاییها به بوته آزمون کشیده شود، با این حال درست بعد از روی کار آمدن دولت «وفاق»، هیچ یک از کشورهای اروپایی، به رئیسجمهور منتخب کشورمان تبریک نگفتند و حتی حاضر نشدند در مراسم تحلیف شرکت کنند. فراتر از آن به رژیم وحشی صهیونیستی چراغ سبز نشان دادند تا «مهمان عزیز» ملت ایران، شهید «اسماعیل هنیه» را در خاک جمهوری اسلامی ایران ترور کند.
در داخل، اما برخی فارغ از اتفاقات صحنه بینالملل و کنشهای جمهوری اسلامی ایران و اقدامات محور مقاومت که در آستانه محور رژیم موقت صهیونیستی هستند، همچنان منتظر ارتباط با اروپا بودند.
اروپا، اما علاوه بر حمایتهای بیدریغ یک سال گذشتهاش از رژیمصهیونیستی برای کشتار مردم فلسطین، تحریمهای جدیدی علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال کرد. جالب آنکه همین کشورها که تا دیروز ارسال موشک که هیچ حتی یک کلاف سیمخاردار به کشورمان را تحریم کرده بودند، حال مدعی هستند ایران به روسیه موشک ارسال کرده است!
وزارت خارجه آلمان به نمایندگی از تروئیکای اروپایی (آلمان، فرانسه و انگلیس)، در بیانیهای، ایران را به ارسال موشک بالستیک به روسیه متهم و از طرح خود برای اعمال تحریمهای جدید علیه تهران و مسکو خبر داد. سه کشور اروپایی، با طرح ادعای بیاساس «ارسال موشکهای بالستیک» از سوی ایران به روسیه و استفاده از این موشکها در جنگ اوکراین مدعی شدند: «دولتهای فرانسه، آلمان و انگلیس به شدت صادرات ایران و خرید موشکهای بالستیک ایران از سوی روسیه را محکوم میکنند.»
ادعای تروئیکای اروپایی در حالی است که پیشتر «جان کربی» سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید و «ویلیام برنز» رئیس سیا، ادعای رسانههای امریکایی درباره ارسال موشکهای بالستیک از سوی ایران به روسیه را تأیید نکرده بودند، اما «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه امریکا مدعی شد ایران به روسیه موشک فرستاده است.
«جوزپ بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم مدعی شد «حمایت ایران از تجاوز روسیه با پاسخ قوی اتحادیه اروپا روبهرو خواهد شد.»
سیدعباس عراقچی نیز در واکنش به تحریمهای وضعشده از جانب امریکا و تروئیکای اروپایی بر ایران در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «یک بار دیگر امریکا و اروپا بر اساس اطلاعات غلط و منطق معیوب عمل کردند. ایران به روسیه موشکهای بالستیک ارسال نکرده است. تمام.»
آقای عراقچی افزود: «معتادان تحریم باید از خود بپرسند: چگونه ایران قادر است تسلیحات پیچیده بسازد و به ادعای شما بفروشد؟ تحریمها راهحل نیستند بلکه بخشی از مشکل هستند.»
واکنش مقامات ایرانی، به دستگاه دیپلماسی کشورمان محدود نشده است، بلکه سردار «فضلالله نوذری» جانشین عملیات قرارگاه مرکزی خاتمالانبیا دیروز با رد ادعای ارسال موشکهای ایرانی به روسیه گفت: موضع جمهوری اسلامی ایران نسبت به جنگ اوکراین که بارها هم اعلام شده، این است که حامی هیچیک از طرفین جنگ نبوده و مشروعیتی برای این جنگ قائل نیست. هیچ موشکی به روسیه ارسال نشده و این ادعا نوعی جنگ روانی است.
از طرفی، «دیمیتری پسکوف» سخنگوی کاخ ریاست جمهوری روسیه به ادعای رسانههای امریکایی درباره اینکه تهران موشکهای بالستیک کوتاهبرد خود را در اختیار مسکو قرار میدهد، واکنش نشان داد و تصریح کرد: ما این گزارشها را دیدهایم، اما چنین اطلاعاتی همیشه با واقعیت مطابقت ندارد.
بنابراین این موضوع بارها از سوی مقامات کشورمان و روسیه رد شده است، اما غرب باید بهانهای جور میکرد و نیش خود را به ایران میزد که زد! اتحادیه اروپا با اعمال تحریمهای جدید علیه افراد و نهادهای ایرانی، سه شرکت هواپیمایی ایرانایر، ماهان و ساها را نیز به فهرست تحریمهای خود اضافه کرد.
حال باید دولت چه کند؟ پاسخ این سؤال در مصاحبه اخیر سیدحسن خمینی، رئیس مؤسسه حفظ و نشر آثار امام خمینی مستتر است؛ آنجایی که گفت «دستکشهای مخملی، بازوان چدنی دارد.» حال دولت فعلی اگر به دنبال به پای میز مذاکره کشاندن غرب و اروپاست، باید بازوان چدنی داشته باشد؛ بازوانی که در توسعه عمق راهبردی جمهوری اسلامی ایران و مؤلفههای قدرت نظامی و نفوذ فرهنگی معنا پیدا میکند و نمیشود صرفاً با خنده و التماس، این موجودات را رام کرد.
به نظر میرسد پس از شکستهای پیدرپی غرب در عرصه بینالملل؛ چه در مناقشه اوکراین و چه در مواجهه با حماسه «طوفانالاقصی»، به دنبال دستاوردسازی با نقرهداغ کردن کشورمان هستند و همین روند ایجاب میکند مقامات کشورمان بیش از پیش خود را برای هر شرایطی آماده و از خوشبینی مفرط به کشورهایی که عملاً هیچ اعتقادی به حقوق بشر ندارند و سرسپردگان شبکه جهانی صهیونیسم هستند، پرهیز کنند.