۵ اصلی که بر ذهن رئیسی حاکم بود

به رغم جایگاه بالای سیاسی، علمی، شهرت و محبوبیت خودش را هیچ می‌دید. مستمراً می‌گفت: من کسی نیستم، یک طلبه ساده هستم. 
به گزارش جهان‌نیوز، از دل رفتار‌های آیت‌الله رئیسی به ویژه در سه سال گذشته یعنی دوران ریاست جمهوری، روایت رهبرمعظم انقلاب پیرامون رئیس‌جمهور شهید و گفته‌های اعضای دولت و خانواده ایشان می‌توان گفت که پنج اصل بر ذهن آیت‌الله رئیسی حاکم بوده است:
اول: خدا. همه سعی شهید رئیسی این بود که جز برای رضای خدا کار نکند. رهبر معظم انقلاب در پیام تسلیت هم فرمودند که رئیسی جز به رضای خدا فکر نمی‌کرد، حتی سخنگوی دولت گفت: اگر کسی درباره رأی‌آوری و دور دوم انتخابات در حضور ایشان صحبت می‌کرد، از جلوی چشم رئیس‌جمهور می‌افتاد. 
دوم: ولی. شهید رئیسی خودش را سرباز ولایت می‌دانست. معاون سیاسی دفتر رئیس‌جمهور می‌گوید: آقای رئیسی تأکید داشت که من سرباز امام خامنه‌ای هستم. یکی دیگر از دولتمردان نقل می‌کرد: رئیس‌جمهور تمام سخنرانی‌های رهبری را گوش می‌داد و مواردی که مربوط به دولت می‌شد، به طور جدی از وزرا و مسئولان دولت مطالبه می‌کرد. استقبال مردم در سفر‌های استانی را هم به پای حمایت از ولایت و انقلاب می‌گذاشت، نه محبوبیت رئیس‌جمهور. 
سوم: مردم. مردم برای شهید رئیسی همه چیز بودند. به میان آن‌ها می‌رفت. نه تنها از حضور بین مردم نمی‌ترسید که به گفته مدیرکل روابط عمومی ریاست جمهوری علاقه او نشستن با مردم بود. قشر محروم را بیشتر دوست داشت و مشتاق خدمت به آنان بود. شبانه‌روز پیگیر سفره مردم بود. خودش می‌گفت، روزی نیست که از پیگیری معیشت مردم غافل باشیم. نگران مسکن مردم بود. نگران سلامت‌شان بود. خودش را خادم آن‌ها می‌دانست. رهبر معظم انقلاب در پیام تسلیت‌شان نوشتند که رضایت مردم برای او ارجح از همه چیز بود. 
چهارم: شهدا. بهشتی را الگوی خود قرار داده بود. رجایی‌وار بر صندلی ریاست جمهوری نشست. در عزیمت اولین سفر سازمان ملل که به عنوان نماینده ایران رفت، اشک ریخت و گفت، شهدا نماینده ایران هستند. بعد از بالا بردن عکس حاج قاسم گفت: او همه هستی‌اش را داد، من فقط عکس او را بلند کردم. انقلاب و نظام و خون‌هایی را که به پای آن و اهدافش ریخته بودند مقدس می‌دانست و خودش را بدهکار می‌دید. 
پنجم: تواضع. به رغم جایگاه بالای سیاسی، علمی، شهرت و محبوبیت، خودش را هیچ می‌دید. مستمراً می‌گفت: من کسی نیستم، یک طلبه ساده هستم. ولایت، مردم و شهدا همه در طول خدا هستند، پس می‌توان گفت بندگی رئیسی برای خدای متعال دلیل اصلی تواضع او بود. تا لحظه آخر هم خودش را مدیون لطف خدا، سرباز ولی، نوکر مردم و خادم شهدا می‌دانست.