قرار بود آلمان با اخراج فلیک سرپا شود و جان تازه‌ای بگیرد، اما اوضاع کوچک‌ترین تغییری نکرد. بعد از شکست تحقیرآمیز مقابل ژاپن بود که آلمان قید فلیک را زد و با سرمربی موقت (رودی فولر) به مصاف فرانسه رفت. دیداری که نخستین برد آلمان‌ها بعد از جدایی فلیک را به دنبال داشت، اما اوضاع با نشستن ناگلزمن روی نیمکت مانشافت آنطور که انتظار می‌رفت دستخوش تغییر نشد، به‌طوری‌که تصور می‌شود آلمان از چاله درآمده و در چاه افتاده است.
آمار فاجعه‌بار آلمان در سال ۲۰۲۳ نشان از بحرانی جدی در این تیم دارد. کسب تنها سه برد از ۱۱ دیداری که شش باخت و دو تساوی را به دنبال داشته برای تیمی، چون آلمان فراتر از فاجعه است، آن‌هم در شرایطی که نیمکت تیم به هوای بهتر شدن اوضاع دستخوش تغییر شده باشد، اما شکست ۲ برصفر مقابل اتریش که دومین باخت مانشافت در فیفادی اخیر بود، نشان داد عصر تاریک در وین به این زودی‌ها تیم ملی فوتبال آلمان را رها نخواهد کرد.
صدالبته که نتیجه در مصاف‌های دوستانه اهمیت چندانی ندارد و بیشتر برای دریافتن نقاط ضعف و قوت تیم است، اما آنچه باعث نگرانی دوستداران فوتبال آلمان شده، ادامه‌دار بودن این باخت‌ها و ناکامی‌هاست، به‌طوری‌که بسیاری مانشافت را هیولای در شیشه می‌خوانند و بدتر اینکه ناگلزمن نیز صراحتاً می‌گوید تیمش هنوز کار زیادی دارد تا هیولا شود. واقعیت، اما آن است که با توجه به در پیش بودن یورو ۲۰۲۴، آلمان‌ها فرصت چندان زیادی برای برطرف کردن نقطه‌ضعف‌های خود ندارند، خصوصاً که نمایش‌های اخیر مانشافت در دیدار‌های اخیر نشان از مشکلات اساسی در این تیم دارد. برای نمونه، لروی سانه که مدت‌ها یکی از بهترین و ارزشمندترین بازیکنان ملی آلمان بوده، اخیراً نتوانسته در یارگیری عملکرد قابل قبولی داشته باشد و برابر اتریش نیز همانند مصاف با ترکیه عملکرد پرانتقادی را از خود به نمایش گذاشت و شاید همین ضعف است که باعث شده او خیلی زود از کوره در برود و با بازیکنان حریف درگیر شود. در واقع کار ناگلزمن با توجه به نتایج اخیر برای آنکه ثابت کند آلمان‌ها در انتخاب او به عنوان جایگزین فلیک اشتباه نکرده‌اند، بسیار سخت‌تر از قبل شده است.
