اوج این جدایی در شب عاشورا و هنگامی بود که امام چراغ‌ها را خاموش کردند و بیعت خود را از یارانشان برداشتند تا فقط آن‌هایی بمانند که مشتاق اوج عشقبازی با معشوق و در خون خویش غلتیدن بودند.
اینگونه بود که از همان سنگ بنای نخست قیام امام‌حسین (ع) و بنیانگذاری نهضت عاشورا، حسین (ع) و راهش، معیار و مقیاس برای تشخیص حق و باطل شد و همین مسئله هم راز پویایی این قیام و اثرگذاری خون امام‌حسین تا همیشه تاریخ است.
بعد از واقعه عاشورا هم در ادوار گوناگون و در دوران حکومت‌های مختلف مکتب انسان‌ساز حسینی و تربیت انسان‌های آزاده و آزاداندیش در این مکتب، حاکمیت‌ها و اشخاص مختلف را به جنگیدن و مبارزه با این مکتب و طرز تفکر وا داشت، چراکه تربیت‌یافتگان مکتب حسین زیر بار ظلم و جور نمی‌روند و آزاده و آزاد اندیشند. بر همین اساس در ادوار گوناگون تاریخی، بار‌ها بارگاه ملکوتی امام‌حسین (ع) تخریب و به آب بسته شد و حتی با زیر کشت‌بردن این مکان و راه‌انداختن کشاورزی در محل حرم تلاش کردند قیام عاشورا و نهضت حسینی را مدفون کنند، اما این نقشه‌ها همیشه ناکام ماند و بارگاه و صحن و سرای حسینی هر بار باشکوه‌تر از قبل بنا شده و این حرم قبله‌گاه عاشقان و آزادگان عالم ماند و تا به امروز باشکوه‌تر از همیشه پابرجا بوده و مأمن و ملجأ همه انسان‌های آزاده و آزاداندیش دنیا از هر دین، نژاد و قومیتی است. همچنانکه بار‌ها حضور اقلیت‌های دینی و افراد مختلف از نقاط مختلف دنیا را در کربلا و مراسم‌هایی همچون راهپیمایی دهه‌ها میلیونی اربعین شاهد بوده‌ایم.
به روایت تاریخ حتی در دوران‌هایی، حاکمان جور شرط زیارت کربلا را قطع دست و انگشت زائران قرار داده بودند و با وجود چنین شرطی باز هم بودند عاشقانی که برای رسیدن به معشوق از دست و انگشتان خود می‌گذشتند که عاشقان حسین و شیفتگان مکتب حریت حسین دست و انگشت هیچ، جان در طبق اخلاص می‌گذارند و تقدیم می‌کنند.
این قصه، اما تا به امروز هم ادامه دارد. بعد از سپری شدن ۱۳۸۴ سال از واقعه عاشورا، همچنان امام‌حسین (ع) معیاری برای تشخیص صفوف حق و باطل و آشکار ساختن ماهیت حقیقی جریان‌های فریبکار و خدعه‌ساز است. همچنانکه امسال نیز جریان‌هایی که بار‌ها و بار‌ها دشمنی آنها با مردم ایران اثبات‌شده و هر بار به گونه‌ای به دنبال تخریب اعتماد و آزادی مردم هستند، این‌بار نه فقط در مقابل باور‌های چند صد ساله مردم ایران، بلکه در برابر مکتبی به بلندای تاریخ ۱۴۰۰ ساله اسلام و شیعه و مکتبی به وسعت تمامی آزادگان جهان فارغ از دین، ملیت و رنگ و نژاد صف‌آرایی کردند. این جریان‌های شناخته‌شده این بار تلاش کردند با ایجاد جریان‌های رسانه‌ای و موج‌سازی در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی و با هشتک‌زنی و راه‌انداختن کمپین‌های «تحریم محرم»، «سیاه نپوشید»، «نذری ندهید»، «نذری نخورید»، «به حسینیه نروید»، «در هیئت‌ها دیده نشوید» و کمپین‌های مشابه دیگر به جنگ با باور‌های هزار ساله مردم مسلمان ایران بروند. غافل از اینکه مکتب حسین (ع) و نهضت قیام عاشورا با گوشت و خون و استخوان مردم کشورمان عجین‌شده و کشتی هدایت امام خوبی‌ها برای همه آدم‌ها جا دارد؛ چه آن دختر جوان کم‌حجابی که در تندباد هجمه‌های رسانه‌های غربی و کم‌کاری‌های داخلی آسیب‌دیده و یکی از نمود‌های این آسیب‌دیدگی در همین کم‌حجابی یا بی‌حجابی تجلی پیدا می‌کند و چه پسر جوانی که برخی غفلت‌ها موجب‌شده تا از قافله درک قیام و نهضت عاشورا جا بماند.
مکتب حسینی انسان‌ساز است و می‌تواند از حر سپاه یزید، آزاد مردی بسازد که در طول تاریخ آزادگی‌اش زبانزد خاص و عام می‌شود و این انسان‌سازی تا قیام قیامت ادامه خواهد یافت.
خلاصه اینکه امسال با تمام تلاش‌های صورت گرفته برای کم‌فروغ کردن بزرگداشت قیام عاشورا و اقامه عزای حسینی، با قدم گذاشتن در هر کوی و برزنی می‌توان پرچم عزای امام‌حسین را مشاهده کرد. انگار تمام کوچه‌ها و خیابان‌ها و آدم‌ها هم‌رنگ و همنوا شده‌اند؛ همه سیاه‌پوش عزای حسین‌اند و هم با هم همنوا فریاد می‌کنند «لبیک یا حسین»تا یک‌بار دیگر اثبات کنند «این چراغی است که خاموش نگردد هرگز.»
