دنيا حيدري
آمار و ارقام، بهترين مرجع براي تعيين شرايط و وضعيت در هر زمينه‌اي است. با وجود اين گاه آمار و ارقامي كه ارائه مي‌شود، شكلي غيرقابل باور به خود مي‌گيرد و حتي اگر درست هم باشد در ذهن نمي‌گنجد. درست مثل آماري كه بهروز منتقمي، مديرکل امور اداري و توسعه منابع انساني وزارت ورزش و جوانان در خصوص تأسيس نهاد خيران ورزشي ورزشگاه‌ساز در دولت يازدهم به دليل درگير شدن دولت با مشكلات اعتباري مي‌دهد: «از ۳۳۵ خير حال حاضر کشور در اين زمينه، بيش از ۴۰۰ ميليارد تومان اعتبار به ورزش کشور اهدا شده و بيش از ۴ هزار مکان ورزشي در کشور در حال آماده‌سازي است تا تحويل نسل آينده شود.»
حضور خيران در ورزش البته به خودي خود، اتفاقي مبارك و اميدواركننده و نشان‌دهنده دغدغه اين افراد است كه به سلامت جامعه اهميت داده و سعي دارند نقشي مؤثر در آن داشته باشند. با وجود اين، آنچه در اين خصوص بيان مي‌شود، اندكي سؤال‌برانگيز است، وقتي شاهد عدم وجود امكانات مناسب در ورزش هستيم. آن هم نه فقط در زمينه ورزش همگاني كه حتي ورزش قهرماني. در واقع بزرگ‌ترين ايرادي كه همواره به ورزش ايران وارد است، عدم توجه به شرايط، امكانات و زيرساخت‌هاي مناسب است. مسئله‌اي كه از جمله آن مي‌توان به درگيري‌هاي كرش طي شش سال گذشته با فدراسيون براي تأمين زمين تمرين براي تيم ملي يا شرايط اسفبار خانه كشتي جويبار، مهد كشتي ايران اشاره كرد، جايي كه عكس‌هاي آن چندي پيش در خبرگزاري‌ها منتشر شد. عكس‌هاي تأسفباري كه نشان از بي‌توجهي فاحش به يكي از كشتي‌خيز‌ترين و پرافتخار‌ترين شهرهاي ايران داشت. همچنين اعتراض‌هاي گاه و بيگاه ورزشكاران به شرايط نامناسب اردوها و حتي غذاهاي نامناسبي كه به آنها داده مي‌شود. با وجود اين، رقمي كه در خصوص كمك‌هاي خيران اعلام مي‌شود، آنقدر بزرگ است كه اين سؤال را به دنبال داشته باشد كه اين رقم كجا هزينه شده در حالي كه هنوز هم مشكلات ورزش ايران كه به مراتب بيشتر از آن يكي، دو موردي است كه بيان شد، به قوت خود باقي است؟
اگرچه همواره بحث زيرساخت‌ها و هزينه كردن در اين زمينه به ميان مي‌آيد، اما مديرکل امور اداري و توسعه منابع انساني وزارت ورزش و جوانان اين‌بار در صحبت‌هاي خود مشخصاً از تأسيس نهاد خيران ورزشي ورزشگاه‌ساز خبر مي‌دهد كه به نظر مي‌رسد براي روشن شدن افكار عمومي و حتي افزايش روحيه و انگيزه مردم ورزش‌دوست ارائه آماري دقيق‌تر در خصوص آن ضروري است، خصوصاً اينكه هنوز شهرهاي زيادي از داشتن ورزشگاه محروم و حتي تيم‌هاي ليگ برتري زيادي در اين زمينه با معضل مواجه هستند. علاوه بر آن طبق آمار، هر ساله اماكن ورزشي زيادي افتتاح مي‌شود. مسئله‌اي كه اگرچه اميدواركننده، اما اندكي غيرقابل باور است وقتي همچنان شاهد مشكلات فراواني در اين زمينه هستيم. به خصوص وقتي عدم فراهم بودن امكانات براي ورزش قهرماني تا اين اندازه مشهود است، فراهم كردن امكانات لازم براي ورزش همگاني نمي‌تواند قابل قبول باشد و آنچه در اين زمينه اعلام مي‌شود هم چيزي بيش از يك آمار عددي نيست.
مسئله زير سؤال بردن تلاش‌هاي وزارت ورزش يا ديگر ارگان‌ها براي مهيا كردن اماكن ورزشي نيست، مسئله اين است كه ورزش را آمار و ارقامي عجيب فرا گرفته، آمار و ارقامي كه شايد همانطور كه وزير ورزش گفته بود، اندكي در خصوص آن بزرگنمايي مي‌شود. البته صحبت‌هاي سلطاني‌فر درباره فساد در ورزش بود كه بزرگنمايي شده، خوانده شد نه امكانات و زيرساخت‌هاي ورزش، اما اين بزرگنمايي مي‌تواند در هر زمينه‌اي باشد و هفتاد برابر بيشتر از آنچه كه هست نشان داده شود! ولي به نظر مي‌رسد حتي وزير ورزش هم گاه از بزرگنمايي بدش نمي‌آيد. البته آنجا كه اين بزرگنمايي به سود وزارت تمام شود نه در مقوله‌هايي چون فساد در ورزش كه اين به ضرر آنهاست.
