نویسنده: هادي محمدي
از نگاه مقامات ارشد نظامي و سياسي امريكايي، ادامه روندهاي جاري در سوريه و عراق، فرصت‌‌هاي راهبردي را از امريكا سلب خواهد كرد و حذف از موازنه قدرت در اين دو كشور بسيار حياتي، براي امريكا غيرقابل تحمل است. شراكت راهبردي سوريه، روسيه و ايران و مقاومت منطقه‌اي براي مبارزه با تروريسم تكفيري كه ابزار جنگ نيابتي امريكا، غرب و ارتجاع عرب و رژيم صهيونيستي محسوب مي‌شوند، به كاركردهاي بزرگي در سوريه دست يافت. حلب و مناطق و حلقه‌‌هاي امنيتي پيرامون آن آزاد شدند، حوزه‌‌هاي نفتي شرق حمص و مناطق حياتي شمال حماه، محله‌‌هاي چسبيده به دمشق در غوطه شرقي و محله‌‌هاي مهمي در پيرامون فرودگاه و غوطه غربي و شهركهاي راهبردي در قلمون شرقي و غربي و نهايتاً كسب پيروزي‌‌هاي نظامي بزرگ درتمامي مناطق جنوب و شمال و مركز سوريه در مقابل تروريست‌‌هاي مورد حمايت امريكا و غرب و تمامي كشورهاي حامي تروريسم كه با بودجه مالي و تسليحاتي فوق‌العاده‌اي در تمامي محورها شكست مي‌خوردند، براي امريكا قابل قبول نيست.
در عراق نيز حشدالشعبي با آزادسازي موصل در هشت ماه گذشته كه در آخرين محله قديمي، گام‌‌هاي نهايي را برمي‌دارد و بسياري از مناطق استان نينوا تا نزديكي‌‌هاي مرز با سوريه و استان الانبار تا آخرين شهركهاي مرزي و در كنار البو كمال، تصوير نابودي تروريست‌‌هاي داعش را به تصوير كشيده‌اند. آنچه در حكومت ترامپ و نظاميان پنتاگون با همراهي انگليس، رژيم صهيونيستي، اردن، عربستان و برخي شخصيت‌‌هاي سياسي كردي در عراق و سوريه آماده شده است براي پاسخ به فرجام نااميدكننده شكست‌‌هاي تروريسم در عراق و سوريه است. اقدام دستپاچه نظاميان امريكايي، انگليسي، فرانسوي و اردني كه در برخي مناطق مرزي در عراق يا سوريه مستقر شده‌اند،در كنار چندين هزار تن از تروريست‌‌هاي ارتش و در درون مرزهاي اردن و نزديك به معبر تنف كه شاهراه ارتباطي بغداد – دمشق است و برخي پايگاه‌‌هاي نظامي در شمال غربي استان الانبار يا غرب استان نينوا و به موازات مناطق كردي و كشور سوريه راهبرد اشغال يك هلال جغرافيايي از جنوب تا شرق سوريه و شمال سوريه را دنبال مي‌كنند.
امريكا قصد دارد با اشغال اين جغرافياي مرزي، هم كارت چانه‌زني در ژنو را به دست بگيرد و هم امكان تجزيه سر زميني در سوريه و تا حدودي در عراق را فراهم كند. حركت حشدالشعبي و نيروهاي عراقي به سمت مرزهاي سوريه و سركوب داعش از يك سو و حركت ارتش سوريه و همپيمانان آن از چندين محور به سمت مرزهاي عراق نشان از يك راهبرد تقابلي دارد كه ضمن آزادسازي سريع بسياري از مناطق در دو سوي مرز كه در اختيار داعش و برخي ديگر از گروه‌‌هاي تروريستي است، آخرين كارت بازي راهبردي امريكا را نشانه رفته است. اين مصاف دو راهبرد در مناطق مرزي يك جدال اراده نيز هست و امريكايي‌ها كه نمي‌خواهند هزينه چنداني در اين راهبرد بپردازند، با خط و نشان براي نيروهاي عمليات‌كننده در دو سوي مرز عراق با سوريه با شرايط دشواري روبه‌‌رو هستند.
ترامپ در بروكسل فقط از پروازهاي شناسايي ناتو در سوريه و عراق بهره‌مند شد و قراردادهاي نظامي با عربستان قادر نيست تا ابزار لازم براي شرايط جنگي را در اختيار ترامپ قرار دهند و حمايت‌‌هاي بدبينانه و محدود اروپايي‌ها هم مشكل اين راهبرد ترامپ را حل نكرد. به همين دليل برخي خبرها از عقب‌نشيني يگان‌‌هاي امريكايي از تنف يا پايگاه‌‌هاي مرزي در دو سوي مرز عراق و سوريه حكايت دارد،چرا كه در صورت درست بودن اين خبر امريكا با حركت آرام و اراده قطعي نيروهايي در دو سوي مرز روبه‌رواست كه محاسبه درگير شدن با نظاميان امريكايي را كرده‌اند و هزاران امريكايي در عراق و سوريه و منطقه، اهداف شروع آنها خواهند بود.
