سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله در بخشی از گفت‌وگوی
مفصل خود با روزنامه السفیر به یک سیاست جدید حزب الله اشاره کرد. این سیاست جدید به
نظر می‌رسد ایجاد ابهام درباره نقش حزب الله در حملاتی باشد که توسط جنبش مقاومت اسلامی
لبنان علیه دشمن اسرائیلی صورت می‌گیرد. وی در همین خصوص اظهار داشت:«ما نمی خواهیم
که خودمان را در برابر رسانه ها ملزم کنیم و همه چیز را در برابر رسانه ها اعلام کنیم
و این سیاست جدید ماست».
این سیاست جدید حزب الله در حالی است که قبل از
جنگ تابستان 2006 این جنبش مسئولیت هر حمله‌ای را که در جنوب لبنان بویژه در مزارع
شعبا علیه نظامیان اسرائیل انجام می‌داد به صورت آشکار به عهده می‌گرفت.
واقعیت این است که شدت تخریب و خوی وحشیگیری رژیم
صهیونیستی در جریان جنگ 33 روزه آن چنان شدید بود که حزب الله پس از آن ترجیح داد تا
دیگر بهانه ای به اسرائیل برای شروع جنگ جدید علیه لبنان ندهد و به همین دلیل این منطقه
پس از پایان جنگ 2006 شاهد آرام‌ترین دوران خود در طول چند دهه اخیر خود بوده است.
اما در پی تحولات سوریه و متعاقب آن حضور رزمندگان
جنبش مقاومت اسلامی لبنان برای دفاع از متحد قدیمی خود در مقابل توطئه های غربی، صهیونیستی
و عربی که منجر به چرخش موازنه قوا در طول چند ماه اخیر به نفع نیروهای دولتی سوریه
شد، اتفاقاتی رخ داد که حزب الله تصمیم گرفت تا سیاست قدیمی خود مبنی بر عهده گرفتن
مسئولیت حملات خود را تغییر داده و سیاست جدید که میتوان آن را سیاست ابهام نامید
اتخاذ کند.
در پنجم اسفند ماه سال گذشته، برای اولین بار پس
از جنگ 2006 اسرائیل حمله‌ای را در لبنان_ این بار نه در جنوب این کشور_ بلکه در شرق
و در منطقه مرزی سوریه علیه یک مرکز نظامی حزب الله انجام داد. به طبع اسرائیل با این
حمله برای اولین بار قواعد بازی را که پس از جنگ 2006 بین دو طرف شکل گرفته بود، نقض
کرد. در حالی که گمانه زنی ها درباره اهداف این حمله ادامه داشت، جنبش مقاومت اسلامی
لبنان چند روز بعد با انتشار بیانیه ای ضمن تایید این حمله علیه یکی از اهداف خود،
اعلام کرد که «حمله اسرائیل بدون پاسخ نخواهد بود و مقاومت در زمان، مکان و با استفاده
از ابزار مناسب به این حمله پاسخ خواهد داد.»
تقریبا سه هفته پس از این بیانیه بود که انفجار یک بمب کنار جاده‌ای
تله‌ای علیه نظامیان اسرائیلی در مزارع شعبا منجر به زخمی شدن چهار نظامی صهیونیستی
شد. این انفجار برای اولین بار بود که پس از پایان جنگ 2006 در این منطقه رخ می‌داد.
چند روز قبل از این انفجار نیز در تاریخ 5 مارس، نظامیان اسرائیلی به سمت سه مردی که
به فنس های نصب شده اسرائیلی در بلندی های جولان نزدیک شده بودند، آتش گشودند. اسرائیل
مدعی شد که این سه رزمنده وابسته به حزب الله بودند و تلاش می کردند یک بمب کنار جاده
ای برای هدف قرار دادن گشتی اسرائیل در کنار این فنس ها نصب کنند. چند روز بعد، دو
فروند راکت گراد در نزدیکی یک دیده بانی اسرائیل در کوه هرمون منفجر شدند. حمله ای
که اسرائیل حزب الله را مسئول آن عنوان کرد علی رغم اینکه هیچ کس مسئولیت آن را به
عهده نگرفته بود.
در هیچ کدام از این حملات حزب الله به صورت رسمی
و غیر رسمی اظهار نظر نکرد اما گمانه زنی محافل استراتژیک و رسانه ای حاکی از آن بود
که هیچ گروهی به جز حزب الله توانایی انجام این حملات را ندارد. هر چند بعضی گروه های
ناشناخته تکفیری مدعی انجام بعضی از این حملات شدند. اما همانطور که دبیرکل جنبش مقاومت
اسلامی لبنان به روزنامه السفیر برای اولین خبر داد، حمله مزارع شعبا توسط حزب الله
صورت گرفت. در همین خصوص وی اظهار داشت: «قبلا در جنوب سیاست مقاومت این بود که آنچه
انجام می داد مسئولیت آن را برعهده می گرفت اما هم اکنون سیاست ما این است که نه مسئولیت
را برعهده بگیریم و نه تکذیب کنیم. ممکن است با ما ارتباط داشته باشد ممکن است ارتباط
نداشته باشد. اما درباره بمب مزارع شبعا ما مسئولیت آن را برعهده می گیریم و می گوییم
که این بخشی از واکنش بود و به طور صد در صد اسرائیل هم فهمیده است که این کار حزب
الله بوده است.»
به نظر می رسد این سیاست جدید حزب الله برای اینکه
بهانه‌ای برای جنگ طلبی اسرائیل پیش نیارود اتخاذ شده است در همین خصوص نیکلاس بلنفورد
می‌نویسد: «اما اتفاق‌های اخیر در بلندی های جولان و هم اکنون در مزارع شعبا نشانگر
ظهور یک استراتژی جدید توسط حزب الله برای حمله به اهداف نظامی اسرائیل در واکنش به
حملات اسرائیل علیه منافع این جنبش است. این استراتژی در شکلی انجام می گیرد که نه
تنها اجازه انکار را می دهد بلکه ابهام نیز ایجاد می کند و از جلوگیری از واکنش قوی
اسرائیل که می تواند به تشدید یک خشونت ناخواسته منجر شود، اطمینان حاصل می کند.»
محمد بابایی نساز
درود برحزبالله لبنان ورهبرمتقی ومدبر واگاه ان سید حسن نصراله که بازوی قوی فرهنگی ونظامی جمهوری اسلامی است ازنظر فرهنگی اگر ازاکثر دستگاهای فرهنگی بیشتر بنفع نظام مقدس جمهوری اسلام کار نکرده باشد کمتراز انها نبوده ازنظرنظامی هم پایا پای نیروهای مسلح ودستگا ه اطلاعاتی ایران تلاشکرده وبراستی میتوان گفت سپر بلای ایران وشیعان چهان است 
