جوان آنلاین: با رصد اخبار می‌توان اذعان کرد که گفتوگوها با امریکا به لحاظ شکلی، کلی و همچنین توافق طرفین بر تمرکز مذاکرات بر رفع تحریم‌ها و موضوع هسته‌ای، آغاز خوبی داشته و ریل‌گذاری اولیه به خوبی صورت گرفته است.
سیدمحمدعلی حسینی، سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه و سفیر اسبق کشورمان در ایتالیا در گفتوگو با ایرنا و در پاسخ به این سؤال که شاهد تداوم مذاکرات غیرمستقیم میان ایران و امریکا هستیم، این روندی که در ١٠روز گذشته آغاز شده و ادامه دارد، چه مسیری را طی کرده و آیا روی ریل درست تأمین منافع ملی قرار دارد، گفت: آنچه با رصد اخبار می‌توان اذعان کرد این است که گفتوگوها به لحاظ شکلی، کلی و همچنین توافق طرفین بر تمرکز مذاکرات بر رفع تحریم‌ها و موضوع هسته‌ای، آغاز خوبی داشته و ریل‌گذاری اولیه به خوبی صورت گرفته است، البته تناقض مکرر در مواضع و اظهارات مقامات امریکایی در خصوص محتوا و چارچوب مذاکرات، تردید‌هایی را نسبت به صداقت طرف امریکایی ایجاد کرده است، گرچه آنچه در پای میز مذاکره از جانب نماینده رسمی ایالات‌متحده مطرح می‌شود، ملاک ارزیابی تیم ما خواهد بود. باتوجه به تجارب ذی‌قیمت تیم مذاکره‌کننده جمهوری اسلامی ایران و تعهد آنان نسبت به تلاش هدفمند و هوشیارانه برای تأمین مصالح و منافع ملی کشورمان، اطمینان داریم تیم ما تا از ریل‌گذاری صحیح و روند درست مذاکرات اطمینان حاصل نکند؛ قدمی رو به جلو برنخواهد داشت.
امریکا به اهداف خود در قبال ایران دست نیافته است
این تحلیلگر سیاست خارجی همچنین در پاسخ به این سؤال که آیا از نظر شما ترامپ دور دوم با ترامپ دور اول تفاوت دارد و این تفاوت در قبال ایران چگونه شکل گرفته و آیا ناشی از شکست فشار حداکثری است، گفت: امریکا در دولت‌های مختلف اعمال تحریم‌های حداکثری و به اصطلاح خودشان، فلج‌کننده را با دوسه هدف اساسی دنبال می‌کرد: اول فروپاشی نظام جمهوری اسلامی، دوم رودررو قرار دادن مردم و حاکمیت و سوم، در صورت عدم‌فروپاشی، مهار یا تغییر سیاست‌های راهبردی و آرمان‌های مشخص و بارز نظام و تهی ساختن نظام از هویت ضداستعماری خویش و چهارم تضعیف و استیصال ایران در درون و در منطقه و فرامنطقه. امریکایی‌ها به رغم تلاش‌های شبانه‌روزی و صرف هزینه‌های گزاف و نجومی به هیچ یک از این اهداف دست نیافتند. بنا بر این عاقلانه آن است که رئیس‌جمهور امریکا از رویکرد‌های سابق خود بر ضدایران دوری گزیند و در محاسبات خود نسبت به ایران تجدیدنظر جدی کند.
وی افزود: در مجموع بین ترامپ دور اول و ترامپ دور دوم تفاوت محسوسی مشاهده نمی‌شود. همان رفتار‌ها و ادبیات خاص و خودشیفتگی او در این دوره هم قابل مشاهده است. شاید ایستادگی طرف‌های مقابل آقای ترامپ با استفاده از تجربیات دور اول موجب تغییر رفتار او شود، همچنانکه جمهوری اسلامی ایران با مواضع قاطع و صریحی که مقام معظم رهبری و سایر مقامات کشورمان در مقابل زیاده‌خواهی‌های آقای ترامپ در پیش از آغاز مذاکرات اتخاذ کردند، او را وادار به عقب‌نشینی و تن دادن به موضوع هسته‌ای و رفع تحریم‌ها کرد.
مذاکرات را نباید محل نزاع
و دوقطبی کرد
سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه همچنین در پاسخ به این سؤال که چه درس‌هایی را می‌توان از برجام گرفت، گفت: چند نکته در این خصوص قابل طرح است، اول اینکه موضوعات مهمی (مانند ورود به همین مذاکرات کنونی) که مقامات عالی در رأس نظام به مصلحت می‌بینند و در مورد آن تصمیمی اتخاذ می‌کنند که دولت یا مسئولان ذی‌ربط در آن ورود کنند، باید محل اجماع و وفاق ملی شود نه منشأ اختلاف و دوقطبی‌شدن جامعه و مسئولان. دوم اینکه اگر مسئولیت اجرای امر مهمی مانند انجام همین مذاکرات بر عهده نهادی مانند وزارت خارجه قرار داده شده، مسئولان ذی‌ربط در این وزارت هم باید در مقابل نقد‌های فنی و منصفانه و حتی غیرمنصفانه با سعه صدر و خویشتنداری برخورد و تعامل کنند و هم هنگام تبیین مواضع و اقدامات خود، با حوصله، نهاد‌های قانونی مسئول و همچنین افکار عمومی در داخل و خارج از کشور را در جریان قرار دهند، بنابراین حامیان و منتقدان یک قضیه باید با رعایت خطوط قرمز‌های اخلاقی و شرعی و فنی به بررسی موضوعات بپردازند. اگر طرفین متعهد به چنین امری باشند و از زدن برچسب‌های ناجور و ناخوشایند اجتناب کنند و صرفاً به مصلحت کشور و منافع ملی بیندیشند و رهنمود‌های رهبر معظم را نصب‌العین خود قرار دهند، دچار دوقطبی‌های کاذب و خسارت‌بار نخواهیم شد و در مقابل دشمن نیز از موضع اقتداری برخاسته از وفاق و انسجام ملی برخوردار خواهیم شد. نکته سوم اینکه از بالا بردن سطح توقعات مردم از مذاکره و نتایج احتمالی آن باید جداً پرهیز شود. مسئولیت این امر در درجه اول بر عهده تیم مذاکره‌کننده و مسئولان ذی‌ربط درجه اول قرار دارد. این چیزی است که در قضیه مذاکرات برجام رخ داد و سقف انتظارات و توقعات مردم از سوی برخی مسئولان ذی‌ربط و غیرمرتبط بی‌جهت بسیار بالا برده شد، در صورتی که برجام اگر صددرصد هم موفق می‌بود، از عهده این همه توقع و انتظار بی‌پایه برنمی‌آمد.
