جوان آنلاین: کانال تلگرامی مطالعات عراق و شامات نوشت:
این روز‌ها سوال‌های زیادی مطرح می‌شود در باره آینده جنگ لبنان و کنش و واکنش‌های احتمالی دو طرف درگیری. خصوصا این که به نظر می‌رسد چیزی به ورود همه جانبه زمینی اسرائیل نمانده است.
اما سوال این جاست که رژیم اشغالگر چه برنامه و هدفی را برای اداره جنگ دنبال می‌کند؟ سناریو‌های زیادی در این باره مطرح می‌شود؛ و چنانکه مقتضای تفکر سناریویی است، همه احتمالی هستند و غیرقطعی. اصولا بنای تفکر سناریویی بر پیش بینی قطعی نیست. بلکه احتمالات مختلف را مطرح می‌کند و برای هر احتمال راهبرد‌ها و راهکنش‌های مناسب را در نظر می‌گیرد. بر همین اساس یکی سناریو‌های احتمالی آینده جنگ اسرائیل و حزب الله، تکرار مدل جنگ با حماس است در غزه. شرح کوتاه اینکه اسرائیل در جنگ با حماس چند تاکتیک را در پی گرفت:
خالی از سکنه کردن غزه و آواره کردن اهالی آن
فشار اجتماعی بر جامعه مقاومت
کشتار‌های جمعی و ویرانی‌های متعدد به منظور بازدارندگی و جامعه زدایی
محاصره نظامی حماس که در نهایت منجر شود به محدودیت تحرک و و کاهش سطح کیفی و کمی عملیات نظامی
ایجاد جنگ فرسایشی برای تضعیف شاخه نظامی مقاومت از یک طرف و فشار بر بدنه اجتماعی آن از طرف دیگر
آنچه امروز در لبنان شاهدش هستیم نیز بی شباهت نیست به مواجهه اسرائیل با حماس؛ و احتمال این که رژیم اشغالگر بخواهد سناریوی یک سان و یا حداقل مشابهی را پیاده کند وجود دارد؛ بنابراین رژیم بر اساس مدل جنگ با حماس، تکنیک‌های زیر را در راستای جنگی فرسایشی و ویران کننده دنبال خواهد کرد:
۱: آواره کردن مناطق شیعه نشین: اسرائیل ابتدا به آواره کردن مناطق شیعه نشین لبنان پرداخت. شهر‌ها و روستا‌های جنوبی، بقاع و همچنین ضاحیه جنوبی بیروت
۲:فشار اجتماعی بر جامعه مقاومت: تعداد زیاد آواره‌ها و گسیل آن‌ها به مناطق سنی نشین و مسیحی نشین (که لزوما رابطه خوبی با شیعیان ندارند)، کمبود اماکن استقرار، نقص امکانات، بحران اقتصادی سال‌های اخیر لبنان و... فقط برخی از مواردی هستند که موجب فشار بر جامعه مقاومت می‌شود.
۳: کشتار جمعی و ویرانی زیرساخت ها: کشتار مردم مظلوم جنوب لبنان و منطقه بقاع، در کنار ویرانی‌های گسترده در این مناطق و نیز بمباران مستمر ضاحیه جنوبی بیروت، مانند الگویی است که در این یک ساله در غزه به کار برده شد.
۴: محاصره و محدود کردن نیرو‌های حزب الله: محاصره نیرو‌های حزب الله بخشی دیگر از این سناریو است. هدف قرار دادن رهبران و فرماندهان حزب، شناسایی و هدف قرار دادن سکو‌های موشکی و ادوات جنگی آن و هجوم گسترده زمینی در کنار پشتیبانی هوایی را می‌توان نشانه‌های این الگو دانست. بر این اساس حزب الله نیز مانند حماس به تونل‌ها پناه می‌برد و به عملیات ایذایی و محدود بسنده می‌کند.
۵: جنگ فرسایشی: رژیم بر خلاف همیشه آماده جنگ فرسایشی است. هم خودش این ادراک را پیدا کرده است و هم توانسته است آن را به مردمش انتقال دهد که این جنگ، جنگ مرگ و زندگی است؛ و تحمل کنید! اسیر دارید؛ درست! اما تحمل کنید. فرزندانتان کشته می‌شوند، درست! اما تحمل کنید... از طرفی محور مقاومت هم نتوانست در این یک سال هزینه این جنگ فرسایشی را برای رژیم به گونه‌ای بالا ببرد که دست از آن بکشد. در طرف مقابل، اما این شیعیان لبنان هستند که از جنگ فرسایشی متضرر می‌شوند. شیعیانی که خانه و کاشانه و کسب و کار را رها کرده و حالا مجبورند آوارگی و بی کاری و بیچارگی را تحمل کنند. آن هم با زندگی در مناطق متعلق به دشمنان داخلیِ تاریخی شان و نیز پس از تحمل پنج سال بحران اقتصادی و...
آن چه بیان شد برخی از نشانه‌های الگوی جنگ با حماس بود که احتمال پیاده شدن آن در جنگ با حزب الله نیز وجود دارد؛ و چنانکه شرحش رفت "سناریو" احتمالی است غیرقطعی از آینده، که باید استراتژی‌های مناسب را برای کنترل و مدیریت آن به کار بست. حالا راه حل مقابله با سناریوی احتمالی گفته شده چیست؟ چگونه باید فشار را از جامعه مقاومت کم کرد؟ شاخه نظامی حزب الله چه تدابیری باید در نظر بگیرد؟ شرکت باقی اضلاع محور در این نبرد نابرابر باید چگونه باشد؟ چه هزینه‌هایی باید برای رژیم و هم پیمان‌هایش خصوصا آمریکا ایجاد کرد که در انجام سناریوی مورد نظرشان تجدید نظر کنند و... سوال‌هایی مهم که تامل و پاسخ تحلیل گران و آینده پژوهان محور مقاومت را می‌طلبد.
