جوان آنلاین: سلاح‌های خود را تسلیم کنید تا شما را سلاخی کنیم و هیچ خبررسانی را از شما زنده نگذاریم... اگر بوسنی را نفهمیدید، غزه را هم نخواهید فهمید. ابتدا بوسنی را درک کنید تا غزه و آنچه در آن می‌گذرد را درک کنید و از آن تعجب نکنید؛ نسل‌کشی صرب‌ها علیه مسلمانان بوسنی که در آن ۳۰۰ هزار مسلمان به شهادت رسیدند. ۶۰ هزار زن و دختربچه در آنجا مورد تجاوز قرار گرفتند. ۵/۱ میلیون نفر آواره شدند. آیا به یاد می‌آوریم؟ یا فراموشش کرده‌ایم؟ یا اصلاً چیزی در موردش نمی‌دانید؟!
گوینده سی‌ان‌ان در مورد سالگرد کشتار بوسنی صحبت می‌کند. کریستین امانپور، خبرنگار معروف می‌پرسد: آیا تاریخ تکرار می‌شود؟ تحلیل کریستین امانپور از شبکه CNN در سالگرد جنگ بوسنی، جنگی قرون وسطایی، کشتار، محاصره و گرسنگی‌دادن مسلمانان بود. اروپا حاضر به مداخله نشد و گفت این یک جنگ داخلی است و البته این یاوه‌ای بیش نبود...!
این هولوکاست حدود چهار سال به طول انجامید و طی آن صرب‌ها بیش از ۸۰۰مسجد را که قدمت برخی از آن‌ها به قرن شانزدهم میلادی بازمی‌گشت، تخریب کردند و کتابخانه تاریخی سارایه‌وو را به آتش کشیدند. سازمان ملل مداخله کرد و ایست بازرسی‌هایی را در ورودی شهر‌های اسلامی مانند گوراژده، سربرنیتسا و زپا قرار داد، اما این شهر‌ها تحت محاصره و زیر آتش سنگین توپخانه بودند... در نتیجه این حمایت و مداخله بی‌فایده بود. صرب‌ها، هزاران مسلمان را در اردوگاه‌های کار اجباری قرار دادند، آن‌ها را شکنجه کردند و گرسنگی دادند تا تبدیل به اسکلت‌هایی بزرگ شدند.
وقتی از فرمانده صرب پرسیدند: چرا؟ گفت:، چون آن‌ها گوشت خوک نمی‌خورند! در زمان قتل‌عام بوسنی، گاردین یک نقشه تمام‌صفحه منتشر کرد که مکان اردوگاه‌های تجاوز به زنان مسلمان، ۱۷اردوگاه بزرگ را که برخی از آن‌ها در داخل خود صربستان بود، نشان می‌داد... صرب‌ها به کودکان تجاوز می‌کردند... به دختربچه چهارساله... گاردین گزارشی در این باره منتشر کرد با عنوان: دختری که گناهش این بود که مسلمان بود.
ملادیچ قصاب، فرمانده مسلمانان زپا را به جلسه‌ای فراخواند، سیگاری به او داد، کمی با او خندید، سپس به او حمله‌ور شد و سرش را برید و با زپا و مردمش چه کار‌ها که نکردند....
اما معروف‌ترین جنایت، محاصره شهر سربرنیتسا بود. سربازان بین‌المللی (صلیبی‌ها) تا دیروقت با صرب‌ها بیدار می‌ماندند و می‌رقصیدند. بعضی از آن‌ها با زنان مسلمان معامله می‌کردند تا شرف‌شان را در ازای دریافت یک لقمه غذا بدهند. صرب‌ها به مدت دو سال سربرنیتسا را محاصره کردند. بمباران‌ها لحظه‌ای متوقف نشد. صرب‌ها بخش بزرگی از کمک‌هایی را که به شهر می‌رسید، می‌گرفتند.
بعداً غرب تصمیم گرفت شهر را به گرگ‌ها بسپارد: یک گردان نظامی هلندی که از سربرنیتسا محافظت می‌کرد با صرب‌ها همدست شدند و مسلمانان را تحت فشار قرار دادند تا در ازای تأمین امنیت، سلاح‌های خود را تحویل دهند...! مسلمانان نهایتاً پس از تحمل شکنجه‌های زیاد و خستگی تسلیم شدند. صرب‌ها بعد از اطمینان کامل به سربرنیتسا حمله کردند. مرد‌ها را از زنان جدا کردند، ۱۲ هزارنفر (پسر و مرد) را جمع و همه را قتل‌عام و مثله کردند. از جمله اشکال مثله‌کردن:
مرد صرب بالای سر مرد مسلمان می‌ایستاد و تصویری از صلیب ارتدوکس را در حالی که زنده بود روی صورتش حک می‌کرد. (برگرفته از گزارش نیوزویک یا مجله تایم). بعضی از این مسلمانان تحت شکنجه، از شدت دردی که می‌کشیدند از مرد صرب ملتمسانه می‌خواستند که کارش را تمام کند...! مادری دست مرد صرب را گرفته بود... به او التماس می‌کرد که جگرگوشه‌اش را ذبح نکند، اما او دستش را برید و بعد گلوی فرزندش را هم جلوی چشم او برید!...
کشت و کشتار جریان داشت... و ما می‌دیدیم، می‌شنیدیم، می‌خوردیم، خوش می‌گذراندیم و سرگرم بودیم.
پس از قتل عام سربرنیتسا، رادوان کاراجیچ قصاب، فاتحانه وارد شهر شد و اعلام کرد سربرنیتسا همیشه متعلق به صربستان بوده و اکنون به آغوش صرب‌ها بازگشته است. صرب‌ها به زنان مسلمان تجاوز می‌کردند و آن‌ها را ۹ ماه زندانی می‌کردند تا زایمان کنند. چرا؟
مرد صرب به یک روزنامه غربی گفت: ما می‌خواهیم که زنان مسلمان، بچه‌های صرب به دنیا بیاورند (Serb babies). ما بوسنی، سارایه‌وو، بانیا لوکا و سربرنیتسا را به یاد می‌آوریم. می‌گوییم و تکرار می‌کنیم: ما بالکان را فراموش نخواهیم کرد... ما هرگز غرناطه (گرانادا) را فراموش نخواهیم کرد... ما فلسطین را فراموش نخواهیم کرد...
در سی‌امین سالگرد جنایت اروپا و صرب‌ها در بوسنی می‌گوییم: فراموش نمی‌کنیم، نمی‌بخشیم و هرگز شعار‌های مدارا، همزیستی و حقوق بشر را باور نخواهیم کرد...
در بحبوحه کشتار در بوسنی، یک روزنامه فرانسوی نوشت: از جزئیات آنچه در بوسنی می‌گذرد برای ما روشن می‌شود که تنها مسلمانان از فرهنگی زیبا و متمدنانه برخوردارند...
در اینجا ما باید با مداد شرمندگی ثبت کنیم... مواضع پیرمرد ارتدوکسی (پطرس غالی) را که در آن زمان دبیرکل سازمان ملل بود و آشکارا در کنار برادران صرب خود قرار گرفت...، اما پس از ۳۰سال، ما هنوز درس نگرفته‌ایم...
مطلبی که لازم است اضافه شود، صرب‌ها، علما، ائمه مساجد، روشنفکران و تاجران را برای کشتن انتخاب می‌کردند. آن‌ها را دست بسته سر می‌بریدند و در رودخانه می‌انداختند. صرب‌ها، هرگاه وارد شهری می‌شدند، ابتدا مسجد را تخریب می‌کردند. یکی از مسلمانان می‌گوید: اگر صرب‌ها مسجد شهر را خراب می‌کردند، چاره‌ای جز جابه‌جایی از آنجا نداشتیم، مسجد سمبل همه چیز بود...
به یاد دارم که یک روزنامه انگلیسی، نسل‌کشی مسلمانان در بوسنی را با این عبارت توصیف کرد: جنگی در قرن بیستم که با سبک قرون وسطایی انجام می‌شود...!
پیامی به همه کسانی که شیفته تمدن غرب و حقوق بشر دروغینی هستند که با دهان پر فریاد می‌زنند؛ داستان‌های تاریخی برای خواباندن بچه‌ها گفته نمی‌شود! بلکه برای مردان گفته می‌شود تا بیدار شوند...
فهمی هویدی
۱۸ آگوست، ۲۰۲۴
