سرویس شبکه های اجتماعی جوان آنلاین: محمد ایمانی تحلیل گر مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت:
اهل حکمت، شیطان را "کلب معلَّم" (سگ دست آموز خداوند) خوانده اند که بودنش، اگر برای کافران مایه گمراهی و هلاکت است، برای مومنان موجب رشد و تعالی است.
تصورش را بکنید. هر گاه برخی از ما آحاد ملت دچار ملال و خستگی یا غفلت در پیمودن مسیر تابناک انقلاب شدیم، مشاهده نیرنگها و عداوتهای جاری شیاطین مستکبر جهانی و شیطانکهای جیره خوار آنها، اسباب تقویت اراده و ایمان مان شد و در دفاع از گوهر انقلاب اسلامی، رشیدتر از گذشته درخشیدیم.
درست مانند همین ۲۲ بهمن معجزه آسا و تماشایی امسال -از پس فتنه انگیزی و آشوب افکنی و تحریمهای ایذایی شیاطین- که موجب شد بوقچیهای اردوگاه دروغ، در عجز و حیرت و لکنت زبان فرو بروند. "اَم یُریدونَ کَیدا؟ فَالَّذین کَفَروا هُمُ المَکیدون". اهل باطل هنگام نیرنگ در مدار مکر الهی هستند.
به تعبیر رسای امیر مومنان در خطبه ۹ نهج البلاغه: "وَ قَدْ أَرْعَدُوا وَ أَبْرَقُوا وَ مَعَ هَذَیْنِ الْأَمْرَیْنِ الْفَشَلُ وَ لَسْنَا نُرْعِدُ حَتَّی نُوقِعَ وَ لَا نُسِیلُ حَتَّی نُمْطِرَ. دشمنان غرّش کردند و با این همه فشل ماندند؛ و ما غرّش نمیکنیم، مگر که بباریم و نمیباریم مگر اینکه سیل جاری سازیم".
آیت الله جوادی آملی در کتاب عرفان و حماسه، درباره نقش رشد دهنده شیطان مینویسد:
"هرگز عارف نمیگوید شیطان نباید باشد، بلکه میگوید در مجموعه نظام هستی شیطان هم چیز خوبی است و باید باشد؛ زیرا هر کس به هر مقامی رسید از برکت جنگ با شیطان رسید. اگر شیطان خلق نمیشد، وسوسهای نمیبود و جنگ مصاِف اکبر نمیرسید.
شیطان سگ تربیت شده نظام آفرینش است؛ بنابراین اوّلاً: کار ابتدایی او در حدّ پارس کردن و کار پایانی او احیاناً گزیدن است، نه بیشتر؛ لذا شیطان با همه قدرتی که به نظر بعضیها در وسوسه کردن دارد، در عین حال نمیتواند کسی را مجبور به پذیرش را ه ضلالت کند.
ثانیاً: برای هر کسی پارس نمیکند و هر کسی را به دندان نمیگیرد: (إنّه لیس له سلطان علی الذین امنوا وعلی ربّهم یتوکلون إنّما سلطانه علی الّذین یتولونه والّذین هم به مشرکون). او سگ درِ خانه خداست که نسبت به آشنایان یعنی مخلَصین پارس نمیکند، بلکه فقط نسبت به غیر آشناها و تازه واردها پارس میکند؛ لذا باید کاری کرد که آشنای در خانه خدا و مُخْلَص شد تا از پارس و اغوا کردن او خلاصی یافت.... تعبیر قرآن کریم این است: (إنّ کید الشیطان کان ضعیفاً) یعنی مکر و کید شیطان از اول ضعیف بوده... اگر کید شیطان در رابطه با خدا ضعیف است، نسبت به انسانی که با خدا رابطه دارد، متخلّق به اخلاق الهی شده و کارهای او رنگ خدایی پیدا کرده نیز، ضعیف خواهد بود. اما اگر رابطه ای با خدا نداشته باشد یا رابطه اش ضعیف و کمرنگ گردد، مکر شیطان به همان مقدار، برای او قوی خواهد بود".