
نویسنده: فریدون حسن
رسيدگي به نوجوانان، نونهالان و آنها كه پايههاي ورزش يك كشور را تشكيل ميدهند، امري است كاملاً بديهي، اگر نگاهي گذرا به وضعيت كشورهاي پيشرفته و صاحب عنوان و سبك ورزش دنيا داشته باشيم به راحتي ميتوان به اين واقعيت رسيد كه آنها بيشترين سرمايهگذاري را روي ردههاي سني انجام ميدهند و بيشترين نتيجه را در رده بزرگسالان كسب ميكنند.
البته نبايد فراموش كرد كه ردههاي بزرگسالان اين كشورها نيز همان جواناني هستند كه از نونهالي و نوجواني درست تربيت شده و رشد كردهاند و الا در اين قبيل كشورها جايي براي ميانسالها و حتي برخي موارد افراد و ورزشكاران 30 سال به بالا نميتوان پيدا كرد.
به فهرست مدالآوران المپيك كشورهايي چون چين، روسيه و امريكا نگاه كنيد اكثر آنها كه مدال درو ميكنند سن و سالي پايين دارند و وقتي به مرز 25 سال و به بالا ميرسند بايد جاي خود را به كمسن و سالترها بدهند و بروند.
اين مقدمه نسبتاً بلند را بيان كرديم تا به اينجا برسيم كه در ورزش ايران نيز اين اتفاق بايد روي دهد، امروز شاهد اين هستيم كه اميدهاي واليبال ايران جهاني شدهاند. جوانان فوتبال راهي جام جهاني هستند و در رشتههايي چون تكواندو، كشتي و جودو ردههاي سني ايران در آسيا و حتي دنيا حرفهاي زيادي براي گفتن دارند، اما يك سؤال مهم و آن اينكه چه اتفاقي رخ ميدهد كه اين تيمهاي موفق وقتي پا از ردههاي پايينتر به ردههاي بزرگسالان ميگذارند آن وقت شرايطشان به كلي دگرگون ميشود؟
پاسخ را ميتوان در نوع برخورد اين روزهاي برخي تيمهاي باشگاهي فوتبال با تيم جوانان يافت و آن را به بقيه رشتهها تعميم داد. پاسخ روشن است، ورزش ايران و مسئولان آن در طول تاريخ بهرغم تمام شعارهاي سر داده شده در خصوص اهميت ورزش ردههاي سني هيچ توجهي به اين ردهها نداشتهاند.
پاسخ روشن است، كسب مقامهاي آسيايي، جهاني و حتي المپيكي در ردههاي سني از نونهالان و نوجوانان گرفته تا اميدها و جوانان معمولاً براي ورزش و مسئولان ورزش ما اهميت ندارد. البته فراموش نشود كه حتي ما رسانهها نيز به عنوان انعكاسدهندگان اخبار موفقيتها و حتي شكستهاي ورزشي به اين مهم نپرداختهايم و بيشتر درگير ستارهها و جاروجنجالها بودهايم. ورزش آموزشگاهها، ورزش مدارس و ورزشگاه دانشگاهها معمولاً از اجزاي مغفول مانده ورزش كشور هستند، درست مقاطع و مكانهايي كه ميتوانند با تربيت درست ورزشكار و تيم آينده ورزش كشور را بيمه كنند.
امروز موفقيت اميدهاي واليبال ايران ميتواند سرمنشأ اتفاقي خوب براي ورزش كشور باشد. امروز ميتواند روزي باشد كه آيندهسازان ورزش كشور بيشتر از قبل مورد توجه و حمايت قرار گيرند. نونهالان و نوجوانان و جوانان ايران استعدادهاي نابي هستند كه تنها بايد آنها را كشف كرد، اينكه صرفاً توجه به بزرگسالان داشته باشيم و ردههاي سني را به امان خدا رها كنيم، اتفاقي است كه تاكنون ثمرهاي براي ورزش كشور نداشته است.
ورزش ايران در جهان افتخارات زيادي به دست آورده، اما اين افتخارات زياد مقطعي و در اكثر مواقع بدون تكرار بوده، چرا چون پشتوانهاي براي افتخارآفرينان وجود نداشته و اين نكتهاي است كه هميشه از آن غفلت كردهايم.
فوتبال، واليبال، بسكتبال، كشتي، وزنهبرداري، رشتههاي رزمي و حتي دووميداني اين روزها به شدت مورد توجه نسل جوان، دانشآموز و دانشجوست، اين فرصت در اختيار ورزش كشور است تا به بهترين شكل آيندهسازي كند، آيندهاي كه بهطور حتم با افتخارات بيشتر از امروز همراه خواهد بود به شرط آنكه آيندهسازان ورزش را به حال خود رها نكنيم و بتوانيم درست و با برنامه آنها را تربيت كنيم.