چرا سازمان سينمايي از فرهنگ «آلبالويي» فاصله نمي‌گيرد؟

باور اين مسئله خيلي سخت است كه در يك كشور انقلابي كه رهبر آن همواره به انقلابي ماندن تاكيد دارد، مسئولاني حضور داشته باشند كه ميلي به سنت و فرهنگ ايراني ندارند و همواره قدم در جاي مي گذارند كه انديشه هاي ضد فرهنگ ايراني – انقلابي در آن فراوان است؟

البته جهت گيري هاي برخي از اين مسئولان كاملا نشان مي دهد كه فكر فاصله گرفتن از بسترهاي انقلابي از كجا آب مي خورد؟ بخصوص كه اكنون فصل «آلبالو»هاي فاسد شده است كه دل برخي مسئولان سينما را برده است. با اين وجود آيا نبايد فكري براي فساد اين آلبالوها كرد كه جامعه را تهديد مي كند؟ آيا باز بايد منتظر ماند و وقتي كار از كار گذشت و فرهنگ انقلابي ايران لطمه ديد،‌ فرياد برآورد؟