«فراكسيون اعتدال هفته آينده اعلام موجوديت مي‌كند» اين خبري بود كه نماينده مردم رباط‌كريم در مجلس شوراي اسلامي روز گذشته در مصاحبه با فارس گفت و ادامه داد: «بسياري از نمايندگان از طرح تشكيل فراكسيوني مستقل با هدف همراهي و تعامل بيشتر دولت و مجلس استقبال كردند و اين طرح با سرعت مناسبي در مجلس پيگيري و نهايي شد.»
وي تعداد نمايندگان همسو با دولت كه تصميم دارند اين فراكسيون را تشكيل دهند هم بيان مي‌كند: اكنون بيش از 140 نفر از نمايندگان كه همراهي بيشتري با دولت يازدهم دارند، طرح ما را امضا كردند و تلاش داريم تا نخستين جلسه را با حداقل 140 نماينده برگزار كنيم.
وي در گفت‌وگويي ديگر دلايل مهم به راه افتادن فراكسيون مذكور را اينگونه مطرح مي‌كند: تذكرهاي تعدادي از نمايندگان به خاطر ديدار وزير ارشاد با آقاي خاتمي و جريان تقابل با توافقنامه ژنو و تلاش براي توقف مذاكرات بود كه باز هم نشان داد تشكيل فراكسيون اعتدال در مجلس الزامي است... به هر حال ليدرهاي فراكسيون رهروان در جريان مناسباتش با دولت صادقانه كار نمي‌كنند، ژست سياسي آنها ربطي به ماهيت رفتارهايشان ندارد... حركت‌هاي فراكسيون رهروان را كيش و مات مي‌كنيم.
هر چند از روزهاي نخست تشكيل دولت يازدهم زمزمه‌هايي مبني بر تشكيل فراكسيوني مجزا از فراكسيون رهروان ولايت كه رياست آن عملاً در دست علي لاريجاني است به گوش مي‌رسيد اما بسياري از افراد نزديك به رئيس مجلس و معاون پارلماني دولت، مجيد انصاري احتمال شكل‌گيري چنين فراكسيوني را كاملاً رد كرده و آن را مانعي جهت تعاملات سازنده دولت و مجلس عنوان مي‌كردند.
در رابطه با تشكيل اين فراكسيون بيان چند نكته براي وكلايي كه خود را اصولگرا مي‌دانند و با تكيه بر شعارها و گفتمان اصولگرايي در زمان تبليغات انتخاباتي سال 90 توانسته‌اند آراي مردمي را جلب كنند، ضروري است.
در شرايطي كه با روي كار آمدن دولت تدبير و اميد مرزهاي گرايشات سياسي در مجلس در حال شفاف‌تر شدن است و زمزمه‌هاي تشكيل فراكسيون سوم رنگ واقعيت به خود مي‌گيرد، لازم و ضروري است تا نمايندگان اصولگراي مجلس با رفع كدورت‌ها و اختلافات روبنايي براي نزديكي آرا و نظرات خود جهت «هماهنگ‌سازي رويكرد سياسي‌شان» در مواجهه با برخي اقدامات انحرافي دولت و همچنين كسب كرسي‌هاي مجلس دهم - كه يكي از دلايل مهم شكل‌گيري فراكسيون اعتدال هم همين موضوع است- تدابيري انديشيده و اقدامات عملي را آغاز كنند چراكه در صورت فرصت سوزي نه تنها شكاف موجود بين اصولگرايان عمق بيشتري به خود مي‌گيرد بلكه ادامه اين روند فتح مجلس آينده را براي اعتدال- اصلاحات ممكن‌تر ساخته و هراس شكل‌گيري مجلس ششم ديگري را هم به واقعيت مبدل مي‌سازد.
بهترين و عملي‌ترين تدبير جهت همگرايي اصولگرايان مجلس نهم، ادغام و يكي شدن دو فراكسيون رهروان ولايت و فراكسيون اصولگرايان مجلس است؛ دو فراكسيوني كه با روزهاي آغازين مجلس كنوني فعاليت‌هاي مستقلانه‌شان آغاز شد و طي دو سال سپري شده در بسياري از موضوعات خلاف يكديگر عمل نموده‌اند، البته در اين ميان نبايد اين نكته را هم فراموش كرد كه ايجاد فراكسيون اعتدال دسته گلي است كه فراكسيون رهروان در دامان مجلس انداخته چراكه در اوان شكل‌گيري آن هدف رياست آقاي لاريجاني به عنوان رئيس مجلس نهم بود و براي تحقق هدف مذكور به اين موضوع توجهي نشد كه اعضاي فراكسيون چه گرايشات سياسي و فكري داشته و در دسته‌بندي‌هاي سياسي جزو كداميك از جريانات به شمار مي‌آيند.
با اين پيش‌زمينه بايد گفت كه اعضاي ارشد فراكسيون رهروان بايد هر چه زودتر اقدامات مناسب جهت تشكيل يك فراكسيون واحد با اعضاي فراكسيون اصولگرايان را بسترسازي كنند، هم براي منافع كلان نظام و جريان نزديك به گفتمان انقلاب اسلامي و هم براي استمرار مديريت فعلي مجلس چرا كه اعضاي فراكسيون اعتدال با آراي 140 نفر حتي مي‌توانند رياست و هيئت رئيسه مجلس را هم دستخوش تغيير قرار دهند، البته اين را هم بايد يادآور شد كه دستاورد حائز اهميت تحركات وكيل‌الدوله‌هاي مجلس نهم جهت تشكيل فراكسيون اعتدال «غربالگري» در فراكسيون رهروان بايد خوانده شود و اين خود بهترين فرصت براي انديشه‌ورزي برخي از دوستاني است كه در هر شرايطي افتراق و دودستگي بين منتخبان اصولگراي مجلس را لازم مي‌دانستند.
اين را هم بايد تأكيد كرد كه اصولگراهاي مجلس نهم بايد بپذيرند كه خطر توسعه سياسي جريان دوم خرداد در ديگر نهادهاي حاكميتي بسيار جدي بوده و در صورت غفلت‌ورزي و فرصت‌سوزي كنوني رنگ تحقق به خود گرفته و با تشكيل مجلسي شبيه به مجلس ششم و دولتي مشابه به دولت سازندگي و اصلاحات، شايد ديگر فرصتي براي جبران باقي نماند.
نبايد در اين ميان نقش اثرگذار بسياري از بزرگان مجلس را هم ناديده گرفت چراكه با پا‌درمياني و وساطت افراد باسابقه مجلس نظير آقاي حداد‌عادل و علي لاريجاني، اصولگرايان مجلس مي‌تواند سايه يك فراكسيون واحد را بر سر خود احساس كرده و در پناه آن رويكرد و مواضع هماهنگ و همسو در مواجهه با كج‌روي‌هاي برخي دولتمردان و در نهايت استمرار خدمتگزاري اصولگراها را به مردم در طول سال‌هاي آتي هم شاهد باشيم و در اين بستر شكل‌گيري فراكسيوني مثل اعتدال و اصلاحات و غيره در درون مجلس ديگري نمي‌تواند در مناسبات سياسي بين دولت و مجلس تعيين‌كننده باشد.
