جوان آنلاین: قدیمیها میگفتند کسی که ماشین ندارد، فقط یک دردسر دارد، اما کسی که ماشین دارد هزارویک دردسر، درست هم میگفتند کسی که ماشین نداشت، فقط دردسر نداشتن را داشت ولی کسی که ماشین داشت و دارد هزارویک دردسر که اگر بخواهیم از آنها نام ببریم در این کوتاه نمیگنجد. حالا داستان فوتبال ایران و سیستم کمکداور ویدئویی هم شباهت زیادی به این ضربالمثل دارد.
تا زمانی که VAR نبود، خب نبود، فقط یک مشکل نداشتن این سیستم را داشتیم ولی حالا که هست با هزارویک مشکل روبهرو شدهایم. بارها عنوان شده که با ورود این سیستم به فوتبال ایران عملاً اختیار داوران وسط زمین از آنها گرفته شده و دیگر آنها نیستند که تصمیمگیرنده اتفاقات هستند. از اشتباهات و ایرادهای فنی هم فعلاً میگذریم، کاری هم نداریم که بازیکنان چگونه با شلوغبازی و داد و فریاد سعی میکنند نظرشان را به داور وسط و داوران نشسته مقابل سیستم القا کنند، اما یک نکته بسیار مهم در خصوص استفاده از VAR در تصمیمگیریها اتلاف وقت بسیار زیاد از بازی است.
همین هفته قبل و در جریان بازی رئال مادرید مقابل آلاوس صحنه اخراج امباپه در دقیقه ۳۷ مسابقه تنها ۵۷ ثانیه زمان برد تا از سوی کمکداور ویدئویی بازبینی و تصمیم نهایی اتخاذ شود. دقت کردید؟ حتی یک دقیقه هم طول نکشید. حالا مشابه این صحنه، حتی صحنههای با حساسیت کمتر را در فوتبال ایران ببینید، قطع به یقین کمتر از ۱۰ دقیقه پیدا نمیکنید و این ماجرا ممکن است در طول یک مسابقه چند بار هم تکرار شود، یعنی در نظر بگیرید که یک مسابقه ممکن است دقایقی طولانیتر به خاطر بازبینی صحنهها متوقف شود که خب طبعاً بر روند مسابقه تأثیری کاملاً منفی خواهد داشت و بازی را از تبوتاب خواهد انداخت.
حالا متوجه شدید چرا عنوان کردیم تا قبل از آمدن VAR فقط یک مشکل داشتیم، اما حالا با هزارویک مسئله درگیر هستیم. سیستم کمکداور ویدئویی به فوتبال ایران آمد تا حاشیهها را کم کند. از حق هم نگذریم اتفاقات مهمی را هم رقم زد، اما ظاهراً هنوز دردسرهایش بیشتر است و باید کاری کرد تا حاشیههای آن به حـداقل ممکن برسد. شاید بهتر باشد به داوران مسابقـات اختیار بیشتری داده شود. شـاید بهتر باشد قبل از آغاز فصل آینده یک کلاس آمـوزش حرفهای برای تمام باشگاهها از مـدیر گرفته تا کادر فنی و بازیکنان برگزار شود. به هر حال اینها هم دردسرهـای VAR محسوب میشود که فعـلاً به جـای کمک امان فوتبـال را بریده است.