قطع لینه و حشر یهود

جوان آنلاین: سیدیاسر جبرائیلی در کانال تلگرامی خود نوشت: کلمه «حشر» که نام یکی از سوره‌های مبارک قرآن کریم است، به معنی بیرون کردن یک جمعیت از یک مکان به صورت دسته‌جمعی و اجباری است. «لینه» نیز به معنی درخت خرمای خرم و پربار است. این سوره، روایت ماجرای یهودیان بنی‌النضیر است که پس از عهدشکنی‌شان، رسول خدا (ص) دستور داد یا از سرزمین ما بیرون شوید یا آماده جنگ باشید. یهودیان ابتدا پذیرفته بودند که از سرزمین مسلمانان خارج شوند، اما منافقین به سران یهود پیام دادند که «مبادا از این سرزمین بیرون بروید! بمانید و با محمد جنگ کنید، ما هم پای کار شما هستیم»: الم تـرالى الذیـن نـافـقـوا یـقـولون لاخـوانـهـم الذیـن کـفـروا مـن اهـل الکتاب لئن اخرجتم لنخرجن معکم و لا نطیع فیکم احدا ابدا و ان قوتلتم لننصرنکم و الله یشهد انهم لکاذبون. 
این وعده منافقین، یهودیان را دلگرم کرد و تصمیم گرفتند با سپاه اسلام وارد جنگ شوند. قاصدی نزد رسول خدا (ص) فرستادند و پیغام دادند که «ما از این سرزمین بیرون نمی‌رویم، هر کاری می‌خواهی بکن!» پیامبر (ص) به سپاه اسلام دستور عزیمت به سمت قلعه‌های بنی‌النضیر را دادند. امیرالمؤمنین (ع) بیرق جنگ را برداشتند و به راه افتادند. سپاه اسلام قلعه یهودیان را محاصره کرد. منافقین نیز طبق پیش‌بینی قرآن، به وعده خود عمل نکردند و به کمک یهودیان نیامدند. 
پیامبر (ص) دستور داد که رزمندگان اسلام به هر خانه‌ای می‌رسند، تخریبش کنند. همچنین دستور داد نخل‌های نخلستان بنی‌النضیر را قطع کنند. وقتی قطع نخلستان آغاز شد، یهودیان به پیامبر (ص) اعتراض کردند که «ای محمد! تو همواره مردم را از فساد نهی می‌کردی، این درختان خرما چه گناهی دارند که قطع می‌شوند؟» اینجا بود که آیه شریفه «ما قطعتم من لینه او ترکتمو‌ها قائمه على اصول‌ها فباذن الله و لیخزى الفاسقین» نازل شد و روشن ساخت که قطع این درختان، دستور خدای متعال است و هدف از این دستور نیز خوار ساختن فاسقان است. با اجرای سیاست قطع نخلستان، یهودیان پیام دادند که حاضریم از سرزمین تو بیرون شویم (المیزان، سوره حشر).
شاید این پرسش در برخی اذهان مطرح شود که مگر خرما و نخلستان چه اهمیتی داشت که دستور قطع نخل‌ها چنین نتیجه داد؟ باید توجه کرد که در آن عصر، خرما ارزش و اهمیت زیادی در اقتصاد مدینه داشت، به نحوی که جای پول را در معاملات می‌گرفت. بیشتر غذای مردم خرما بود. روی آن معامله و دستمزد‌ها را با خرما پرداخت می‌کردند، قرض‌های‌شان را با آن ادا می‌کردند (محرمی، ۱۳۷۷). 
امروز به نظر می‌رسد سپاه اسلام در مواجهه با صهیونیست‌های اشغالگر قدس، در موقعیت مشابهی قرار دارد. رهبر حکیم انقلاب اسلامی که بیانات و دستورات ایشان را باید ترجمه روز قرآن حکیم و سنت رسول خدا (ص) دانست، فرموده‌اند که کشور‌های اسلامی باید «شریان‌های حیاتی رژیم‌صهیونیستی» را قطع کنند، اما پرسش این است که این «شریان حیاتی» که مصداق «نخلستان بنی النضیر» در عصر امروز است، دقیقاً چیست؟
با نگاهی دقیق به موقعیت رژیم‌صهیونیستی می‌توان دریافت که این رژیم از لحاظ منابع طبیعی «فقیر» محسوب می‌شود. این رژیم ۹۲ درصد نفت مصرفی خود را وارد می‌کند (روزانه ۲۲۰ هزار بشکه) که از مسیر دریای مدیترانه است، ۹۰ درصد غذایش وارداتی است که آن هم از مسیر دریای مدیترانه است. ۸۰ درصد آب شرب اسرائیل نیز از طریق شیرین‌سازی آب مدیترانه تأمین می‌شود. به طور خلاصه، صهیونیست‌ها ۹۹ درصد اقلام مورد نیاز خود را از طریق مدیترانه وارد می‌کنند. بله! مدیترانه. اتفاقاً چند سال پیش، روزنامه تایمز‌آو اسرائیل دقیقاً همین عبارت «شریان حیانی» (Lifeline) را برای «مدیترانه» به کار برده بود. 
امت اسلام امروز تقریباً در همان موقعیتی قرار دارد که خدای متعال در ماجرای بنی‌النضیر فرموده بود: «ما ظننتم ان یخرجوا»: خیال نمی‌کردید که خارج شوند. اما عمل به دستور ولایت، بلاتردید همان نتیجه‌ای را خواهد داشت که پیرو عمل سپاه اسلام به دستور پیامبر (ص) در ماجرای بنی‌النضیر پیش آمد. نایب حضرت ولی‌عصر (عج) فرموده‌اند: «شریان‌های حیاتی رژیم را قطع کنید» و مصداق این شریان حیاتی نیز روشن است: «دریای مدیترانه»؛ بنابراین به نظر می‌رسد طبق سنت الهی، اگر سپاه اسلام استراتژی «قطع لینه» که همان «مسدودسازی مدیترانه» به روی رژیم‌صهیونیستی است، ماجرای حشر، یعنی خروج دسته‌جمعی یهودیان اشغالگر قدس از سرزمین مسلمانان، اتفاق خواهد افتاد. تجارب گذشته جبهه مقاومت نشان می‌دهد توان عملیات روی مدیترانه را دارد؛ چه روی تجهیزاتی نظیر آب‌شیرین‌کن‌ها و چه کشتی‌هایی که حامل آذوقه و انرژی به رژیم هستند.