جوان آنلاین: رمان «دختران قبیله جنگ»، روایتی تلخ از گروگانگیری زنان یک روستای شیعهنشین است که در یک اتوبوس در حال حرکت به نقطهای دیگر هستند.
اصطلاح «ادبیات مقاومت» برای نخستینبار توسط غسان کنفانی، شاعر و نویسنده فلسطینی به کار رفته و پس از آن در تمام جهان به ادبیات پایداری یا مقاومت مشهور شد. ادبیات مقاومت در طول یک قرن اخیر در خاورمیانه رشد گستردهای داشته است، هرچند در کشورهایی، چون مصر، فلسطین، لبنان و ایران سابقهای دیرینه دارد.
«دختران قبیله جنگ»، نوشته جواد افهمی یکی از رمانهای مرتبط با موضوع مقاومت در سوریه است که به جنگ داخلی سوریه و ماجرای سلاح به دستان در سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ در سوریه میپردازد. در واقع نویسنده بر دوره تاریخی قبل از حضور داعش و ابتدای شروع ناآرامیها و شلوغیهای سوریه متمرکز است. این اثر در حقیقت برشی است از یک دوران طلایی و سخت که بر مردم فوعه گذشته است، زمانی که زنان شهر توسط مسلحین گروگان گرفته شده بودند.
به گفته نویسنده، این رمان برگرفته از یک رخداد واقعی است که برای روستاییانی در حوالی فوعه اتفاق افتاده و روایت گروگانگیری زنان یک روستای شیعهنشین است که در یک اتوبوس در حال حرکت به نقطهای دیگر هستند.
«دختران قبیله جنگ»، روایت عشق حورا و رئوف است که یکی فوعانی است و دیگری بنشی. هرچند که شیعیان فوعه و اهل سنت بنش سالها با صلح و صفا در کنار هم زندگی کردهاند، اما سایه جنگ و تفرقه که بر سر این دو ولایت افتاده، عشق حورا و رئوف را هم بینصیب نگذاشته است؛ هرچند که این دو از تفرقهها متأثر نمیشوند، اما جنگ کار خودش را میکند و جدایی ناخواسته بر آنها تحمیل میشود. همانطور که وقتی پای جنگ به میان میآید، عشق حمزه و سوسن هم دود میشود و میرود هوا؛ حمزه تغییر میکند، عاشقی از یادش میرود و به گروه مسلحین میپیوندد. افهمی پیشتر درباره نوشتن از جنگ در مقابل داستان گفته بود: جنگ برای من نویسنده یک سوژه تمام نشدنی و تازه و پررمز و راز است. فکر نکنم روزی برسد که احساس کنم جنگ و پیامدهایش دیگر کشش و جذابیتی برایم ندارد. به هر گوشهای از این فرآیند که نظر میاندازم، میبینم هنوز ناگفتههای بسیاری از آن باقی مانده است. کاری هم به این ندارم که مخاطبی ندارد و حوصله خواندن از جنگ در بین مخاطبان نیست. شاید حق هم با آنها باشد؛ نمیدانم. با این حال مینویسم، نه بر اساس وظیفه، مسئولیت، رسالت و این حرفها. نوشتن مقوله دیگری است و مبنای دیگری دارد، همین!
انتشارات خط مقدم این کتاب را در ۳۵۲ صفحه منتشر کرده است.