اختصاصی جوان آنلاین، عضو سابق شورای شهر تهران و وابسته به جریان اصلاحات در یادداشتی که روزنامه «اعتماد» آن را منتشر کرده، مدعی است که «حصارکشی به دور تئاتر شهر به بهانه حفظ فرهنگ و حمایت از هنرمندان تئاتر بیشتر یک شوخی است تا یک حقیقت. آنچه مدیران شهری را بر آن داشته که به دور تئاتر شهر حصار بکشند، چیزی به جز دور کردن مردم از عرصه عمومی و ناتوانی در ساماندهی دستفروشان در آن محدوده نیست.»
البته نباید از یاد برد که در دوره‌ای که خانم زهرا نژادبهرام عضو پارلمان شهری تهران بود، به نظر می‌رسد به جای اقدام و عمل درباره مسائل شهری، وی و همکاران اصلاح طلب او بیشتر مشغول لابی‌های سیاسی بودند و توجهی به مسائل شهر تهران نشدند.
اما در پاسخ به انتقادات از موضوع حریم فضای تئاترشهر، سخنگوی شورای شهر تهران با اشاره به حفاظت از ساختمان تئاترشهر به «همشهری» گفته است که ساختمانی که در جنوب شرقی پرترددترین چهارراه کشور قرار دارد، شامل حریم یا حیاطی است که به مراسم و نمایش‌های فرهنگی اختصاص دارد، اما می‌بینیم که در زمان حاضر این حریم مشخص نیست. حالا وزارت ارشاد و مدیریت تئاترشهر تصمیم گرفته‌اند که متناسب با قوانین میراث فرهنگی و کارکرد خاص این مجموعه، حریم آن را مشخص کنند.
علیرضا نادعلی می‌افزاید: حصاری که ساخته می‌شود به معنی دیوارکشی و ضدیت با آزادی مراجعان و شهروندان نیست. این موضوع را وزارت ارشاد با تأیید میراث فرهنگی اجرا خواهد کرد و طبیعتا شهرداری هم در مراحل اجرای کار مانند هر پروژه دیگری بر آن نظارت می‌کند، اما شکل و کیفیت آن از سوی وزارتخانه و مدیریت مجموعه تئاترشهر تعیین می‌شود.
در این میان، نژادبهرام در ادامه یادداشت خود به نکته‌ای اشاره می‌کند و می‌نویسد: عملکرد هر فضایی منطبق با خواست و نیاز برآمده از شهر است و عملکرد فضا‌های شهری انطباق کامل با نیاز و خواست شهروندان مبتنی بر برنامه‌ریزی و مدیریت مردم‌محور شهر دارد.
این نکته کاملا درست است، و اعضای شورای شهر فعلی تهران و شهردار پایتخت هم برآن تاکید دارند، تا جاییکه شهردار منطقه ۱۱ می‌گوید: از یک سال قبل جلساتی با حضور اعضای شورای شهر، سازمان زیباسازی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی تهران و مدیران تئاترشهر برگزار شده است. به جز آسیب‌های اجتماعی که در پارک دانشجو و محوطه تئاترشهر رخ‌داده است، به ساختمان اصلی آسیب‌های فیزیکی هم وارد شده و دوستان بیان می‌کردند به این دلیل که ساختمان میراثی است، باید از آن حفاظت شود.
سیدمحمدرضا موسوی می‌افزاید: از طرف دیگر حصارکشی باید به شکلی طراحی شود که با بنا و کارکرد هنری آن تناسب داشته باشد. ایجاد حصار به شکل نرده و دیواره و مانند آن در برنامه کاری شهرداری قرار ندارد. این کار از سوی اداره کل ارشاد تهران و مدیریت مجموعه تئاترشهر طراحی شده است. البته طراحی انجام و به شهرداری تحویل شده است که ما آن را برای شورای‌شهر فرستادیم تا اعلام نظر کنند.
او شرح می‌دهد: حفظ حریم تئاتر شهر به‌سادگی ممکن نیست، زیرا تعداد دستفروشان این محدوده زیاد و بعضا سامان‌یافته هستند. وقتی کارکنان شهرداری، شرکت ساماندهی و نیروهای شهربان و حریم‌بان اقدام به جابه‌جایی یا جلوگیری از کار دستفروشان می‌کنند، باید از حمایت نیروی انتظامی و دستگاه قضایی برخوردار باشند. تا زمانی که نیروهای انتظامی در این محل حاضر هستند، می‌توان همچنان مانع ادامه کار دستفروشان شد، اما در عمل اگر این حمایت از دست برود، نمی‌شود از حریم تئاترشهر حفاظت کرد؛ بنابراین شهرداری به دنبال کسب نظر از نهاد‌های مختلف دخیل در ماجراست تا آنچه به صلاح تهران و شهروندان تهرانی است انجام شود.
البته به نظر می‌رسد وقتی رسانه‌ای همچون «ایران اینترنشنال» که همیشه در جبهه دشمنی علیه ایران و ایرانیان قرار دارند، این موضوع را مستمک فضاسازی قرار داده و از قول اعضای سابق شورای شهر تهران مطلب منتشر می‌کند، باید گفت به نظر می‌رسد دشمن به دنبال فرافکنی و سمی کردن فضاست.
این شبکه ضد ایرانی در مطلبی آورده است که علی اعطا، سخنگوی شورای شهر تهران در دوره پنجم در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: این کار نه تعیین حریم بلکه «خالص سازی عرصه عمومی شهر» است.
به گفته اعطا، حصر میدان‌گاه تئاتر شهر، «تحدید عرصه عمومی و تضییع حقوق شهروندان برای دسترسی آزادنه به فضا‌های شهری» است و تعیین حریم با «دیوارکشی و جداسازی فیزیکی» تفاوت دارد.
سرانجام اینکه ساختمان تئاترشهر در خطر حمله دستفروشان و معتادان متجاهر قرار دارد و شهرداری بار‌ها اطراف این ساختمان را پاکسازی کرده و این موضوع را نباید برای ضد انقلاب دشمن ایران خوراک رسانه‌ای ساخت.
