سیدجعفر سجادی اهل بروجرد و از اقوام آیتالله بروجردی و شاگرد ایشان بود که بعدها نام خود را به سیدجعفر شهیدی تغییر داد. در دهه۲۰، کتابی با عنوان «فاطمه، دختر محمد (ص)» نوشت و بعد از انقلاب کتاب دیگری به اسم «زندگانی فاطمه (س)». او در فاصله بین این دو کتاب تطوراتی داشت، دانشمندی حوزوی که دانشمندی دانشگاهی شد، هم پایبند به سنت بود و هم نوآوری و خلاقیت در روایت و روش داشت.