سرویس اقتصاد جوان آنلاین: علی دیلمقانیان در خصوص وضعیت تجارت ایران و ترکیه گفت: روند تجارت دو کشور هر روز سخت‌تر می‌شود و نتوانستیم به اهدافی که در سال‌های قبل تعیین کرده‌بودیم، دست پیدا کنیم. ۱۰ سال پیش برای رسیدن به ۳۰ میلیارد دلار حجم تجاری دو کشور برنامه‌ریزی شده‌بود. این در حالی است که هنوز نتوانستیم به ۱۰ میلیارد دلار هم برسیم.
وی در خصوص تأثیر تحریم‌ها گفت:در دنیا فقط چند کشور آفریقایی و سوریه هستند که هنوز تجارت خود را با پول نقد انجام می‌دهند. ما نیز با وجود آنکه روابط سیاسی خوبی با ترکیه داریم، اما برای جابه‌جایی مجبور هستیم از شرکت‌هایی که در سایر کشور‌ها هستند استفاده کنیم. این جابه‌جایی‌ها از طرفی آنقدر باعث افزایش هزینه و قیمت تمام شده کالا می‌شود که محصولات پتروشیمی ما امروز گرانتر از محصولات پتروشیمی کره جنوبی است، از طرف دیگر بسیاری از فساد‌ها که امروز دادگاه‌های آن در کشور تشکیل می‌شود از همین دفاتر خارجی شکل گرفته است.
این فعال اقتصادی با اشاره به لزوم استفاده از دیپلماسی اقتصادی و نقش آن در تجارت خارجی گفت: ما در این حوزه بسیار ضعیف عمل کردیم؛ به طوری که امروز ترکیه برای محصولات پتروشیمی ما عوارض آنتی‌دامپینگ گذاشته‌است،، اما از طرف دیگر برای محصولات پتروشیمی کره‌جنوبی عوارض صفر تعیین کرده‌است. یعنی علاوه بر عوارض ۵ تا ۶ درصدی که باید برای محصولات پتروشیمی پرداخت شود، ۵/ ۱۱ درصد نیز علاوه بر آن باید عوارض دامپینگ بدهیم.
