حوادث ترافيكي يكي پس از ديگري از سوي رسانه‌ها انتشار مي‌يابد و در اين حوادث دو مؤلفه انسان و وسيله نقليه و جاده به همراه مؤلفه سوم كه عدم رعايت به قوانين و مقررات ثابت است، همواره بدنه اصلي پيام و اخبار حوادث رانندگي را شكل مي‌دهند.
مثلث انسان، وسيله نقليه و جاده و رعايت قوانين و مقررات، امنيت، آرامش و آسايش را در خود جاي داده است و به همان ميزان كه اضلاع و زواياي اين مثلث تغيير مي‌كند، درصد آمار و ميزان خسارت جاني و مالي نيز متغيرات، براين اساس هر كدام از زواياي اين مثلث مي‌تواند مثلث‌هاي ديگري را همپوشاني كند. از سوي ديگر همواره از سوي مسئولان پليس ترافيك، راهنمايي و رانندگي ميزان درصد خطاها از رسانه‌ها به اطلاع عموم شهروندان رسانده مي‌شود، چه آنان كه صاحبان خودرو و چه آنان كه استفاده‌كنندگان خدمات وسيله نقليه هستند آگاه و هوشيار باشند كه همواره تهديد و خطر در كمين جان و مال آنان است. با اين حال با يك فلش‌بك به عقب مي‌توان دريافت وقتي فردي خود را آماده دريافت گواهينامه رانندگي مي‌كند با مطالعه و آموزش قوانين راهنمايي و رانندگي و با پشت سر گذاشتن مراحل آزمون كتبي وارد مرحله آزمون عملي مي‌شود تا بارگيري، نحوه و چگونگي درست راندن وسيله نقليه و رعايت قوانين و مقررات را ياد بگيرد. مرحله پاياني امتحان شهري براي گرفتن مجوز رانندگي با وسيله نقليه است و همه افرادي كه مجوز رانندگي را دريافت كرده‌اند مي‌دانند فردي كه قرار است آزمون نهايي بدهد، سعي مي‌كند تا تمام مسائل و آموزش‌هاي تخصصي و حرفه‌اي را كه در بازه زماني دريافت گواهينامه آموزش ديده است از زماني كه مي‌خواهد سوار وسيله نقليه بشود در ذهن خود مرور و تلاش كند تا جزء به جزء آموزش‌ها را مو به مو رعايت كند تا بتواند مجوز حركت با وسيله نقليه را دريافت كند.
متأسفانه برخي از افرادي كه تعداد آنها هم كم نيست پس از گرفتن مجوز رانندگي همه چيز را فراموش مي‌كنند، نه مقررات و قوانين را رعايت مي‌كنند و نه درست مي‌رانند و همچون سلول سرطاني يا با ديگران برخورد كرده يا سبب اخلال در نظم و انضباط ترافيكي مي‌شوند و نتايج اين رفتار بر همگان مشخص است. به واقع قوانين و مقررات راهنمايي و رانندگي تقريباً ثابت است و تغييرات جزئي در آن در سال‌هاي متمادي صورت مي‌گيرد و چگونگي و حركت با وسايل نقليه هم از اين اصول پيروي مي‌كند، بنابراين مي‌ماند شيوه و چگونگي رعايت قوانين و مقررات راهنمايي و رانندگي، براين اساس بايد دانست كه با آموزش مداوم و آگاهي‌بخشي مي‌توان اين احساس نياز را در رانندگان وسايط نقليه زنده نگه داشت كه هميشه در حال آموزش و آزمون براي مجوز رانندگي هستند. متأسفانه وقتي فردي گواهينامه مي‌گيرد ديگر به حال خود رها شده و اگر خطايي كرده و در معرض ديد مأمور و پليس قرار گرفت، اعمال قانون مي‌شود وگرنه «دزد نگرفته پادشاه است.» اگر همه ما در طول عمري كه رانندگي مي‌كنيم در حال آموزش هستيم و اگر فردي خطايي را انجام مي‌دهد ما نبايد انجام دهيم و اگر قوانين و مقرراتي رعايت نمي‌شود آن را رعايت كنيم، درصد قابل توجهي از سوانح و تخلفات رانندگي كاهش مي‌يابد. هرچند در اين زمينه اقداماتي آغاز شده است اما همچنان جاي دارد تا به بحث آموزش و آگاهي‌بخشي توجه ويژه‌اي صورت بگيرد.
اين امر فقط در اين موضوع مصداق ندارد بلكه در تمامي موضوعات از عنوان درسي و معلم گرفته تا علم پزشكي را در دايره شمول خود جاي داده است كه بازآموزي و آموزش مي‌تواند سبب حرفه‌اي‌تر و به‌روز شدن بشود، براين اساس لازم است بازنگري جدي در اين بخش صورت گيرد، به هر حال رفتار ترافيكي هر يك از ما ميزان آموزش و بازآموزي را مشخص مي‌كند تا بتوانيم همواره كارنامه قبولي در درست رانندگي كردن دريافت كنيم.
