بازی کردن در اهواز مقابل فولاد سخت است. طی سال‌های گذشته و این فصل سخت‌تر هم شده، فولاد تیم خوبی است، تیمی که فوتبال بازی می‌کند و در زمین خودش به هیچ حریفی باج نمی‌دهد، با اینحال آنچه که سختی بازی کردن در اهواز را برای حریفان فولاد بیشتر می‌کند بازی خوب فولاد نیست!
طی سال‌های گذشته این برنامه فولاد بوده که با حاشیه سازی و راه انداختن سر وصدای زیاد از سوی نیمکت نشینانش تیم حریف و داوران مسابقه را تحت فشار قراردهد. فولاد حتی وقتی تیم برتر میدان است و بلحاظ فوتبالی حریف خود رازمین گیر کرده اینقدر حاشیه سازی می‌کند که در پایان حتی پیروزیش هم بابت مسائل حاشیه ایی عنوان می‌شود. در حالیکه حریف چیزی برای ارائه نداشته است. نمونه جلوی چشم این اتفاق جمعه شب رخ داد.
پرسپولیس برخلاف بازی‌های هفته‌های قبل اصلا خوب نبود و به قول معروف اگر تا صبح شنبه هم بازی می‌کرد نمی‌توانست دروازه فولاد را بازکند، اما فولاد در شبی که خوب بود و بازی را هم برد اینقدر حاشیه سازی کرد تا همه چیز جور دیگری عنوان شود. حاشیه‌هایی که از همان سوت شروع مسابقه آغاز می‌شود، در تمام مسابقات هم همین گونه است. جواد نکونام بعنوان سرمربی فولاد خود شروع کننده ماجراست و در ادامه مهدی هاشمی نسب و حسین کعبی و دیگران هم به او اضافه می‌شوند.
در همین بازی جمعه شب داور مسابقه پیش از شروع بازی بدرستی از نکونام می‌خواهد که لباس خود را باتوجه به همرنگ بودن آن با پیراهن پرسپولیس عوض کند که در عین ناباوری با حاشیه سازی و سرو صدا راه انداختن نکونام و نیمکت فولاد روبرو شد؛ و در نهایت هم نکونام پیراهن خود را عوض نکرد!
در طول مسابقه (در تمام مسابقات فولاد) نیمکت نشینان این تیم با کوچکترین تصمیم داور به زمین مسابقه هجوم می‌آورند. جالب است که نیمکت نشینان فولاد برای خود در کنار زمین کاملا آزاد هستند و حتی میتوانند جلوی نیمکت حریفان هم حضور داشته باشند (اتفاقی که مشابه آن در همین بازی جمعه شب رخ داد) و بازهم جالب اینجاست که وقتی با تذکر داور روبرو می‌شوند به رهبری کعبی و هاشمی نسب تمام نیمکت اعتراض می‌کنند و جار و جنجال راه می‌اندازند.
چند فصل قبل محمود فکری سرمربی وقت استقلال اعتراض خود را بصورت نه چندان جالب نسبت به حاشیه سازی‌های نیمکت نشینان فولاد اعلام کرد. اعتراضی که تا آن زمان بوضوح انجام نشده بود، اما وجود داشت تا اینکه کم کم تمام حریفان فولاد بخصوص آنها که در اهواز مقابل تیم نکونام قرار گرفته و می‌گیرند به حرکات و جنجال آفرینی‌های نکونام و کمک هایش معترض شدند.
علیرغم این اعتراض‌ها هیچ برخورد درستی با نیمکت نشینان فولاد صورت نگرفته است و حالا کار به جایی رسیده که آنها حتی این رفتار خود را در زمین حریفان هم انجام می‌دهند. یک حرکت برنامه ریزی شده که به نظر می‌رسد کادر فنی فولاد در کنار مرور تاکتیک‌های تیمی آن را هم تمرین می‌کند و برای هر کدام از اعضاء نیمکت در آن وظیفه ایی تعریف شده است.
بطور حتم چنین رفتاری در شان تیمی که نماینده فوتبال ایران در لیگ قهرمانان آسیا و مهمتر از آن تیمی که فوتبالی خوب به نمایش می‌گذارد و میتواند با همان فوتبال حریفان را شکست دهد نیست. نکونام و کادر فنی اش باید متوجه باشند که اعتراض‌های بی پایان آنها از قبل از شروع مسابقه تا لحظه شنیده شدن سوت پایان بازی استرس و هیجان کاذب زیادی را به بازیکنان داخل زمین فولاد وارد می‌کند که میتواند یکی از علل نتیجه نگرفتن‌های فولاد باشد.
