سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: یادمان هویزه در خوزستان بهخاطر دفن پیکر دهها شهید دانشجو از معنویت خاصی برخوردار است. اولین بار که به مناطق عملیاتی دفاع مقدس رفتم، گذرم به هویزه و این یادمان افتاد. زیارتگاهی که به خاطر آرمیدن دانشجویان شهید در آن، بیشتر از سایر زیارتگاههای مناطق عملیاتی دفاع مقدس مورد توجه قشر جوان قرار دارد. گزارش ما از این یادمان را پیش رو دارید.
دشت هویزه محل شهادت و دفن شهید علمالهدی و دانشجویان پیرو خط امام است. هویزه در ۱۰ کیلومتری سوسنگرد بخشی از جبهه میانی خوزستان را شامل میشود و از این حیث برای دشمن بعثی حائز اهمیت بود. در طی عملیات نصر (دی ماه ۱۳۵۹) که از طرحهای شکستخورده بنیصدر بود، شهید علمالهدی و تعدادی از یارانش به محاصره دشمن افتادند و پس از شهادت، پیکرشان زیر شنی تانکها له شد. یک سال و اندی بعد، وقتی خرمشهر آزاد شد، عراقیها از هویزه عقبنشینی کردند و پیکر این شهیدان به دست نیروهای خودی افتاد، اما با موافقت خانوادههایشان قرار شد پیکرها در همان محل شهادت دفن شوند.
شهید علمالهدی از جمله شهدایی است که در کلام مقام معظم رهبری بارها از او یاد شده است. او نیز از دانشجویان پیرو خط امام بود که پس از ماجرای گروگانگیری در سفارت امریکا، مدتی این گروگانها را در اختیار داشتند تا اینکه پس از تحویل آنها به دیگر نهادها، دانشجوها عازم جبهههای جنگ میشوند، اما در اولین عملیاتی که در آن شرکت میکنند، بیشترشان به همراه شهید حسین علمالهدی در جبهه هویزه به شهادت میرسند.
وقتی به زیارتگاه شهدای هویزه رفتم، اولین نکتهای که نظرم را جلب کرد، بکر بودن این یادمان از حیث شهدای دفن شده در آن بود. در این یادمان شهدایی آرمیدهاند که روزگاری نه چندان دور این محیط را با حماسهآفرینیشان در تاریخ ماندگار کردهاند. هیچ کدام از شهدا از جای دیگری به آنجا منتقل نشدهاند. آنها در همان نقطهای که شهید شدند، به خاک سپرده شدند و این موضوع باعث میشود زائر بیشتر از نقاط دیگر حس و حال دوران دفاع مقدس را درک کند. یادمان شهدای عملیات نصر تنها نقطه زیارتی هویزه نیست. چند ده متر آن طرفتر، یادمان شهدای کرخه کور (کرخه نور) نیز قرار دارد. این شهدا اغلب از اعراب بومی منطقه بودند که حاضر نمیشوند با دشمن بعثی همکاری کنند؛ لذا توسط دشمن به شهادت میرسند و پیکرشان به کرخه کور ریخته میشود. کمی بعد رزمندگان و خویشاوندان این شهدا، پیکرها را از رودخانه میگیرند و آنها را کنار یکدیگر دفن میکنند.
بهخاطر قرار داشتن در زمینهای پیرامون شهر هویزه، یادمان شهدای عملیات نصر و همینطور شهدای کرخه کور، در یک محیط خلوت و دنج قرار گرفته است. در مواقع عادی، سکوت در این یادمان حرف اول را میزند. در آن موقع از سال که ما در این یادمان حضور داشتیم (فصل بهار) دشت باز هویزه و بادهای فصلی، محیطی دوستداشتنی را در یادمان ایجاد کرده بودند.
مزار شهید علمالهدی و شهدای دانشجو، داخل حریم یادمان با نظم هندسی زیبایی کنار یکدیگر قرار دارند. معمولاً دانشجوها و گروههای زائر با روشن کردن شمع در کنار این مزار مینشینند و زیارتنامههایشان را دستهجمعی میخوانند. معنویت در یادمان هویزه عاریهای نیست. حسی در این فضا موج میزند که تا زائر آنجا نباشی، درکش نخواهی کرد. حتی در کثرت حضور کاروانها نیز حس و حال عجیب این فضا باعث میشود که اغلب زائران سکوت را بر همهمه ترجیح دهند.
در حاشیه یادمان شهدای هویزه، غرفههای فرهنگی فعال هستند و با نوای نوحه و موسیقیهای حماسی، شور و حالی به فضا میبخشند. نقطه عطف یادمان مسجدی است که بر طبق معماری اسلامی- ایرانی جلوه خاصی دارد. در این مسجد دستنوشتههای شهید علمالهدی روی قابهایی در دیوار قرار داده شدهاند و اگر کنار ستونهای شبستان مسجد بایستی و آرام صحبت کنی، کسی که در ستون رو به رویت ایستاده، صدایت را بهوضوح میشنود و این حاصل دست هنر معمارانی است که این مسجد را بنا کردهاند.
اگر خواهان درک معنویتی اصیل، آرامشی ناب در یادمانی قدسی هستید، لازم است بار دیگر که به راهیان نور رفتید، حتماً یادمان شهدای هویزه را زیارت کنید.