«جشنواره برلين بخشي با عنوان «تدي» ندارد كه كسي متقاضي شركت در آن بخش باشد يا فيلمي براي نمايش در چنين بخشي انتخاب شود. برلين 9 بخش رسمي دارد اما مثل بسياري از جشنواره‌هاي دنيا، نهادهاي گوناگوني در حاشيه جشنواره برلين با هيئت‌هاي داوري مستقل، فيلم‌هاي برگزيده خود را از ميان مجموع فيلم‌هاي بخش‌هاي مختلف انتخاب و معرفي مي‌كنند. تدي هم يكي از 18 نهادي است كه در حاشيه جشنواره برلين جايزه مي‌دهند. اين متن بخشي از خاك‌پاشي روابط عمومي گروه هنر و تجربه روي افتضاح فيلم «هجوم» است. اين گروه گويا مسئله را از ساخت فيلم با تم همجنس‌بازي در ايران آن هم از سوي كارگردان عضو گروه هنر و تجربه كه از دولت حقوق و مزايا مي‌گيرد، به اين مسئله تقليل داده كه آيا تدي جزو جشنواره فيلم برلين است يا خير؟!
گروه سينمايي هنر و تجربه در اقدامي شتاب‌زده و البته منفعلانه توضيحاتي را درباره نامزدي فيلم «هجوم» براي جايزه «تدي» كه به فيلم‌هاي همجنس‌گرايانه تعلق مي‌گيرد، ارائه كرده است؛ توضيحاتي كه بيش از آنكه روشن كننده نقاط ابهام باشد، حاوي اين مضمون است كه گروه هنر و تجربه اصولاً مخاطبان سينما را داراي عقل و هوش و درك نمي‌داند و به همين راحتي به خود اجازه مي‌دهد به شعور و درك مخاطب توهين كند؛ اينكه در روز روشن جايزه تدي را از جايزه‌اي براي فيلم‌هاي همجنس‌گرايانه به جايزه‌اي براي فيلم‌هايي با موضوع مدارا، پذيرش، همبستگي و برابري در جامعه، تبديل كند و حتي زحمت اين را به خود نداده‌اند كه پوستر جايزه تدي را نگاه كنند كه در آن آشكارا اهداف برگزاري جايزه مشخص شده است.
گروه هنر و تجربه بيش از اينكه در خدمت سينماي ايران باشد، در مسيري گام برداشته كه مي‌شود آن را عصاره‌اي از يك گروه فرهنگي با رويكرد اپوزیسيوني دانست كه مانند حشره‌اي موذي دارد از خون بيت المال ارتزاق مي‌كند و خروجي آن فيلمی است كه آلمان‌ها بر غيراخلاقي بودن آن مهر تأييد زده‌اند ولي روابط عمومي گروه نمي‌خواهد اين حقيقت را باور كند. پيش از اين گروه هنر و تجربه تلاش مي‌كرد با نمايش فيلم‌هاي توقيفي، زمينه‌اي براي تابوشكني‌ها فراهم كند و اين بار با حمايت و پخش فيلمي كه در آن همجنس‌بازي محوريت دارد گام ديگري را در مسير قبح‌زدایی برداشته است. وقتي از نفوذ فرهنگي صحبت مي‌شود، نبايد نگاه را صرفاً به آن سوي مرزها دوخت. ما در داخل كساني را داريم كه در قامت گروه سينمايي همان كار را مي‌كنند و براي توجيه عمل‌شان بيانيه صادر مي‌كنند؛ آنهايي كه حتي براي درك مخاطب ارزشي قائل نيستند و چنان يك سويه و طلبكارانه به ماجرا نگاه مي‌كنند كه گويي انتقاد از «هجوم» و نامزدي آن براي گرفتن جايزه «تدي» يك نوع عقب‌افتادگي است!
وقاحت گروه هنر و تجربه زماني به اوج مي‌رسد كه در بيانيه كذايي مدعي مي‌شود« گروهي آويخته‌اند به جايزه تدي و تعبير غلط‌شان از يك كلمه. همين عده در موقع لزوم، مخالفان خود را ملامت مي‌كنند كه چرا تحت تأثير القائات خارجي‌ها هستند و تسليم برداشت‌ها و تعبيرهاي آنها مي‌شوند؟ اما انگار، اگر منافع جناحي ايجاب كند، ايرادي ندارد كه از همان تعبيرها عليه رقيبان استفاده شود!» آيا دست‌اندركاران جايزه تدي هم مانند ادعاي گروه هنر و تجربه نگاه جناحي دارند؟ يا اينكه جناح حاكم بر گروه هنر و تجربه فكر مي‌كند با هر دروغي مي‌تواند روي حقيقت را بپوشاند!
