نويسنده: محمدصادق عابديني
مهدي فخيم‌زاده در ديدار با رئيس صداوسيما از شكايت شوراي شهر از سريال «علي البدل» خبر مي‌دهد و جمال شورجه در مصاحبه‌اي مطبوعاتي مي‌گويد سريال علي‌البدل به جامعه ايراني توهين كرده است! با اين حساب «علي‌البدل» پرحاشيه‌ترين سريال نوروز 96 شد.
فخيم‌زاده در آن جلسه از مشاهده نامه‌اي مي‌گويد كه در آن شوراي شهر با ادعاي اينكه به شوراي شهر توهين شده است، از سريال شكايت كرده و خواستار پايين كشيده‌شدن سريال شده است. گويا زمان صدور نامه مذكور در موقع پخش قسمت‌هاي سوم و چهارم بوده است و فخيم‌زاده در حضور علي‌عسكري، رئيس رسانه ملي خطاب به شوراي شهر مي‌گويد اصلاً آنجا (روستاي قلقل) شهر نبود و روستا بود، تازه روستاي ناكجا آباد بوده و تو(شوراي شهر) چكار داري؟! ويدئوي صحبت‌هاي فخيم‌زاده كه در اخبار سيما نيز پخش شد، با عنوان شكايت شوراي شهر از سريال علي‌البدل بازتاب‌هاي زيادي داشته است.
«جوان» موضوع شكايت شوراي شهر از اين سريال را از محمدرضا رضوي‌فرد، مدير روابط عمومي شوراي شهر تهران جويا شد. رضوي‌فرد با تكذيب شكايت شوراي شهر به قوه قضائيه از سريال علي‌البدل گفت: مهدي چمران، رئيس شوراي شهر تهران از تصوير نامطلوبي كه اين سريال در آستانه انتخابات شوراهاي اسلامي شهر و روستا از شورا به نمايش گذاشت، انتقاد كرد اما شكايتي از اين سريال به قوه قضائيه نداشته‌ايم. از سوي ديگر يكي از عوامل سريال «علي‌البدل» در گفت‌و‌گو با«جوان» با تأیید نامه شكايت از اين سريال از سوي شوراي شهر، گفت: شوراي شهر در زمان پخش قسمت‌هاي اوليه سريال شوراي شهر نسبت به آن واكنش نشان داد و آن نامه براي همان روزهاي اول است، اما در ادامه كه داستان سريال جلو رفت و معلوم شد كساني كه از موقعيت شورا سوء استفاده مي‌كنند، رسوا مي‌شوند و مردم آنها را طرد مي‌كنند، شورا ديگر پيگير آن نامه نشد و حتي اعضاي شوراي شهر در تماس‌هايي كه با ما داشتند از اينكه تصوير خوبي از شورا نشان داده شد، از سريال تشكر كردند!
از سوي ديگر جمال شورجه در گفت‌و‌گو با يكي از خبرگزاري‌ها درباره «علي البدل» مي‌گويد: اين مجموعه به جامعه ايراني و روستايي اهانت كرد، چراكه همه شخصيت‌هاي اين داستان از مردم عادي گرفته تا بقيه كودن هستند. در حالي كه روستاييان ما زحمتكش هستند و افراد فرهيخته در اين قشر وجود دارند. اين‌گونه نشان دادن قشر روستايي ظلم و جفا است. اتفاقاً زمان انتخابات كه مي‌شود همه عازم روستاها مي‌شوند اما در آثار نمايشي اين افراد بي‌فرهنگ و بي‌سواد با لهجه‌هاي غليظ معرفي مي‌شوند. به نوعي يك نوع بازگشت تحقيرآميز به فرهنگ طاغوت است كه شهر و شهرنشيني را در بوق و كرنا مي‌كردند.
