داريوش ارجمند در برنامه «بعضيا» به كارنامه بازيگري خود اشاره كرد و درباره نقش مالك اشتر در سريال امام‌علي (ع) گفت: سريال «امام علي(ع)» ديگر تكرار نمي‌شود؛ چيزي كه با دل و ايمان سر و كار دارد. مردم ما پر از ايمان هستند و حقيقت اسلام را در تشيع يافتند. بين حرف و عمل امام يك مو فاصله نبود و ما هم او را به عنوان مظهر خودمان پذيرفتيم و الگويي است براي ما. اينكه چقدر در اين روزگار از امام الگو مي‌گيريم جاي بحث ديگري دارد.
وي ادامه داد: وقتي اين سريال شكل گرفت يك انرژي خاصي داشتيم. امام علي(ع) مظلوم واقع شد اما فكر نمي‌كنم حالا حالا كسي بتواند كاري بسازد كه چنين انرژي داشته باشد چون با اعتقاد كار مي‌كرديم. خودم را به قلب و اعتقاداتم سپردم. هميشه احساس مي‌كردم خود امام مرا مي‌بيند و براي باورم بازي مي‌كردم. اين بازيگر تصريح كرد: دستمزدي كه ما گرفتيم شوخي بود چون هدف ما عرض ارادت به امام علي(ع) بود و ديني داشتيم كه بايد ادا مي‌كرديم. برادرم دستش شكسته بود اما مي‌گفتم بايد بازي كنم و كرد. اين خاصيت آن سريال بود. بعد از چندين سال هنوز انرژي از آن بيرون مي‌زند. ارجمند همچنين افزود: چقدر سخت است امروز براي من كه هركس در مجلسي يا راهي مرا ببيند به ياد امام‌علي(ع) بيفتد. من احساس مي‌كنم كه آبروي امام روي دوش من هم هست. لذت مي‌برم كه دراين محدوديت و منگه هستم. به گفته ارجمند، فيلمسازان ما دوست دارند بزرگ‌تر از خودشان را نياورند حداقل هم‌قدشان باشد. من سخت به فيلمي آره مي‌گويم اما اگر بيايم ديگر مطيع كارگردان هستم. اما حاضر نيستم به‌خاطر يك نقش خيلي كارهاي ديگر را در دفاتر فيلمسازي انجام دهم. من طلبكار هيچ‌كسي نيستم. داريوش ارجمند در پايان گفت‌وگوي خود با اين برنامه شبكه 3 بيان داشت: جهالت مرا اذيت و عصباني مي‌كند. وقتي چيزي را نمي‌دانم اصرار نمي‌كنم كه مي‌دانم. در بين هنرمندان نمي‌دانم، كفر است! من سه شعار دارم و ادا هم ندارم و زير سايه اينها زندگي مي‌كنم؛ عبوديت خداوند، نوكري مردم و خدمت به فرهنگ سرزمينم.
