برگزاري جشنواره بين‌المللي فيلم مقاومت و متعاقب آن برگزاري كنفرانس بين‌المللي افق نو را مي‌توان از مهم‌ترين برنامه‌هاي فرهنگي دانست كه با نگاه تهاجمي براي مقابله با هجوم سينماي صهيونيستي و فرهنگ غرب به كشور‌هاي مسلمان و به خصوص ايران اسلامي طراحي شده‌اند. متأسفانه غالب فعاليت‌هاي فرهنگي ما در بخش بين‌المللي و حتي داخلي داراي روح انفعالي است. به نحوي كه تا هجومي از سمت غرب در غالب فيلم‌هاي ضد اسلامي و ضد ايراني صورت نگيرد يا كتاب موهن و كاريكاتور توهين‌آميزي با حمايت صهيونيست‌ها منتشر نشود، در داخل كشور ما نيازي به مقابله يا انجام كار فرهنگي در خود نمي‌بينيم. تأسف‌آور است كه حتي ما در واكنش نشان دادن هم نهايت صرفه‌جويي را انجام مي‌دهيم و سعي مي‌كنيم با چند بيانيه يا يك تظاهرات خياباني كار را فيصله يافته فرض كنيم. در صورتي كه طرف مقابل همچنان فعال است و براي ضربه بعدي به ما برنامه‌ريزي مي‌كند. حال در چنين فضاي منفعلانه‌اي يك جشنواره و رخداد فرهنگي مي‌خواهد قاعده بازي را به هم بزند و هم پاسخي به هجمه فرهنگي غرب داشته باشد و هم در موضع آفندي برنامه تهاجمي را براي به چالش كشيدن بنياد‌هاي فكري و فرهنگي كه صهيونيست‌ها تعريف كرده‌اند، داشته باشد. در اين جشنواره بر عكس بسياري از رويداد‌هاي فرهنگي كه در كشورمان با پسوند بين‌المللي برگزار مي‌شود اما كسي در دنيا از انجام آن خبر ندارد، خبري از كار‌هاي تشريفاتي نيست. جشنواره در عمل انرژي خود را در مسير هماهنگي فعاليت‌هاي ضد صهيونيستي قرار داده از اكران فيلم‌ها گرفته تا برگزاري نشست‌هاي تخصصي، همه به صورت هدفمند برنامه‌ريزي شده‌اند. همان طور كه در ورزش معتقدند بهترين دفاع «حمله» است، در امور فرهنگي نيز ما نيازمند تقويت اين «حمله»ها هستيم. دولت نيز كه هر سال بودجه‌هاي مختلفي را در اختيار نهاد‌هاي مختلف قرار مي‌دهد تا در كار مقابله با جنگ نرم دشمن انجام وظيفه كنند، مي‌تواند بخشي از توان خود را صرف تقويت بيش از پيش جشنواره‌هايي مانند مقاومت كند و از برگزاري كنفرانس افق نو حمايت كند تا تأثيرات آن در كوتاه مدت و بلند مدت به نفع جبهه مقاومت خودنمايي كند.
