آزمایش‌های ژنتیک نشان می‌دهد که انسان‌های شکارچی - گردآورنده که حدود ۷ هزار سال پیش در بخش‌های جنوبی اروپا زندگی می‌کردند از نظر ظاهر، ترکیب بسیار غیرمعمولی داشتند. ظاهراً تغییرات در رنگ پوست و موی انسان‌های باستانی اروپا بسیار دیرتر از آنچه تصور می‌شد، روی داده است. این دستاورد‌های علمی جدید نتیجه انجام آزمایش‌های طولانی روی دو اسکلت نسبتاً کاملی است که در سال ۲۰۰۶ در کوهستان‌های شمال غرب اسپانیا کشف شدند. آب‌وهوای سرد و نرسیدن نور به محل دفن این اسکلت‌ها باعث شده که بسیار سالم باقی بمانند. ترکیب سلول مادر این اسکلت‌ها بیش از همه به مردمان ساکن فنلاند و سوئد شباهت دارد. با وجودی که چشمان این انسان باستانی به رنگ آبی بوده، آزمایش‌های ژنتیک نشان داد که مو‌های آن قهوه‌ای تیره یا مشکی و رنگ پوست او بسیار تیره بوده است. چنین نتیجه‌ای برای پژوهشگران عجیب و غیرقابل انتظار بود.
دکتر لالولزا فوکس مسئول این پژوهش در مؤسسه زیست‌شناسی تکاملی شهر بارسلون می‌گوید: «اینطور تصور می‌شد که تغییرات در ظاهر مردمان ساکن قاره اروپا تحت تأثیر زندگی در مناطق مرتفع و قرارگرفتن در برابر اشعه ضعیف‌تر ماوراءبنفش صورت گرفته است. کمبود این اشعه باعث می‌شود که رنگ‌دانه‌های موجود در پوست ضعیف‌تر شده و به‌مرور رنگ پوست روشن‌تر شود. اکنون با توجه به نتایج این پژوهش جدید می‌توان گفت که این فرضیه صحت ندارد، چون نمونه این دو اسکلت نشان داد که این گروه انسانی حتی پس از حدود ۴۰ هزار سال سکونت در اروپا پوست و مو‌های بسیار تیره‌ای داشته‌اند.»
رژیم غذایی انسان‌های اولیه ساکن اروپا عمدتاً از موادپروتئینی تشکیل می‌شد و آزمایش‌های دی‌ان‌ای این اسکلت‌ها نشان می‌دهد که آن‌ها به لاکتوز یا قند شیر به‌شدت حساسیت داشته و نمی‌توانستند نشاسته را هضم کنند. پس از آغاز دوران کشاورزی و دام‌پروری گسترده، انسان‌ها به‌مرور لبنیات و موادغذایی حاوی نشاسته را به رژیم غذایی خود افزودند.
پروفسور دیوید رایش در مورد ژنوم‌های انسان‌های باستانی و اولین گروه‌های انسان‌های کشاورز در قاره اروپا تحقیقات گسترده‌ای انجام داده است. تحقیقات او نشان می‌دهد که مجموعه ساکنان امروزی قاره اروپا از سه جامعه باستانی ساکن این قاره مشتق شده‌اند.
