جوان آنلاين: روزنامه خراسان در گزارشي نوشت: حضور
جان کري در سنا و ارائه گزارشي از مفاد برجام همراه بود با بحث هاي داغ
نمايندگان آمريکا. نکته جالب در اين جلسه که به طور مستقيم از شبکه خبر
ايران و بسياري از شبکه هاي خبري پرمخاطب جهان پخش مي شد، عصبانيت تعداد
زيادي از حاضران در جلسه بود.
راز اين عصبانيت در چيست؟ شايد بتوان يکي از دلايل اين پرخاش هسته اي
دولتمردان و نمايندگان آمريکا را تغيير خطوط قرمز اين کشور در 12 سال گذشته
و مجبور شدن به پذيرش حرف حق ايران در حقوق هسته اي اش جستجو کرد.
جدول زير سعي مي کند، با بازخواني اجمالي مواضع زياده خواهانه مقامات آمريکا طي سال هاي گذشته از اين عصبانيت رمز گشايي کند.
رئيس مجلس نمايندگان آمريکا چندي پيش گفت:دولت اوباما تقريبا از تمام
خطوطي که در مذاکرات هسته‌اي براي خود تعيين کرده بود، عقب‌نشيني کرده است.
موضوع مواضع آمريکايي‌ها شخصيت اظهارنظرکننده و تاريخ اظهارنظر نتيجه نهايي بر اساس برجام و ضمائم
غني سازي ايران حق غني سازي اورانيوم
را ندارد، ايران لازم نيست فناوري غني سازي را ياد بگيرد. ما نمي توانيم در
اين زمينه به حکومت ايران اعتماد کنيم. جورج بوش رئيس جمهور وقت، 3
فروردين 87 حق غني سازي ايران در پنج قسمت برجام به طور صريح تا مرز 3.67
درصد به رسميت شناخته شده و عملاً اين آرزوي آمريکا که غني سازي بايد به
طور کامل متوقف شود، بر باد رفته است. بند الف متن اصلي برجام با عنوان
«غني سازي، تحقيق و توسعه غني سازي، ذخاير» به تشريح دستاوردها و محدوديت
هاي فني ايران در حوزه غني سازي پرداخته است. همچنين بند 28 ضميمه اول
برجام هم موضوع حق غني سازي ايران را طرح کرده که در بندي از آن آمده است:
«ايران سطح غني سازي خود را به مدت 15 سال در حد 3.67 درصد حفظ خواهد کرد.»
آمريکا براي آغاز مذاکرات با ايران يک شرط دارد و آن هم چنان تعليق فعاليت
هاي مربوط به غني سازي و بازفرآوري است. کاندوليزا رايس وزير وقت خارجه
آمريکا، 29 تير 87
اوباما در سخنراني سازمان ملل، نگفت که حق غني سازي ايران را به رسميت
مي‌شناسد، منظور از انرژي هسته اي صلح آميز، حق غني سازي در ايران نبود.
سوزان رايس، مشاور امنيت ملي رياست جمهور آمريکا، 7 مهر 92
ايران حق غني سازي ندارد، وگرنه مذاکره متوقف مي شود در صورتي که توان
غني‌سازي ايران از بين نرود، امکان حصول توافق وجود ندارد. وندي شرمن،
معاون وزير خارجه آمريکا، 25 شهريور 93
هيچ حقي براي غني‌سازي ايران وجود ندارد. ما حق غني‌سازي را به رسميت
نمي‌شناسيم. اين موضوع در «ان‌پي‌تي» نيز روشن است. بسيار بسيار روشن است
که هيچ حقي براي غني‌سازي وجود ندارد. جان کري، وزير خارجه آمريکا، 3 آذر
93
نطنز آمريکا براي آغاز مذاکرات با ايران يک شرط دارد و آن هم چنان تعليق
فعاليت هاي غني سازي در نطنز و بازفرآوري است. کاندوليزا رايس، وزير وقت
خارجه آمريکا، 29 تير 87 آمريکا که بارها شرط آغاز مذاکرات هسته اي را
تعليق غني سازي در نطنز عنوان مي کرد، حالا بايد فعاليت 5060 سانتريفيوژ
نسل اول را در 30 زنجيره در نطنز بپذيرد.
همچنين بر اساس بند 53 پيوست اول برجام ايران پس از 10 سال مي تواند
زيرساخت ضروري براي نصب ماشين سانتريفيوژ IR-8 را در سالنB نطنز آغاز کند.
همچنين ماشين هاي مازاد بر 5060 ماشين در حال کار در سالن B ذخيره مي شوند تا در صورت آسيب ديدن ماشين هاي اصلي جايگزين شوند.
ما بارها گفته‌ايم ايران مي‌تواند برنامه صلح آميز هسته‌اي داشته باشد اما
بدون غني سازي، غني سازي در جاي ديگري انجام شود و ايران آن را بخرد. وندي
شرمن، معاون وزير خارجه آمريکا 4 مهر 92
فردو تاسيسات غني‌سازي ايران در فردو و نطنز بايد برچيده شود به گونه‌اي که
اين کشور نتواند اورانيوم و پلوتونيوم غني‌سازي کند. سران دو حزب اصلي
آمريکا، 14 اسفند 92 تعطيلي فردو يکي از خطوط قرمز هميشگي آمريکا بود که
اين درخواست بارها از سوي ايران رد شد و حتي دو مذاکره کننده ارشد فعلي و
سابق کشورمان تأکيد کرده بودند چون آمريکا نمي تواند اين تاسيسات را
بمباران کند، روي تعطيلي آن اصرار دارد. اين خواسته به هيچ وجه در توافق
نهايي محقق نشد. به شکلي که در بند 6 برجام آمده است؛ ««1044» سانتريفيوژ
IR-1 در قالب شش آبشار در يک بال در تاسيسات فردو باقي خواهد ماند. دو عدد
از اين آبشارها به همراه زيرساخت هاي مربوطه بدون اورانيوم به چرخش ادامه
خواهد داد و از جمله از طريق اصلاح مقتضي زيرساخت ها، براي توليد
ايزوتوپهاي پايدار منتقل خواهد شد. چهار آبشار ديگر به همراه کليه
زيرساختهاي مربوطه به صورت ساکن باقي خواهند ماند.»
فردو بايد تعطيل و تاسيسات آن نابود شود ديپلمات هاي آمريکايي در مذاکرات استانبول 2، 27 فروردين 91
رآکتور اراک ما اجازه نخواهيم داد که ايران در راه اندازي رآکتور آب سنگين
اراک گامي بردارد. داشتن يک نيروگاه آب سنگين براي ايران، غيرقابل قبول است
و آن‌ها نمي‌توانند چنين نيروگاهي داشته باشند. جان کري، وزير خارجه
آمريکا، 20 بهمن 92 آب سنگين بودن اراک همواره يک خط قرمز براي آمريکا بوده
است. به نحوي که آن ها حتي در فکت شيت هاي خود اسمي از اين تکنولوژي نبرده
بودند. اين در حالي است که در برجام رآکتور آب سنگين اراک بازطراحي شده و
حتي مدرن سازي خواهد شد.
همچنين بر اساس برجام؛«ايران براي پشتيباني از تحقيقات صلح آميز هسته اي
وتوليد راديو ايزوتوپ هاي صنعتي و دارويي، راکتور تحقيقاتي آب سنگين اراک
را مدرن خواهد کرد. ايران براي پشتيباني از تحقيقات صلح آميز هسته اي و
نيازهاي توليدي، از جمله تست نمونه هاي ميله و مجتمع سوخت ومواد ساختاري،
بر اساس طراحي مفهومي موافقت شده (که به اين پيوست الحاق شده است)، اين
راکتور را دوباره طراحي و بازسازي خواهد کرد. طراحي به صورتي خواهد بود که
توليد پلوتونيوم در کمترين مقدار ممکن باشد و در شرايط نرمال پلوتونيوم با
خصوصيات مناسب ساخت سلاح اتمي توليد نکند. قدرت راکتور باز طراحي شده از20
مگاوات حرارتي تجاوز نکند. 1+5 و ايران اين تفاهم را به اشتراک مي گذارند
که براي توسعه و تکميل طراحي نهايي، پارامترهايي که در طراحي مفهومي بيان
شده است مي تواند دستخوش تغيير و تنظيم شود، منوط به آنکه اهداف و مقاصد
پيش گفته همچنان پا بر جا باقي بماند.»
همچنين ايران به ساخت و ساز راکتور ناتمام موجود برمبناي طرح اوليه ادامه
نخواهد داد و کالندرياي موجود را خارج کرده و آن را در ايران نگهداري مي
کند و هيچ کدام از قطعات از ايران خارج نمي شود.
داشتن يک نيروگاه آب سنگين براي ايران، غيرقابل قبول است و آن‌ها
نمي‌توانند چنين نيروگاهي داشته باشند. نيروگاه اراک براي ما غيرقابل قبول
است. جان کري، وزير خارجه آمريکا، 4 بهمن 92
ايران تعهد کرده است که به پيشروي در فعاليت هاي رآکتور اراک ادامه ندهد و
توليد پلوتونيوم را متوقف کند.ايران متعهد شد که: رآکتور اراک را راه
اندازي نکند سوخت وارد رآکتور اراک نکند
توليد سوخت براي رآکتور اراک را متوقف کند
ديگر آزمايش هاي سوخت براي اين رآکتور انجام ندهد
قطعات ديگر در رآکتور اراک نصب نکندسوخت و آب سنگين به محل اين رآکتور
منتقل نکند(آمريکايي ها پس از ژنو در اين فکت شيت نامي از «آب سنگين»
نبرده اند چرا که اصولا وجود اين تکنولوژي در ايران را بر نمي تابيدند.)
فکت شيت آمريکا پس از توافق ژنو (آذر1392)
هسته اصلي رآکتور که مي توانست مقادير قابل توجه پلوتونيوم سطح تسليحاتي
توليد کند، نابود شده يا از کشور خارج مي شود. فکت شيت آمريکا پس از
مذاکرات لوزان(فروردين 1394)
تحريم ايران در صورتي که به صورتي قابل راستي آزمايي به تعهدات خود پايبند
باشد، تخفيف تحريمي دريافت خواهد کرد. فکت شيت آمريکا پس از مذاکرات
لوزان(فروردين 1394) تمام تحريم هاي پولي،مالي وبانکي در روز اجراي توافق
متوقف مي شوند.لغو کامل تحريم ها همزمان با تصويب پروتکل الحاقي در مجلس
ايران صورت مي گيرد.
معماري تحريم هاي مرتبط با هسته اي ايالات متحده در بخش اعظم دوره توافق
حفظ شده و امکان بازگشت فوري آن ها درصورت بروز مورد جدي عدم کارايي را
فراهم مي کند. فکت شيت آمريکا پس از مذاکرات لوزان(فروردين 1394)
ايران بايد تضمين بدهد که برنامه هسته‌اي اين کشور مسالمت‌آميز است. حتي
در صورت توافق 95 درصد تحريم ها برداشته نمي شود. باراک اوباما، رئيس
جمهور آمريکا 11 اسفند 93
PMDمطالعات ادعايي اقدامات رفع تحريم هاي ايران منوط به حل ابعاد نظامي احتمالي(PMD) است.
ايران اقدام به اجراي مجموعه اي مورد توافق از اقدامات براي پرداختن به
نگراني هاي آژانس بين الملل انرژي اتمي درباره جنبه هاي نظامي احتمالي
برنامه هسته اي خود خواهد کرد. فکت شيت آمريکا پس از مذاکرات
لوزان(فروردين 1394) براساس جمع بندي مذاکرات وين، حل موضوع مطالعات ادعايي
به اجراي توافق و لغو تحريم ها مرتبط نشده است و صرفا ايران تا زمان
اجراي توافق بايد اطلاعات اين موضوع را ارائه کند و اين طور نيست که اصل
اجراي توافق منتظر نظر آژانس در اين باره باشد.
تحقيق و توسعه - ايران موافقت کرده تا براي 10 سال، تنها با استفاده از
سانتريفيوژهاي نسل اول خود (IR-1) در نطنز غني سازي کرده و تمامي
سانتريفيوژهاي پيشرفته خود را برمي دارد.- ايران براي دستکم 10 سال از مدل
هاي IR-6، IR-5، IR-4، IR-2 يا IR-8 براي توليد اورانيوم غني شده استفاده
نمي کند.
ايران اجازه تزريق اورانيوم به سانتريفيوژها را ندارد. فکت شيت آمريکا پس
از مذاکرات لوزان(فروردين 1394) تزريق اورانيوم به سانتريفيوژها در تحقيق و
توسعه انجام مي شود.
براساس ضمايم برجام تحقيق و توسعه سانتريفيوژهاي نسل جديد ايران با گازدهي
همراه خواهد بود: «ايران تحقيق و توسعۀ غني سازي خود را به گونه اي که براي
جمع آوري اورانيوم غني شده نباشد، ادامه خواهد داد. ايران به مدت 10 سال و
براساس برنامۀ تحقيق و توسعۀ خود، تست ماشين هاي سانتريفيوژ با استفاده از
اورانيوم فقط شاملIR-8,IR-6,IR-5,IR-4 مي شود.» اين دستگاه ها شامل همه
دستگاه هايي است که ايران درحال حاضر روي آن تحقيق و توسعه انجام مي دهد.»
درباره IR-8,IR-6 نيز از 5/1 سال مانده به سال دهم،آزمايشات بر روي زنجيرۀ
30 ماشين را شروع خواهد کرد. ايران اين آزمايشات را از تک ماشين و زنجيره
هاي کوچک به زنجيره مياني با يک روال منظم جلو خواهد برد.
همچنين حيطه تحقيق روي نسل هاي احتمالي بعدي سانتريفيوژ نيز توسط ايران
ادامه خواهد داشت: «ايران مطابق با برنامه خود و بهترين رويه هاي بنا شده
بين المللي، تمايل دارد که تحقيق و توسعه روي سانتريفيوژهاي نسل جديد را
از طريق مدل سازي کامپيوتري و شبيه سازي از جمله در دانشگاه ها، ادامه
دهد. در دوره 10 ساله، براي هر پروژه‌اي که به مرحله نمونه سازي براي تست
مکانيکي رسيد، ارائه کامل و تصويب کميسيون مشترک لازم است.»
