از رحلت حضرت امام (ره) تاکنون بعضی از جریانات سیاسی به فراخور اهداف حزبی- جناحی خود، اندیشه و آرای بنیانگذار انقلاب اسلامی را مورد تحریف قرار داده و تلاش کرده‌اند شخصیت ایشان را مصادره به مطلوب کنند. تحریف وقایع و رخداد‌های تاریخی دهه اول انقلاب و برخورد گزینشی با واکنش‌های حضرت امام (ره) نسبت به این وقایع یکی از کارکرد‌های جریانات مورد اشاره است تا جایی که در مقالات و سخنرانی‌های بسیاری تلاش شده است حتی استکبارستیزی ایشان را مقطعی و محدود به همان موضوعات صدرانقلاب القا کنند، آن هم در شرایطی که چنین رویه‌ای خلاف واقع می‌باشد. سازمان و مبنای سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی در ۱۴ خرداد هر سال که به مناسبت سالگرد ارتحال حضرت امام ایراد می‌شود این است که از هجمه و تخریب‌هایی که علیه آرا و افکار و روش مدیریتی بنیانگذار انقلاب اسلامی ترتیب داده می‌شود، جلوگیری کرده و مانع از آن شود که یک جریان نشانه دار داخلی، امام غیر واقعی را به نسل‌های جوان انقلاب بقبولانند. محور سخنرانی معظم له در این رخداد مهم تاریخی به گونه‌ای گفته می‌شود که همچنان ایشان را به عنوان اثرگذارترین و محوری‌ترین فرد جهت پاسداری از میراث گرانبهای حضرت امام مطرح می‌کنند.
سال ۹۶، اما موافق سازش با امریکا بود!
به عنوان نمونه رهبر انقلاب در سال ۹۶ محور سخنان خود را به گونه‌ای انتخاب کردند که پاسخ متقن و مستندی به جماعتی در داخل کشور ارائه شود که «تعدیل مواضع در برابر غرب توأم با سازش» را از جمله تفکرات پنهانی امام به جامعه القا می‌کردند! آن هم در شرایطی که هیچ جای منظومه فکری بنیانگذار انقلاب اسلامی نمی‌توان چنین مسئله‌ای را جست‌وجو کرد. مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در سخنرانی سال ۹۶ با تأکید بر اینکه «هزینه سازش با قدرت‌ها گزاف‌تر از هزینه چالش است»، می‌فرمایند: «برخورداری از روحیه، ذهن و عمل انقلابی درس بزرگ امام راحل عظیم الشأن است و ملت ایران در پرتو اهداف و آرمان‌های همچنان پر جاذبه امام و هوشیاری در مقابل شیطان بزرگ، راه تحقق اهداف انقلاب را در معنای حقیقی عقلانیت یعنی انقلابی‌گری ادامه می‌دهد.»
معظم له در این عبارات انقلابی‌گری را عین عقلانیت معنا می‌کند، معنایی که بدون تردید با توصیف و تلقی جریان متمایل به غرب در داخل کشور همخوانی ندارد. ایشان پیش از این نیز و در سخنرانی‌های متفاوت (به ویژه از سال ۹۲ به این سو) نسبت به تخریب و تخطئه جریان انقلابی در کشور هشدار داده بودند و از مسئولان دولتی رسماً درخواست می‌کنند که زمینه طرد جریان مؤمن و انقلابی در کشور فراهم نشود. درخواست مجدد و رسمی و چندین باره رهبری از مسئولان کشور در این باره نشان می‌داد که روند کنار گذاشتن نیرو‌های کارآمد انقلابی به مرحله حساس رسیده و جایگزین کردن عناصر وابسته به تفکر غرب باور در مراکز مهم تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی به عنوان یک خطر جدی کشور را تهدید می‌کند، کمااینکه حضور برخی از عناصر وابسته به این طیف سیاسی در طول ماه‌های گذشته هزینه‌های فراوانی را با خود چه از بعد مادی و چه از سایر ابعاد برای کشور به همراه داشته است. وجود عناصر دوتابعیتی تنها نمونه‌ای از طرد شدن عناصر انقلابی در عرصه مدیریتی است که هزینه‌های فراوانی را برای کشور در بعد امنیتی و اقتصادی به همراه داشته است که نمی‌توان به آسانی این هزینه را جبران کرد. معظم له در سخنرانی همین سال با بیان اینکه «مراقب باشیم تا در دهه ۶۰ جای شهید و جلاد عوض نشود، زیرا ملت ایران در دهه ۶۰ مظلوم واقع شد و به دلیل اینکه تروریست‌ها و منافقین و پشتیبانان آن‌ها به امام و ملت ایران ظلم و خباثت کردند، ملت در موضع دفاع قرار گرفت و در نهایت هم پیروز شد. بعد از امام، عده‌ای امیدوار شدند که شاید بتوانند راه امام را تغییر دهند، اما به لطف خدا نتوانستند. آن‌ها می‌خواستند بساط قبل از انقلاب را دوباره پهن کنند، اما نتوانستند زیرا مبانی و اصول امام خمینی برای ملت ایران همچنان پرجاذبه، پرطراوت و شوق‌آفرین است» از ادبیاتی انتقاد می‌کند که به واسطه آن جریان مؤمن و انقلابی مورد تخریب قرار می‌گیرد؛ چراکه زیر سؤال بردن برخی از اتفاقات دهه نخست انقلاب اسلامی در بهار سال گذشته تنها با هدف تخریب وجه رفتاری و فکری جریان مؤمن صورت گرفت و رهبر معظم انقلاب در جایگاه رهبری جامعه نسبت به وجود چنین رویه‌ای در بین سیاستمداران کشور هشدار می‌دهند.
سال ۹۵؛ تعریف شاخص‌های انقلابی‌گری
رهبر معظم انقلاب اسلامی در سال ۹۵ نیز بخش‌های مهم از سخنرانی خود در حرم مطهر حضرت امام را به حمایت از جریان مؤمن و انقلابی اختصاص داده و آن هم در شرایطی که یک جریان داخلی تلاش می‌کند جریان مؤمن و انقلابی را تخریب و رویکرد آن‌ها را در مغایرت با رویکرد بنیانگذار انقلاب اسلامی معنا کند! مقام معظم رهبری، امام را شخصیت «مؤمن، متعبدو انقلابی» عنوان و تنها راه پیشرفت و تحقق اهداف مردم و نظام را ادامه راه «امام انقلابی ملت» می‌دانند. ایشان در ادامه پنج شاخص مهم «انقلابی‌گری» را اینگونه تبیین می‌کنند: «۱- معیار اول، پایبندی به ارزش‌ها و اصول مبنایی ۲- معیار دوم، همت بلند برای پیشرفت و رسیدن به آرمان‌ها ۳- معیار سوم، پایبندی به استقلال ۴- معیار چهارم، حساسیت در مقابل دشمن و ۵- معیار پنجم، تقوای دینی و سیاسی.»
ایشان در همین دیدار طرز تفکری که انقلابی‌گری را مساوی افراطی بودن می‌خواند و مردم را به «تندرو» و «میانه‌رو» تقسیم می‌کند، خطا دانسته و می‌فرمایند: «چنین دو‌گانه‌هایی که سوغات بیگانگان و سخن دشمنان است نباید وارد فرهنگ سیاسی کشور شود. توقع یک میزان انقلابی‌گری از همه کسانی که در مسیر شاخص‌ها و جهت‌گیری‌های انقلاب حرکت می‌کنند، اشتباه است و اصل بر این است که شاخص‌های انقلابی‌گری وجود داشته باشد. ممکن است فردی نسبت به مفاهیم انقلاب و عمل انقلابی، بهتر حرکت کند و فرد دیگری با شدت و جدیت او حرکت نکند، اما هر دو انقلابی هستند و نمی‌توان هر فردی را که در مسیر شاخص‌های انقلاب قرار دارد، اما خوب حرکت نمی‌کند، متهم به غیرانقلابی‌گری و ضدانقلاب بودن، کرد.» جالب این است که رهبر انقلاب در سال ۹۳ نیز برخی از مصادیق و مؤلفه‌های طیف تخریب کننده انقلابی را تفسیر و از هزینه‌زا بودن کارکرد این طیف برای انقلاب اسلامی سخن به میان می‌آورند: «بازخوانی اصول مستند مکتب امام، تنها راه مقابله با تحریف شخصیت آن بزرگوار است، اصولی مانند: اثبات اسلام ناب محمدی و نفی اسلام امریکایی، اعتماد به صدق وعده الهی و بی‌اعتمادی به مستکبران، اعتماد به اراده و نیروی مردم و مخالفت با تمرکز‌های دولتی، حمایت جدی از محرومان و مخالفت با اشرافی‌گری، حمایت از مظلومان جهان و مخالفت صریح و بی‌ملاحظه با قلدران بین‌المللی، استقلال و رد‌سلطه پذیری و تأکید بر وحدت ملی.»
آنچه مهم می‌نماید این مسئله است که با واکاوی سخنان و مطالبات رهبر معظم انقلاب طی سال‌های گذشته، می‌توان به این مسئله پی برد که حمایت از جریان مؤمن و انقلابی و مانع‌سازی جهت تخطئه این جریان در داخل کشور همواره مطلع بیانات ایشان بوده است. گسترده‌تر شدن تذکرات رهبرمعظم انقلاب نسبت به این پدیده حکایت از آن دارد که تحولات داخلی شکل گرفته در پنج سال اخیر خطرات مهمی را برای انقلاب به همراه داشته است که از جمله آن «تحدید جریان مؤمن و انقلابی» به عنوان یک راهبرد مسلم است.
