در حالي كه امروزه در كشورهاي آفريقايي همانند كنيا از مدفوع فيل هم كاغذ توليد ميكنند، طبق ليست منتشره از سوي سازمان برنامهوبودجه كاغذ جزو كالاهاي اساسي به شمار ميرود و براي واردات بيش از 2ميليارد دلار كاغذ به كشور يارانه نيز پرداخت ميشود. اين رخداد در شرايطي است كه به سادگي ميتوان از سنگ آهك در ايران كاغذ توليد كرد. ساليان سال است كه ميلياردها دلار ارز از بيتالمال براي واردات كاغذ از ايران خارج شده است و در تمام اين سالها ميتوانستيم با تأسيس كارخانه توليد كاغذ از سنگ آهك به لطف خدا معادن سنگ آهك نيز كه در كشور زياد است، هم جلوي خروج ارز از ايران را گرفت و هم اينكه زمينه صادرات و ارزآوري كاغذ به كشورهاي منطقه و جهان را فراهم كرد، منتها تاكنون اين فرصت مورد توجه قرار نگرفته است. ابتداي سال ۲۰۰۰ طي تحقيقات و بررسيهايي كه انجام گرفت، براي اولين بار در كشور كانادا كه خود از بيشترين جنگلهاي دنيا برخوردار ميباشد، كاغذ با نام كاغذسنگي توليد شد كه در اصل كاغذ بدون سلولز بوده و از طريق توليد در كشور تايوان توجيه اقتصادي آن رونق گرفت و كمكم اين صنعت در خيلي از كشورهاي جهان فراگير شد و در چرخه اقتصاد جهان قرار گرفت؛ جالب اينكه اين توليد در منطقهاي از جهان رخ داد كه خود از بيشترين درخت و جنگل در دنيا بهرهمند بود، نه در كشوري كه بيآب و بدون درخت باشد.
كمكم تكنولوژي توليد كاغذ از سنگ در كشورهاي ژاپن، تايوان، چين و خيلي از كشورهاي اروپايي هم اتفاق افتاد كه همين امر باعث شد، زماني بنده به عنوان مديرعامل هلدينگ آتيهصبا در بهمن ۹۴ مشغول به كار شدم كه توليد كاغذ از سنگ آهك را به عنوان يكي از دهها پروژه ملي در دستور كار قرار دادم و موجب شد نه تنها دغدغه از بين رفتن محيطزيست و قطع درختان متوقف شود، بلكه با راهاندازي كارخانجات متعدد توليد كاغذ از سنگ آهك جلوی خروج ميلياردها دلار ارز از كشور هم گرفته ميشد. بر همين اساس برنامهريزي به منظور راهاندازي اولين كارخانه در استان همدان در دستور كار قرار گرفت و بلافاصله اقدام به دريافت مجوز و موافقت اصولي كارخانه از وزارت صنايع كرديم و يك هفته پس ازدريافت مجوز در دي ۹۵ معادن آن شناسايي شد. اما نه تنها اين كارخانه راهاندازي نشد، بلكه ۳۰ كارخانه ديگر هم كه براي شهرهاي داراي معادن سنگ آهك پيش بيني شده بود، به فراموشي سپرده شد.
گفتني است در ملاقات حضوري در بهمن 95، آقاي دكتر ولايتي فرمودند: يكي از دغدغههاي مقام معظم رهبري واردات كاغذ است و وقتي در اخبار در جريان توليد كاغذ در كشور با سنگ آهك قرار گرفتند، بسيار خشنود شدند. اما متأسفانه رهاسازي اين پروژه باعث شد، هماكنون كه در سال 97 قرار داريم، نيازمند واردات كاغذ باشيم و به ارز مورد نياز واردات كاغذ در شرايط كنوني يارانه كالاهاي اساسي نيز تخصيص پيدا كند. واقعاً باعث تأسف است كه اين روزها كاغذ در سبدكالاهاي اساسي قرار گرفته در حالي كه در كشور پتانسيل توليد صد درصد نياز كاغذ كشور را بدون قطع حتي يك درخت داريم و ميتوانيم نه تنها ۲ ميليارد دلار صرفهجويي ارز در سال داشته باشيم، بلكه براي مشكل كمآبي در سطح كشور نيز با توليد هر يك تن كاغذ سنگي در مقايسه با يك تن كاغذ معمولي تا ۱۶هزار گالن آب كمتر مصرف ميشود، حدود ۲۰كيلوگرم فاضلاب كمتر توليد ميشود، از انتشار ۱۱۰كيلوگرم گاز گلخانهاي جلوگيري ميشود و از قطع حداقل ۳۰درخت جنگلي نيز بازداري میکند؛ بنابراين با ساخت هر كارخانه كاغذسنگي حداقل ۸۰۰ميليون گالن آب صرفهجويي ميشود و از قطع هزاران درخت نيز ممانعت خواهد شد.
اين روزها در شرايطي محتاج واردات كاغذ و تخصيص يارانه به ارز مورد نياز واردات كاغذ هستيم كه حتي در كشورهاي آفريقايي همانند كنيا از مدفوع فيل هم كاغذ توليد ميكنند و با اين همه فرصت در كشور بايد تاوان ضعف مديريتي را پس بدهيم. بعيد است تا مادامي كه مديريتهاي كار نا بلد دولتي سايه بر بنگاههاي اقتصادي داشته باشند بتوان اميد آنچناني به بهبود وضعيت اقتصاد داشت.