حقوقي كه در قانون براي مرد ذكر شده عبارت است از حق سرپرستي خانواده و حق تمكين زن از مرد. قانون سرپرستي و رياست خانواده را به مرد اختصاص داده است. اگر چه زن و مرد نسبت به همديگر از حقوقي برخوردارند، اما در عين حال براي استحكام بنيان خانواده اين سمت تعيين و به مرد محول شده است. منظور از رياست استبداد و خودكامگي نيست، بلكه منظور تصميمگيري نهايي در امور خانواده و مراعات مصالح آن است. به عنوان مثال انتخاب محل سكونت، نظارت بر انتخاب شغل زن و اموري مانند اين از اختيارات شوهر است. بعضي از اختيارات نيز با توجه به عرف به مرد داده ميشود. بديهي است با توجه به اينكه بار تأمين مالي خانواده بر دوش مرد بوده و او معمولاً از سن بيشتري برخوردار است، سپردن سرپرستي خانواده به او معقول و پسنديده است. مرد بايد ضمن مشورت با ساير اعضاي خانواده و با در نظر گرفتن مصالح، تصميمات را عملي و امور خانواده را مديريت كند. يكي ديگر از حقوقي كه براي مرد در نظر گرفته شده، تمكين زن از او ميباشد كه در قبال آن مرد موظف به تأمين نفقه مرد ميشود. تمكين در دو معناي عام و خاص به كار ميرود. تمكين به معناي عام به معني اطاعت زن از شوهر در صدور امور واجب و پذيرفتن سرپرستي او است و در تمكين در معناي خاص، به معني اداي وظايف زناشويي از طرف زن است.