عادل الجبير، وزير خارجه سعودي‌ها از ديدار سامح شكري با محمد‌جواد ظريف، وزراي خارجه مصر و ايران در حاشيه جلسات مجمع عمومي سازمان ملل خشمگين شده و يكي از ديپلمات‌هاي بلند‌پايه مصري به خبرگزاري روسي اسپوتنيك گفته كه سعودي‌ها طي تماس تلفني با عبدالفتاح السيسي، رئيس‌جمهور مصر اعتراض خود به اين ديدار را بيان كرده‌اند. روشن است سعودي‌ها از اين ديدار خشمگين و به مصري‌ها اعتراض كنند اما با توجه به عدم‌ديدار السيسي با محمد بن نايف، وليعهد سعودي‌ها و حتي عدم‌ديدار الجبير و شكري بايد گفت كه اعتراض آنها عميق‌تر از صرف ديداري بين وزراي خارجه ايران و مصر است و مربوط به استقلال عملي مي‌شود كه مصري‌ها در برابر انتظارات سعودي از خود نشان داده‌اند.
يك وجه مهم و قابل توجه اين استقلال عمل در مورد موضوع سوريه است. السيسي در مجمع عمومي موضعي خلاف مداخله‌جويانه جنگ‌طلبانه سعودي‌ها در خصوص سوريه بيان كرد و بر توقف درگيري‌ها، يافتن راه‌حل سياسي، يكپارچگي ارضي و حفظ نهادهاي دولتي تأكيد كرد. رخا احمد حسن، عضو شوراي روابط خارجه مصر در مصاحبه با شبكه مصري اون تي وي از دو محور مقابل ايران- روسيه در برابر امريكا - عربستان گفته و تأييد كرده كه موضع السيسي در برابر اين دو محور نزديك به محور ايران- روسيه است تا طرف مقابل. السيسي و تيم همراه او در سازمان ملل اين نزديكي به محور ايران- روسيه را آن قدر به روشني نشان داده‌اند كه صداي خشم‌آلود سعودي‌ها را بلند كرد، جداي از اينكه شكري بعد از سخنراني السيسي در مجمع عمومي و در جمع سردبيران روزنامه‌هاي مشهور مصري الاهرام، الاخبار و الوطن گفت كه ميان قاهره و رياض در خصوص سوريه و لزوم تغيير نظام حاكم يا سران اين كشور اختلاف‌نظر وجود دارد و به صراحت با بركناري بشار اسد از رياست جمهوري سوريه مخالفت كرد. بايد توجه داشت كه اين موضع مصر در قبال سوريه چندان تازه نيست و السيسي از زمان رسيدن به قدرت در دو سال قبل سياست كشور خود در اين مورد را تغيير داد اما بايد گفت كه نه او و نه هيچ يك از مقام‌هاي ارشد مصري تا اين حد در مقابل سعودي‌ها حرف نزده و عمل نكرده بودند. وجه ديگر اين استقلال عمل در عدم‌تبعيت مصر از سعودي‌ها در مسير ايران‌ستيزي است كه مدتي است به راه افتاده و سعودي‌ها انتظار حركت مصري‌ها در اين مسير را داشتند. آل‌سعود در اين مسير به هر دري مي‌زنند تا ايران‌ستيزي خود را پيش ببرند، از شكايت به شوراي امنيت گرفته تا ترغيب دولت دست‌نشانده خود در يمن براي اقدامي مشابه يا تحريك اماراتي‌ها براي اعلام موضع ضد‌ايراني و پرداخت پول به كشورهاي كوچكي مثل جيبوتي براي قطع رابطه با ايران و خوش‌رقصي براي سعودي‌ها. در مقابل، مصري‌ها با غرور و استقلال عمل خود حاضر نشده‌اند حتي در مقابل كمك 27ميليارد دلاري سعودي‌ها گامي در اين جهت بردارند و انتظارات سعودي‌ها را برآورده كنند و حتي با فرستادن هيئتي به گروزني، پايتخت چچن، براي شركت در كنفرانسي با عنوان «اهل تسنن چه كساني هستند؟»، اعلام كردند وهابيت خارج از حلقه اهل تسنن هستند و آن را فرقه‌اي خطرناك براي جهان اسلام برشمردند.
حالا مصري‌ها حاضر شده‌اند به شرايط سخت صندوق بين‌المللي پول براي گرفتن وام 13 ميليارد دلاري تن بدهند اما ديگر نگاهي به سعودي‌ها براي گرفتن كمك مالي نكنند. معلوم است كه آل‌سعود حاضر است باز به مصري‌ها كمك مالي بكند حتي با شرايطي بسيار آسان‌تر از صندوق بين‌المللي پول اما مصري‌ها مي‌دانند كه سعودي‌ها در قبال اين كمك مطامعي دارند كه ضربه بر استقلال مصر در عرصه منطقه مي‌زند و به اين جهت است كه رو به صندوق بين‌المللي پول آورده‌اند. عبدالباري عطوان، نويسنده و تحليلگر مشهور فلسطيني در سرمقاله اخير روزنامه رأي‌اليوم اين جهت‌گيري مصري‌ها را به عنوان پايان گرفتن ماه عسل سه ماه ميان مصر و عربستان ارزيابي كرده و با اشاره به سفر سلمان بن عبدالعزيز، پادشاه سعودي‌ها در ماه آوريل مي‌نويسد: «هر كس آن سفر را دنبال مي‌كرد تصور مي‌كرد كه روابط دو كشور ساليان متمادي در همه سطوح سياسي و اقتصادي و نظامي قوي و مستحكم باقي خواهد ماند اما هم‌اكنون همه چيز تغيير كرده، به عنوان مثال مقامات و رسانه‌هاي گروهي عربستان در گذشته همواره از عبدالفتاح السيسي تقدير و ستايش مي‌كردند اما هم اكنون به طور مستقيم يا غيرمستقيم او را آماج انتقاد بي‌امان خود قرار داده‌اند و گاهي اين انتقادها تا مرز دشنام نيز پيش رفته است.» حالا اين انتقادها از سطح رسانه‌اي به سطوح عالي سياسي رسيده و سعودي‌ها را مجبور به آن تماس تلفني با السيسي كرده اما به نظر مي‌رسد مصري‌ها عزم خود را براي رسيدن به جايگاه سابق خود در جهان عرب جزم كرده‌اند تا راه خود را از سعودي‌ها جدا كنند و بايد بعد از اين انتظار انتقاد، دشنام‌گويي و خشم بيشتر سعودي‌ها از مصري‌ها را داشت.
