نيش بي توجهي دولت بر پيكر زنبورداران

عسل ايران كه روزگاري نام و آوازه اي براي خود داشت و به عنوان يك داروي شفابخش و معجون طبيعي در تمام دنيا مشتريان زيادي به خود اختصاص داده بود ، حالا به وضعيتي دچار شده كه زنبورداران را مجبور كرده تا با بخشيدن عطاي توليد اين محصول به لقايش ، به سراغ شغل هاي كاذبي بروند تا حداقل امورات زندگيشان را بگذرانند.

در اكثر شهرستانها زنبورداران، عدم حمایت از طرف دولت، نبود بازار داخلی برای عرضه و فروش و نبود تعاونی یا کارگاه های فراوری و بسته بندی از را از جمله مشکلات عمده خود در اين كار عنوان مي كنند.

البته رییس اتحادیه زنبورداران استان اصفهان كم آبي و افزايش دماي هوا و خشكسالي و كم آبي هاي اخير را هم در پايين آمدن ميزان توليد عسل كشور بي تاثير نمي داند و معتقد است گرمای زیاد عمر گل‌ها را به نصف کاهش می‌دهد و زنبور را بیمار و ضعیف می‌کند و در نهایت باعث برداشت کمتر عسل مي شود.

كارشناسان مي گويند، زمانی که آب نباشد، گیاهانی مانند شوید و جعفری کاشته نمی‌شود و در نهایت عسلی تولید نخواهد شد. به عنوان مثال در گذشته در منطقه گرگاب شاهین شهر و برخورا و میمه، گل آفتابگردان کاشته می‌شد که در حال حاضر به دلیل مشکل کم آبی، چیزی در اين مناطق کاشته نمی‌شود و همين امر زنبورداران را هم بيكار كرده است.

*گمرك براي واردات است نه صادرات

در كنار مشكلات داخلي، وجود قوانين دست و پاگير براي صادرات هم موجب شده تا زنبورداران نتوانند به آن طرف مرزها نظر داشته باشند.

در همين رابطه چندي پيش مدیرعامل اتحادیه زنبورداران گفته بود: " در حال حاضر نهضتی برای صادرات محصولات کشاورزی آغاز شده است و از ۱۲۰ قوانین مزاحم که برای صادرات وجود داشت ۹۶ قانون حذف شده؛ اما مساله اصلی اینجاست که گمرکات برای واردات تعبیه شده نه صادرات؛ بنا بر این باتوجه به ضرورت صادرات، دولت باید بسترهای لازم برای این کار را فراهم کند."

عفت رییسی سرحدی گفت:" پرداخت دستپاچه و دستوری برای صادرات منجر به از دست رفتن بیشتر بازارهای صادراتی می‌شود . در بحث صادات عسل اقداماتی انجام شده که از طریق آن بستر سازی هايي صورت گيرد و اولین شرط آن استاندارد بودن محصول تولید شده است. همچنین پایش و کنترل این محصول نیز در دستور کار قرار گرفت؛ اما متاسفانه استانداردهای لازم برای صادرات را حذف کرده‌اند و همین امر موجب شده محصولاتی بی‌کیفیت صادر شود که در ‌‌نهایت آبروی عسل با کیفیت ایرانی را برده است. برای جلوگیری از این کار باید از ظرفیت تشکل‌ها استفاده کرد تا از این طریق با حمایت از تولیدکنندگان و واحدهای کوچک تولیدی صادرات را به سمت و سوی مناسب هدایت کرد."

*تغيير شغل از زنبورداري به مشاغل كاذب

از طرف ديگر هنوز جایگاه شغل زنبورداری در ايران شناخته شده نیست و در شان خودش نيست. در کشورهای پیشرفته آخرین درآمدهای زنبورداران به عسل اختصاص دارد، زيرا درآمدهای اصلی آن‌ها از تولید محصولات دیگر زنبور به دست می‌آید. در برخی کشورها گرده‌افشانی زنبورها در باغات کشاورزان مهمترین منبع درآمدی محسوب می‌شود و درآمد عسل بیشتر صرف تامین هزینه‌های تولید مي شود، اما در کشور ما متاسفانه تنها گزینه زنبوردار، تولید عسل است.

در همين راستا زنبورداران ، نبود فرهنگ استفاده از زنبور در مزارع کشاورزی را جزو ديگر معضلات خود مي دانند.

این‌که اکثر باغداران فکر می‌کنند زنبورها محصول آن‌ها را خراب می‌کند، اما به اعتقاد زنبوردارها چنین دیدگاهی اشتباه است و زنبور می‌تواند تناژ محصولات کشاورزی را بالا ببرد. به همين خاطر سمپاشی کشاورزان بدون اطلاع قبلی باعث تلفات زنبوران می‌شود.

به هر حال در كنار تمام اين مشملات، عدم وجود بازار مناسب برای عرضه و فروش عسل، خشکسالی در مناطق مختلف كشور، پایین بودن قیمت عسل با توجه به کیفیت و مرغوبیت آن، گران بودن مواد اولیه و از همه مهمتر بي توجهي وعدم حمایت از زنبورداران از طرف دولت موجب شده تا فعالان اين عرصه به فكر مشاغل ديگر بوده و در اين وضعيت ركود حاكم بر بازار جز گرايش به مشاغل كاذب گزينه ديگري نداشته باشند.