از اهداف مهم مركز اسناد انقلاب اسلامي، تدوين تاريخ انقلاب اسلامي، تبيين ريشههاي آن و روشن ساختن زواياي تاريك پرفراز و نشيب نهضت اسلامي در دوران مبارزه و استقرار نظام مترقي جمهوري اسلامي ايران است. يكي از روشهاي مهم نگارش تاريخ، تبيين زوايا، حوادث و علل وقايع تاريخي، نقل و تنظيم خاطرات سياسي و اجتماعي كساني است كه در اين مسير گامهايي برداشته و در صف مبارزان، مجاهدان و فداكاران جنبش اسلامي ايران به رهبري امام خميني قرار گرفتهاند يا از اوايل دوران پهلوي به هر حال از دور و نزديك دستي بر آتش داشتهاند. خاطرات اين شخصيتهاي روحاني، علمي و سياسي ريشههاي نهضت اسلامي را آشكار ميكند.
پژوهشگر انديشمند، عالم، مفسر و نويسنده پرتلاش، آيتالله سيدعلياكبر قُرشي يكي از شخصيتهاي مذهبي و سياسي كشورمان در 50 سال اخير هستند. ايشان در سال 1307 در شهر بناب (آذربايجان شرقي) متولد شد و پس از تكميل تحصيلات عاليه در حوزه علميه قم، در استان آذربايجان غربي و مركز آن (شهر اروميه) اقامت گزيده و در كنار تدريس، تحقيق و تأليف نيز به ارشاد مردم و تبليغ رسالت خدايي و روحاني خويش اشتغال داشته است. بعد از قيام امام خميني(ره) در سال 1342 به صف نهضت پيوسته و در طول سالهاي مبارزه، ممنوعالمنبر و تبعيد گرديد. بعد از انقلاب اسلامي به نمايندگي استان مزبور در خبرگان قانون اساسي انتخاب شده و از سال 1361 تا كنون در تمام دورههاي چهارگانه خبرگان رهبري، نماينده استان خويش بوده است.
آيتالله علياكبر قرشي از زمان امام راحل تا به حال مسئول نهاد نمايندگي وليفقيه در دانشگاه اروميه و نماينده مقام معظم رهبري در جهاد كشاورزي استان آذربايجان غربي هستند و در سال 1375 يكي از محققان برتر سال شناخته شدند. خاطرات ايشان شامل حوادث و وقايعي از حوادث حوزه علميه قم، مبارزات فدائيان اسلام، شخصيتهاي روحاني و مبارز اروميه و رخدادهاي 50 سال اخير اين ديار ميشود كه در نوع خود بسياري از حقايق تاريخي را روشن ميكند و از اين لحاظ حائز اهميت فراواني است. كتابي كه از آن سخن ميرود، نتيجه بيش از 25 جلسه گفتوگو با ايشان است كه در چهار فصل تدوين شده است.