رئيسجمهور ديروز در يك همايش ترافيكي دوباره از ذوق سخنوري خود بهره برد تا كنايهاي به عالم سياست بزند اما همچون برخي از چند كنايههاي اخير او، ذهن مخاطب به سرعت برخي افراد و از جمله خود آقاي رئيسجمهور را مصداق اين كنايه ميپندارد: «همه بايد در زندگي اجتماعي و سياسي خود ياد بگيريم كه اگر ميخواهيم به چپ برويم، راهنماي چپ بزنيم اما اگر به عكس عمل كنيم، يعني راهنماي راست بزنيم و به چپ حركت كنيم، فاجعه آفريدهايم.»
رئيسجمهور محترم از ابتدا با عضويت در جامعه روحانيت مبارز، رداي راست بر تن كرد و در چهار دهه گذشته، با راست همپيمان بود و حتي در تبليغات انتخابات رياست جمهوري، راهنماي چپ نزد و شعار اعتدال داد و هيچگاه خود را يك چپ سياسي معرفي نكرد. در واقع به همان «راهنماي راست» زدن سالهاي دور ادامه داد اما اكنون در برخي شعارهاي سياسي و فرهنگي و اجتماعي او چرخش به چپ مشاهده ميشود، رسانههاي چپ حامي او هستند و چپها براي رئيسجمهور محترم و اقدامات سياسي و اجتماعي او تريبون ميشوند و بهرغم همه اينها آقاي روحاني به جامعه ـ و احتمالاً يك فرد يا گروه خاص ـ هشدار ميدهد كه اگر راهنماي راست بزنيد و به چپ بپيچيد، فاجعه ميآفرينيد»!
البته مفاهيم چپ و راست در ايران كاملاً استحاله شده است و از عجايب آنكه چپهاي ضدامپرياليسم قديمي ايران حالا طرفدار مذاكره با امريكا شدهاند و شايد به همين خاطر نتوان به درستي گفت به چپ رفتن و به راست رفتن، يعني به كدام سو رفتن؟! و به همين خاطر ميشود به سخن رئيسجمهور محترم با ديده اغماض نگريست.
اظهارات رئيسجمهور خاطرهاي را در ذهن زنده كرد. در دهه 60 بود كه يك روزنامه خارجي طرحي را از فضاي سياسي ايران منتشر كرد كه به موضوع چپ و راست اشاره داشت. خودرويي كه در آن چند نفر از مقامات كشور حضور دارند و راننده در سر پيچ از آنها ميپرسد به كجا بپيچم؟ در آن طرح، چپها ميگويند راهنماي چپ بزن و به چپ بپيچ، راستها ميگويند، راهنماي راست بزن و به راست بپيچ اما آقاي هاشمي رفسنجاني كه يكي از حاضران در آن خودرو است، ميگويد: «راهنماي راست بزن و به چپ بپيچ»! حالا بايد ديد چه كسي يا كساني در جامعه بيش از همه مصداق سخن رئيسجمهور محترم ميشوند. احتمالاً بتوان به برخي افراد اشاره كرد؛ آنهايي كه راهنماي راست ميزننداما چپ ميكنند!