ضرورت تغيير نگاه فدراسيون فوتبال درباره فساد

فساد گسترده در فوتبال كشورمان سال‌هاست دغدغه خيلي از دلسوزان فوتبال است و همواره يكي از مطالبه‌هاي اصلي هواداران از مديران كشور مبارزه با اين تخلفات و پاك كردن فضاي فوتبال است. با اين وجود اتفاقاتي كه در چند سال اخير افتاده است، نشان مي‌دهد كه اراده‌اي براي پاكسازي فوتبال وجود ندارد، نمونه آن را مي‌توان در برخورد اخير فدراسيون فوتبال و علي كفاشيان با پرونده‌هاي در حال بررسي در كميته‌هاي اخلاق و كميته صيانت از اخلاق سازمان ليگ ديد، جايي كه رئيس فدراسيون فوتبال به جاي سرعت بخشيدن به بررسي اين پرونده‌ها و تخلفات فوتبال، به عنوان وكيل مدافع كساني كه مورد اتهام قرار گرفته‌اند، وارد ميدان شده است و با توجه به جايگاه رياست در فدراسيون جلوي رسيدگي به پرونده‌ها را گرفته است. يكي از اين موارد پرونده قرارداد جنجالي 100 هزار دلاري كرش با كمپاني آل‌اشپورت بود كه به گفته محمدزاده، رئيس مستعفي كميته اخلاق، فدراسيون با در اختيار قرار ندادن مدارك، در راه بررسي اين پرونده سنگ‌اندازي كرده است تا اين موضوع در حال حاضر به جايي نرسد. نمونه ديگر آن هم اختلاف اخير كفاشيان و عليپور رئيس كميته صيانت از اخلاق حرفه‌اي سازمان ليگ بر سر فرهاد كاظمي است، در حالي كه عليپور صدور مجوز  براي اين مربي را منوط به بررسي دانسته است، كفاشيان ديروز بدون اينكه اجازه دهد اين پرونده به جريان بيفتد، به عنوان حامي سرمربي جديد تيم فوتبال سياه‌جامگان وارد عمل شده است و جلوي بررسي پرونده كاظمي را كه به گفته عليپور داراي موارد خاصي است و بايد تأييديه كميته صيانت از اخلاق حرفه‌اي سازمان ليگ را براي فعاليت در ليگ برتر بگيرد، گرفته است.
 البته اينها تنها دخالت‌هاي دو روز اخير علي كفاشيان در مبارزه با پرونده‌هاي فساد در فوتبال به حساب مي‌آيد و او بارها با اعمال نفوذ مانع بررسي پرونده‌هاي فساد شده است و با سنگ‌اندازي اجازه برخورد با متهمان را نداده است. اين در حالي است كه مسئولان فدراسيون فوتبال بايد از برخورد با تخلفات و فساد در فوتبال استقبال كنند و در اين راه حامي نهادهاي قضايي داخل فدراسيون و خارج از فدراسيون باشند و در اين زمينه همكاري‌هاي لازم را انجام دهند. با اين وجود متأسفانه رئيس فدراسيون فوتبال در اين زمينه نشان داده است كه تمايلي به همكاري در اين رابطه ندارد و در مقابل در برخي موارد مانع بررسي پرونده‌هاي فساد در فوتبال شده است. مقاومت رئيس فدراسيون فوتبال برابر برخورد با تخلفات نشان از اعتقاد نداشتن كفاشيان به موضوع فساد در فوتبال دارد. او همچنين بارها در رسانه‌ها هرگونه فساد را منكر شده و عنوان كرده است كه موضوعاتي مانند فساد مالي و اخلاقي، زد و بند، تباني و سوءاستفاده‌هايي كه از بيت‌المال در فوتبال مي‌شود، واقعيت ندارد و همواره روي آن سرپوش گذاشته است. به همين خاطر هم طبيعي است كه او برابر فسادهايي كه رسانه‌اي مي‌شود، مقاومت نشان دهد و براي به نتيجه نرسيدن اين پرونده‌ها تمام تلاشش را انجام دهد.
به نظر مي‌رسد رئيس فدراسيون فوتبال با در پيش گرفتن اين رويه در حال ضربه زدن به فوتبال كشور است و به عنوان كسي كه بايد با فساد در مجموعه تحت‌نظرش مبارزه كند، به صورت ناخواسته يا هر موضوع ديگري سعي در سرپوش گذاشتن روي مسائل دارد. اين در حالي است كه جلوگيري از برخورد با متخلفان جامعه فوتبال، فساد در اين رشته ورزشي را روز به روز بيشتر خواهد كرد تا جايي كه روزي فرا خواهد رسيد كه فوتبال ايران در منجلاب فساد غوطه‌ور شود. به همين خاطر بديهي است كه مديريت فدراسيون فوتبال بايد با تجديدنظر در اين رابطه و قبول اينكه فساد و تخلف در هر مجموعه‌اي ممكن است رخ دهد، از برخورد با متهمان استقبال كند تا فوتبال ايران در مسير پاكسازي قرار بگيرد و ديگر مانند امروز فساد در فوتبال و سوءاستفاده‌هايي كه در اين رشته ورزشي مي‌شود، دغدغه اهالي اين رشته ورزشي و عامه مردم نباشد.