گروه فرهنگی "رویکرد": مسجد در طول تاریخ اسلام، همواره محلی بوده است متمایز نسبت به سایر مکان های مذهبی در ادیان مختلف که به منظور انسجام بخشیدن به پیروان دین اسلام بنا شده است. از همان صدر اسلام ، مسلمانان تمام فعالیت های فرهنگی و اجتماعی و دینی و حتی سیاسی خود را در مسجد صورت می دادند.مسجد از همان ابتدا به مثابه اتاق فکری برای امت اسلامی بود.جایی که همفکری ها و هم رأیی ها در آن شکل می گرفت و تصمیمات مهم سیاسی و حکومتی از دل آن بیرون می آمد.گرچه در اولین نگاه مسجد به عنوان یک مکان مذهبی و به منظور ایجاد محلی برای خلوت با معبود و عبادت و تقرب به خدای عالم بنا شد اما نقش های مهم استراتژیک این مکان مذهبی در حوزه های مختلف را نمی توان نادیده گرفت.
مسجد هماره برای همه کسانی که به آغوش اسلام پناهنده شدند مأمن و ملجأ و پناهگاهی بوده که هم روحشان را در آن به واسطه عبادت خدای یگانه به سمت تعالی می بردند هم جسمشان در زلال آرامش این فضای روحانی به راحتی و آسودگی می رسید.
در دوره های مختلف مساجد همیشه نقش تعیین کننده داشتند.برپایی کلاس های درس اساتید و بزرگان علمی و دینی ومطرح کردن بحث هایی مانند فلسفه و منطق و علوم دیگر در بستر همین مساجد در پیشرفت و حرکت رو به جلو جوامع اسلامی نقش موثری داشته است.بسیاری از برزگان و صاحبان نام علمی در همین مساجد رشد کردند و زمینه بروز و ظهور یافتند.
حتی در دوره ای هم مساجد محلی برای تصمیم گیری های سیاسی و پیش برنده جریان های انقلابی بوده اند.محلی برای قیام زنان و مردان مسلمان و اقامه دعوی نسبت به ظلم و ستم های حکومت های فاسد و جبار. چنانچه در دوران قبل ازانقلاب اسلامی مهمترین تحرکات و جریان سازی های سیاسی با اتکا به آموزه های اسلامی و عاشورایی در همین مساجد شکل گرفت. و در نهایت منجر به سرنگونی یک نظام شاهنشاهی دو هزار و پانصد ساله و پیروزی یک انقلاب دینی شد.
در زمان هشت ساله جنگ تحمیلی عراق علیه ایران مساجد بازهم سنگر شدند.سنگر هایی که شهدا از دل آنها بیرون آمدند.سنگرهایی که از یک سو با حمایت های مردم محلی برای جمع آوری هدایا و کمک های مردمی شد وسوی دیگر نقشه های شوم دشمن بعثی را به واسطه حضور مردمانی خداجو که در این بستر رشد کرده بودند نقش بر آب کرد و تا آخرین لحظه در حکم یک پشتیبان اصلی از جوانان وطن باقی ماند.
بنابر آنچه ذکر شد نمی توان به راحتی از کناراین معنای والای دینی گذشت و گفت که مسجد یک مکان عادی و خالی از تاثیر است.اگر درست و اصولی به وقایع تاریخی نگاه کنیم و رد پای تمام تحرکات اجتماعی ،علمی، فرهنگی و حتی سیاسی را دنبال کنیم بی شک به مساجد به عنوان اولین و موثر ترین سنگر در این حوزه ها خواهیم رسید.
مسجد محلی برای انسان سازی است و تنها همین یک کارکرد آن می تواند نقش برجسته و پررنگ استراتژیک این مکان دینی را آشکار کند.و این دقیقا همان نقطه تمایز مسجد با مکان های مذهبی سایر ادیان است.
امام خمینی رحمه الله نیز در بیان ارزش و اهمیت مسجد و کارکردهای بی نظیر آن می فرماید: «اسلام از زمان پیغمبر حکومت تشکیل داده است. قوای نظامی و انتظامی داشته است در سیاست ها دخالت می کرده و مسجدالنبی، مرکز سیاست اسلامی بوده و ثقل قدرت اسلامی.در صدر اسلام، مسلمانان هر وقت که می خواستند جنگ بروند، از مسجد تجهیز می کردند. هر وقت می خواستند یک کار مهمی بکنند، در مسجد طرح می کردند... و مسائل سیاسی شان را می گفتند و اجرا می کردند ارتش می فرستادند و همه این کارها را آنجا می کردند و ما امیدواریم که این محتوا برگردد.»
با توجه به کارکردهای متنوع و مهم مساجد و نقش آن در استراتژی های فرهنگی،اجتماعی و سیاسی یک حکومت می توان گفت یکی از ابزار های اصلی جهت پررنگ کردن نقش این سنگر در جامعه اسلامی،رسانه است. استفاده از بسترهای رسانه ای به طور عام و دراماتیزه کردن نقش مساجد در سینما به طور خاص هماره باید مد نظر مدیران و مسئولین فرهنگی جامعه اسلامی باشد.
چنانچه آمریکاوغرب برای پیشبرد "پروژه اسلام هراسی" در جهان با وقوف کامل به نقش مساجد در دنیای اسلام ،این محل استراتژیک را مورد هدف قرار داده و با هجمه های تبلیغاتی منفی و کم رنگ کردن نقش مساجد در رسانه های خود کمر به نابودی این محل مهم و سرنوشت ساز بسته اند.
این تبلیغات منفی و حمله های رسانه ای تا جایی پیش رفته است که توانسته کارکرد های موثر مساجد در حوزه مختلف را تقلیل دهد.
مساجد جامعه امروز علی رغم تلاش های مختلف هنوز راهی طولانی تا رسیدن به وضعیت مطلوب دارد و کارکرد تمدن سازی و جامعه سازی در آن رشد زیادی نیافته است و در این میان شاید به جرئت بتوان گفت یکی از عوامل اصلی در تغییر کارکردهای مهم مساجد امروز و ایجاد تصاویر ناخوشایند از آن در افکار عمومی و مردم جامعه سینماست که درآن تولید آثار با جهت گیری خاص در پی به کرسی نشاندن افکار شیطانی و ضد اسلامی صورت می گیرد.فیلم هایی که گاهی از سوی دشمنان دیرین و طبق اهداف تعیین شده پروژه های اسلام هراسی ساخته می شوند که در آن ها مساجد محل رفت و آمد تروریست ها و آشوبگران معرفی می شود و گاهی هم از سمت فیلمسازان وطنی معلوم الحالی که با انقلاب و اسلام زاویه دارند تولید می گردد. آثار تاسف باری که درآن مساجد را یا به عنوان محل بروز دگماتیسم های فکری و عقیدتی و یا محل آمد و شد انسان های بدبخت و مفلوک و حتی منافق مسلک به تصویر می کشند.البته جریان مهاجم در این حوزه همیشه هم به این روش قناعت نکرده و در واقع تلاش اصلی خود را برای مخالفت و از بین بردن کارکردهای مهم این مکان مذهبی معطوف به حذف کردن مساجد و نقش آن در آثار سینمایی کرده است.
در واقع می توان گفت همان بلایی که بر سر مفاهیم دینی و اخلاقی ما مثل نماز و روزه ،امربه معروف و نهی از منکر در سینما آمد این بار بر سر مسجد به عنوان یک نماد مذهبی آمده است.و جالب آنکه مدیران فرهنگی محترم در ارگان های مختلف را خواب خوشی برده است که به هیچ روی آب بردن دنیای اعتقادات و اصول و ارزش های اسلامی را متوجه نیستند .دیگر این روزها هیچ مسئول فرهنگی محترمی دغدغه سوال از فیلمسازان را ندارد که چرا در فیلم های تولیدی خود نه ردپایی از خدا هست نه نمادی از مذهب .مسئولانی که حتی در این شرایط وانفسای تهاجم فرهنگی و هجمه سنگین رسانه ای غرب و مانور فیلم های ترکیه ای و ... حتی متوجه جای خالی مساجد در فیلم ها نیستند.و البته ازآن طرف قضیه لطف خود را در حق کسانی که با رانت های دولتی و بیت المال فیلم می سازند و در آن مذهب و هر آنچه نشان مذهب است را به سخره می گیرند،تمام کرده اند.خدا قوت مسئولین محترم فرهنگی
